fot. Fotolia
Homoseksualizm kontra siła tradycji i roli społecznej
Ujawnianie homoseksualizmu to akt wielkiej odwagi – zarówno osobistej, jak i społecznej. Często może powodować załamanie więzi rodzinnych silnie opartych na wyobrażeniach o poszczególnych członkach grupy oraz rolach, jakie mają spełnić zarówno w obrębach struktur rodziny, jak i społeczeństwa.
Gdy członkowie rodziny prezentują silne związki z wyznawanymi normami społecznymi lub kulturowymi, w sytuacji skrajnej mogą dokonać wyboru, by odrzucić własne dziecko na rzecz wyznawanych idei. Wbrew powszechnemu dostępowi do informacji, działaniom społecznym na rzecz równego traktowania oraz zwiększania świadomości przez media, niektórzy wciąż mogą czuć się przerażeni perspektywą dziecka geja czy lesbijki.
Biorąc pod uwagę siły dośrodkowe, jakie działają w obrębie rodziny w celu zachowania jej spójności, jednostka deklarująca swoje inne niż przyjęte preferencje może oczekiwać reakcji stygmatyzujących, strachu, nieufności i wrogości w konfrontacji z czymś nieznanym.
Odnosi się to zarówno do członków rodziny, jak i otoczenia: przyjaciół, znajomych z pracy.
Słusznym wydaje się być założenie, że rozwinięte cywilizacyjnie społeczeństwo, które otwarcie głosi równość i sprawiedliwe traktowanie, powinno wspierać i otaczać akceptacją ludzi deklarujących odmienny styl życia, zwłaszcza niezagrażający zdrowiu i życiu innych przy spełnieniu warunków współżycia społecznego.
Czy warto ujawniać homoseksualizm?
Większość ludzi zdaje sobie sprawę z niechęci i częstego stygmatyzowania osób deklarujących inny styl życia lub poglądy odbiegające od przyjętych norm społeczno-kulturowych. Tłumaczyć to może decyzję o ukrywaniu lub nieakceptowaniu swojej seksualności oraz funkcjonowanie w sztywnych wyobrażeniach o „normalnych”, heteroseksualnych osobach.
Dlaczego więc w ogóle decydować się na „ujawnienie”? Czy nie lepiej byłoby żyć, zachowując swój homoseksualizm w tajemnicy?
Wiele osób decyduje się na jawne zadeklarowanie swojej orientacji seksualnej, gdyż ma poczucie, że ma prawo do godnego, wolnego życia, nie ukrywając swojej tożsamości. Inni tak długo ukrywają prawdę o sobie, że z czasem nie wytrzymują ciężaru tajemnicy.
W każdej sytuacji brak akceptacji, samotności, strach może prowadzić do wrogości, negowania własnej wartości, czy poważnych zaburzeń psychicznych. Nie mogąc zmienić swoich uwarunkowań i preferencji, osoba może odczuwać wrogość do samego siebie za to kim jest lub kim się stała. Dlatego też wsparcie i akceptacja przekazywana od podstawowej komórki społecznej, jaką jest rodzina, odgrywa ogromne znaczenie w życiu młodego człowieka.
Niestety za pierwszym odrzuceniem przez rodzinę idzie zwykle odrzucenie przez przyjaciół, znajomych i pozostałe osoby z otoczenia. Trudno się więc dziwić, że osoby homoseksualne czasami nie podejmują się otwartej deklaracji swojej orientacji, by uniknąć publicznego ostracyzmu.
Zobacz też: Osoby homoseksualne w wieku średnim i podeszłym – jak są traktowane?
Wspierająca rodzina
Pośród wielu smutnych i tragicznych historii pojawiają się i takie, które napawają optymizmem i skłaniają do refleksji. Ideałem są rodzice akceptujący swoje dzieci i ich wybory, będący dla nich oparciem, bezpieczną przystanią i źródłem bezwarunkowej miłości.
Wbrew wyobrażeniu samo powiedzenie, że akceptuje się swoje dziecko takim, jakim jest, nie wystarcza. Bowiem za słowami powinny iść czyny, które bezspornie pokarzą młodemu, dorastającemu człowiekowi, że jego rodzina jest czymś więcej niż tylko fasadą prezentowaną podczas rodzinnych spotkań, wizyt w kościele, czy podczas spotkań towarzyskich.
Bardzo istotne jest, by rodzic szczerze odpowiedział sam przed sobą na pytania:
- co dla mnie znaczy homoseksualizm;
- co dla mnie znaczy homoseksualizm mojego dziecka;
- czego się obawiam;
- czego chcę uniknąć;
- na co mam nadzieję;
- czego ode mnie będzie potrzebowało moje dziecko.
Poszukiwanie wsparcia
Obie strony mogą być zagubione, przestraszone, mogą potrzebować wsparcia.
W takich sytuacjach warto poszukać organizacji/specjalistów, którzy na co dzień zajmują się pomaganiem, znają dynamikę funkcjonowania rodziny jako systemu, takich, którzy są w stanie pomóc każdemu członkowi z osobna lub całej rodzinie.
Zobacz też: Jak orientacja seksualna wpływa na życie nastolatka?
