I faza – zaprzeczania i izolacji
W pierwszej fazie następuje odrzucenie nieodwracalności nadchodzącego rozstania. Pojawia się opór i izolowanie się od partnera. Osoba, która ma zostać opuszczona, w nadziei na naprawę związku, odrzuca motywy partnera i blokuje jego działania. W tym celu, jako argumentu używa dziecka i dbania o jego dobro oraz przypomina współmałżonkowi wszystkie szczęśliwe chwile, które przeżyli razem, jako rodzina.
Zobacz też: Jak osiągnąć kompromis w związku?
II faza – wybuch emocji
Pojawiają się uczucia, takie jak gniew, żal, poczucie krzywdy, wstyd czy lęk przed przyszłością. Smutek i ból to zupełnie normalna reakcja na rozstanie. Niosą za sobą spadek poczucia własnej wartości i atrakcyjności. Jednak nie można się temu poddać bez walki. Metodą jest pogodzenie się z zaistniałą sytuacją, jeśli nic już nie można na nią poradzić.
W czasie tej fazy mogą pojawić się kłótnie pomiędzy małżonkami. Należy być wtedy bardzo ostrożnym i pilnować, by w całym tym rozwodowym zamieszaniu nie zapominać o psychice dziecka.
III faza – smutku i żałoby
Jest czasem opłakiwania straty i tęsknotą za tym, co było. Niezbędne jest pożegnanie się z przeszłością i rozpoczęcie nowego etapu życia. Niektórzy nie radząc sobie z tą fazą rozstania – szukają pocieszenia w alkoholu, inni popadają w głęboki smutek i bezsens, który może przekształcić się w depresję. W takich przypadkach najlepszym wyjściem jest kontakt ze specjalistą oraz wsparcie ze strony przyjaciół i rodziny.
IV faza – akceptacji i pogodzenia z losem
W końcu przychodzi pora na pogodzenie się z losem, zaakceptowanie zmian i rozpoczęcie życia od nowa. To czas, by przyjąć odpowiedzialność za rozstanie i zrozumieć, że każdy ze współmałżonków w jakimś stopniu za nie odpowiada.
Zobacz też: Jak sobie poradzić po rozstaniu z partnerem?
Aby poradzić sobie podczas rozstania należy być świadomym swoich emocji i nie zabraniać sobie ich przeżywania. Jednak negatywne uczucia wpływają niszcząco na wszystkie dziedziny życia. Tym bardziej należy uważać, kiedy pod opieką ma się dziecko, stale potrzebujące opieki i zainteresowania.
Tekst opracowany na podstawie publikacji „Jak pomóc sobie i dziecku w kryzysie rozstania. Wskazówki dla rodziców” Komitetu Ochrony Praw Dziecka.
