Dowcipy opowiadaj tonem poważnym i nie śmiej się przed puentą. Potem zresztą też niezbyt dużo - wyjątkowo niekorzystnie wypada, gdy jesteś osobą, która najgłośniej śmieje się z własnego kawału.
Dowcipy nie powinny być opowiadane w sposób monotonny. W zależności od fragmentu dowcipu, nasz głos może raz być głośniejszy, raz cichszy. Nie potrzeba tu specjalnych zdolności aktorskich. Możemy też zmieniać szybkość mówienia. Warto również wykorzystywać mimikę twarzy.
Zanim opowiesz dowcip naucz się go na pamięć i przećwicz różne jego wersje przed lustrem. Jeśli uda Ci się dobrze zagrać dowcip przed lustrem możesz spróbować przed publicznością.
Szukaj dowcipów i zapamiętuj je. Wybieraj te, które Ciebie najbardziej śmieszą. Zwiększa to Twoje szanse powodzenia przy rozbawieniu nim innych.
Jak wybrnąć z sytuacji, gdy zauważymy, że z naszego dowcipu nikt się nie śmieje? W takich sytuacjach można zastosować któryś z poniższych tekstów.
“Widzę, że nie zrozumieliście mojego dowcipu. W takim razie opowiem wam go jeszcze raz” Po czym zaczynamy opowiadać dowcip od początku.
“Słyszę, że nie macie w ogóle poczucia humoru”
“Dziwne. Mojej teściowej (tudzież babci) ten dowcip bardzo się podobał”
“Ok. Możecie zacząć się już śmiać”
