„Odkąd urodziłam, mąż narzeka, że ma dość wiecznych dziecięcych krzyków. Jaśniepan obudził się z ręką w nocniku”rok temu

„Po jakimś czasie uznałam, że sprawa jest przegrana. Nie ma co tłumaczyć fenomenu rodzicielstwa komuś, kto go nie czuje. Nie ma co przekonywać, że jesteśmy szczęśliwi, bo mamy zdrowe, radosne dzieci i stać nas na ich utrzymanie. Liczyłam na to, że Jacek sam kiedyś do tej refleksji dojrzeje. No i tak się stało”. Czytaj więcej

„Przyjąłem kuzyna pod swój dach, a on w podzięce uwiódł mi dziewczynę! Wyrzuciłem go na bruk, zanim zdążyła się zakochać”rok temu

„Zacząłem podejrzewać, że ta dwójka zrobiła sobie wolne i teraz bawi się w najlepsze. Miałem najgorsze przeczucia, jednak to, co zobaczyłem, mimo że nie zastałem ich w negliżu, wcale mnie nie uspokoiło. Otóż w naszym dużym pokoju stał prężący się Romek z ogromnymi hantlami w dłoniach, a naprzeciwko niego – perliście śmiejąca się moja dziewczyna”. Czytaj więcej

„Byliśmy w szoku, gdy córka oznajmiła, że wyprowadza się na koniec świata. Na domiar złego, przywiozła nam stamtąd zięcia"rok temu

„Wracała uszczęśliwiona i coraz częściej wspominała, że to kraj jej marzeń, i prędzej czy później będzie chciała zamieszkać tam na stałe. Mnie i mężowi niezbyt się to podobało. Nikt z rodziców nie lubi, kiedy jego jedyne dziecko chce wyfrunąć z rodzinnego gniazda natychmiast po studiach, i to jeszcze w tak odległe, odmienne kulturowo miejsce”. Czytaj więcej

„Byłam pewna, że mąż mnie zdradził, bo w łóżku odwraca się do mnie tyłkiem. Prawda, którą odkryłam, zwaliła mnie z nóg”rok temu

„Przecież Jurek nawet nie lubi pić! No i chyba zauważyłabym, gdyby zaczął to robić. Czegoś takiego nie da ukryć. Jestem dobrą żoną. Nie przegapiłabym takiego problemu! Na pewno? – odezwał się cichy głosik w mojej głowie”. Czytaj więcej

„Przeklinam dzień, w którym się przeprowadziliśmy. Sąsiadka na każdym kroku tresuje moje dzieci jak kundle ze schroniska”rok temu

„Zrobiło mi się przykro. W miejscu, gdzie poprzednio wynajmowaliśmy mieszkanie, nie było idealnie, ale nikt na mnie nie patrzył jak na niszczycielkę ciszy. Sąsiedzi zajmowali się własnymi sprawami, dając innym prawo do istnienia. A tutaj? Przeczuwałam, że będą kłopoty”. Czytaj więcej

„Ojciec wybrał kochankę i porzucił mnie na pastwę losu. Gdy po latach spojrzałam mu w oczy, chciałam napluć mu w twarz”rok temu

„Nie rozmawialiśmy ponad pięć lat, a ostatni nasz kontakt skończył się awanturą. Którą zresztą sama wywołałam. Nie mogłam patrzeć na tego faceta i wszystko we mnie protestowało przeciwko jego istnieniu, bo tak bardzo nie chciałam, żeby był moim ojcem!” Czytaj więcej

„Miałam gdzieś zakazy, czułam się królową świata. Z uśmiechem doprowadzałam matkę do płaczu i w końcu się doigrałam”rok temu

„Gdy mnie wyprowadzano z sali sądowej, błagałam mamę, by to odkręciła. Rozpłakała się. Już myślałam, że ją mam, że zaraz stanie za mną murem. Ale nie. Spojrzała na mnie i przez łzy wyszeptała, że bardzo mnie kocha, lecz nie potrafi mi już pomóc. Ale kiedyś, gdy się opamiętam, będzie na mnie czekać”. Czytaj więcej

„Mój brat to leń i leser. Mamusia szuka mu pracy, a on rozbija się po świecie za jej pieniądze”rok temu

„Matka uważała, że jej synek jest tak wrażliwy, że jakakolwiek krytyka może źle wpłynąć na jego psychikę, a tym samym na stan zdrowia. Bardzo się złościła również na nauczycieli, którzy wystawiali mojemu bratu złe oceny, więc nic dziwnego, że nigdy niczego nie musiał, bo mamusia zawsze mu wszystko załatwiała”. Czytaj więcej

„Matka kochała tylko mojego brata, mnie traktowała jak śmiecia. Obwiniała mnie o to, że urodziłem się w złym momencie”rok temu

„Nie mogłem pojąć, jak dla dzieci można robić dwa zupełnie inne posiłki. I to nie dlatego, że jedno jest chore, ale dlatego, że zasługuje na lepsze jedzenie, a drugie nie. On wcinał delikatną szyneczkę, ja najgorszego sortu parówki. On deserowe jogurty, ja mleko z kożuchami. I to z komentarzem, że jak mi się nie podoba, to mogę iść spać głodny”. Czytaj więcej

„Całe życie słyszałem, że nic nie muszę, bo tatuś mi wszystko kupi. Nikt nie dostrzegał, że sam ciężko pracuję”rok temu

„Wszystkim zawsze się wydawało, że mam łatwo. Nie muszę mieć dobrych stopni, bo ojciec i tak opłaci mi dobre studia. Na tych studiach nie muszę się wcale dobrze uczyć, bo pracę i tak znajdę w firmie ojca. I to od razu na jakimś wysokim stanowisku. Oburzało mnie to, bo nikt nie wiedział, że ojciec nie stosuje wobec mnie taryfy ulgowej”. Czytaj więcej