„Po latach harówy pozbyli się mnie z pracy, jak niepotrzebnego śmiecia. Byłam pewna, że wygryzła mnie ta biuściasta małolata”rok temu

„– Świetnie, Kasiu, że to mówisz. Bardzo mi się przyda w sądzie, kiedy pozwę firmę o dyskryminację ze względu na wiek. Dziękuję. No nie patrz tak na mnie, chyba to oczywiste, że nagrywam naszą rozmowę? – mina Katarzyny, gdy wypowiadałam to kłamstwo trochę poprawiła mi humor”. Czytaj więcej

„Miałem kochanki, bawiłem się, ale nie wierzyłem w instytucję małżeństwa. Właśnie wtedy cały świat przysłoniła mi ona”rok temu

„Kocham ją, gdy gada, gdy śpi i milczy, za to się wierci, gdy pochłania jedzenie, jakby umierała z głodu, gdy śmieje się głośno i zaraźliwie, gdy ma milion pomysłów naraz, z których połowę realizuje, gdy opowiada mi, co nowego się wydarzyło w świecie jej ukochanych dram, robiąc przy tym hipnotyzujące moją duszę oczy sowy… Po prostu ją kocham. Za to, że jest”. Czytaj więcej

„Miałem 5 dzieci - każde z inną mamuśką. Nie potrafiłem być ojcem i mężem, na szczęście wystarczył portfel wypchany kasą”rok temu

„– Alicja, nie zostawię cię samej i na pewno poprę każdą twoją decyzję, choć wiesz, że nie planowałem kolejny raz zostać ojcem. I będę wspierał nasze dziecko finansowo i je kochał. Ale nie poproszę cię o rękę. Wiesz, co myślę o małżeństwie". Czytaj więcej

„Odkąd mąż przyjaciółki odszedł do kochanki, czuję się, jakbym adoptowała dziecko. Malwina strzela fochy jak nastolatka”rok temu

„Malwina była nie tylko przyjaciółką, traktowałam ją jak siostrę. Nawet wydaliśmy ją za mąż za kumpla Jarka ze studiów. Wszystko układało się fantastycznie, dopóki kumpel nie porzucił Malwiny. Zakochał się biedaczek, musiał więc iść za miłością”. Czytaj więcej

„Żona po ślubie z gorącej kochanki, zmieniła się w marudną heterę. Miałem dość jej wiecznych tyrad i przyjaciel dał mi radę"rok temu

„Żona wiecznie mnie krytykuje, mówi, że do czego się nie dotknę, to psuję. Dlatego wszystko musi robić sama. Przez długi czas bardzo się tym przejmowałem. Bolało mnie, że tak nisko mnie ceni. Na szczęście kolega otworzył mi oczy i uświadomił, że zamiast się zamartwiać, powinienem się cieszyć”. Czytaj więcej

„Moja córka przygarnęła pieska z ulicy, a ja nie potrafiłam jej odmówić. I dobrze, bo ten pies przyprowadził mi męża”rok temu

„Psiak nie miał czipa z adresem, a na ogłoszenia w internecie nikt nie odpowiedział. Foks został więc u nas i zawojował nasze serca na amen. Po dwóch tygodniach zastanawiałam się, jak w ogóle mogłyśmy bez niego żyć. Nic nie zapowiadało nieszczęścia”. Czytaj więcej

„Byliśmy z Kubą świetną parą, dopóki jakaś modliszka nie wzięła go na celownik. 3 lata później się z nią ożenił”rok temu

„– Alek zrezygnował z wyjazdu, zabieramy więc Monię, żeby się miejsce nie zmarnowało – powiedział mi z niewinną miną Kuba na trzy dni przed wyjazdem. Monia. No tak. Od dawna widziałam, że robi słodkie minki do mojego faceta. – Wiesz, Kuba, ja jednak też pojadę – powiedziałam. Wydawało mi się, że Kuba się skrzywił. Ale szybko się opanował”. Czytaj więcej

„Przez 2 lata spędzaliśmy święta samotnie. Serce mi pęka na myśl o tym, że w tym roku też mogę nie zobaczyć dzieci”rok temu

„– Krzyś. Czy my jakoś nagrzeszyliśmy ostatnio? A może w poprzednim wcieleniu? Przecież to już za wiele… Ty ich nie widziałeś już tak dawno. Jak tak dalej pójdzie, to zanim zobaczysz wnuki, to będą mieć już własne dzieci – Agnieszka, zawsze taka optymistka, tym razem się wyraźnie załamała”. Czytaj więcej

„Gdy żona zaszła w ciążę, obydwoje straciliśmy pracę. Uśmiechałem się, ale tak naprawdę byłem załamany”rok temu

„– Jestem w ciąży – wydukała żona. Zatkało mnie. I sparaliżowało. Dziecko? Przecież mamy tylko jeden pokój. I za co my będziemy żyć? Luizie nie przysługiwał urlop macierzyński, a ja sam ich przecież nie utrzymam. Byłem przerażony perspektywą wychowywania dziecka na ulicy, ale wiedziałem, że nie mogę okazać zawodu czy złości”. Czytaj więcej

„Żona i sąsiedzi uważają, że jestem bohaterem, bo obroniłem się przed napadem. Dobrze, że ich tam nie było…”rok temu

„– Dawaj jeszcze bilety na tramwaj! Wtedy nie wytrzymałem. Ten okrzyk sprawił, że parsknąłem śmiechem. Bo jakże to: bandyci, maski, broń – a ten mi tu o biletach?! Jeszcze dziś na samo wspomnienie aż boli mnie brzuch… W ten sposób mimowolnie rozładowałem emocje, a przy tym, przysięgam, nigdy w życiu się tak nie uśmiałem”. Czytaj więcej