„Z dnia na dzień straciłam męża, potem pracę i pieniądze. Nie poddałam się i udowodniłam, że starość może być szczęśliwa”rok temu

„Razem z ukochanym mężem straciłam stabilizację finansową. Byłam załamana. Dzięki Bogu, wciąż miałam pracę. Niestety, i to się skończyło. Moja firma została sprzedana, a nowy właściciel nie widział wśród swego personelu 60-letnich staruszek”. Czytaj więcej

„Cierpiałem po stracie żony, a dzieci na siłę próbowały mnie swatać. Nie rozumiałem, jak mogą zastąpić matkę jakąś obcą babą?”rok temu

„Naprzeciwko stało puste krzesło, a przed nim na stole kubek z pękniętym uszkiem. Ulubiony kubek Alicji. Kiedy nagle odeszła, mój świat się zawalił. Nawet nie mogłem się przygotować na to, co nastąpiło, pożegnać się… Do dziś nie wiem, jak przeżyłem pogrzeb. Tak bardzo chciałem czuć jej obecność”. Czytaj więcej

„Przyjaciółka troszczyła się o mnie bardziej niż o własne dzieci. Wychowałam potwory, które wolą pracę od podstarzałej matki”rok temu

„Nie podejrzewałam, że w wieku siedemdziesięciu lat uda mi się jeszcze znaleźć przyjaciółkę od serca, a do tego grupę przemiłych koleżanek, z którymi połączyła mnie kulinarna pasja. A tak dzięki Reni i jej wielkiej trosce, odzyskałam zapał do życia i samotność zupełnie przestała mi doskwierać”. Czytaj więcej

„Mąż widział we mnie robota sprzątającego, więc powiedziałam >>basta, panie hrabio<<. Dała Bozia rączki? To sam sobie pierz”rok temu

„Wróciłam do domu i spojrzałam na śpiącego męża, który zostawił totalny bajzel po wizycie kolegów. Puszki po piwie zostały na stole, ubrania rzucił tam, gdzie je zdjął, a w kuchni leżała sterta niezmytych naczyń. Normalnie pewnie zabrałabym się za sprzątanie, żeby nie obudzić się w takim bałaganie, ale nie tego wieczoru!”. Czytaj więcej

„Chciałam zrobić Wigilię, ale moi rodzice i teściowie żrą się jak pies z kotem. Jak tak dalej pójdzie, to odwołam święta”rok temu

„Im bliżej świąt, tym jest gorzej. Teściowa już przekazała przez Łukasza gwiazdkowe prezenty, a moi poinformowali, że kupili dziecięce łóżeczko, żeby Filip miał się gdzie zdrzemnąć w razie potrzeby. I można jak katarynka powtarzać, że Wigilia w tym roku odbędzie się u nas!”. Czytaj więcej

„Przeszedłem na emeryturę i żona wzięła mnie na celownik. Chciałem golonki, spokoju i piwa, a nie musztry, brokułów i ćwiczeń”rok temu

„To Halina rządzi w naszym małżeństwie. W życiu bym się do tego nie przyznał przed kolegami, ale taka jest prawda. Gdyby nie ona, nie mielibyśmy mieszkania, samochodu, nie zwiedzilibyśmy z dzieciakami Europy. Ba, nie jestem pewien, czy dzieci byśmy mieli. Zanim ja bym każdą z tych rzeczy przemyślał i zdecydował działać, byłoby już za późno”. Czytaj więcej

„Dałem dzieciom godne życie, więc mają tańczyć, jak im zagram. Niech wybiją sobie z głowy studia i podróże, mają doić krowy”rok temu

„Z początku byłem zaskoczony, że dzieciaki się buntują. Oboje byli już dorośli, mogli robić, co chcą. Dlaczego narzekali? Zabolało mnie serce, że tacy niewdzięczni. Ja w ich wieku miałem jedną parę butów na wszystkie pory roku, a ubrania donaszałem po bracie. Oni wychowali się w wygodach, o jakich nigdy mi się nie śniło”. Czytaj więcej

„Miałem kumpla za wzór cnót, lecz srogo się pomyliłem. Gdy żona czekała z obiadkiem, profesorek zabawiał się z kochankami”rok temu

„– Czy to nie ironia losu, że żona chce mnie zostawić w momencie, kiedy mogłoby nam się dobrze ułożyć? Zdradzałem ją, to prawda, ale przecież to nic nie znaczyło. Małżeństwo zawsze było dla mnie najważniejsze, nigdy bym jej nie opuścił, doskonale o tym wiedziała”. Czytaj więcej

„Jak ostatni bufon wykrzyczałem bratu, że jest nieodpowiedzialnym mężem i ojcem. Gdy mu się powiodło, było mi głupio”rok temu

„Żona go wspierała, zamiast wybić mu to z głowy, choć ich syn miał wtedy tylko osiem lat. A co miejski dzieciak zrobi na wsi, bez kolegów, bez dobrej szkoły, może nawet bez internetu? Pamiętam nawet, że pokłóciłem się z bratem. Byłem pewien, że lepiej wiem, co jest dla niego lepsze. Potem się tego wstydziłem, ale wtedy naprawdę tak myślałem”. Czytaj więcej

„Nie mogłam się pogodzić z tym, że syn się zakochał. Żadna wywłoka na niego nie zasługuje i żadna nie doceni go tak, jak ja”rok temu

„Do tej pory ja byłam tą jedną jedyną, do której mówił: >>ożenimy się ze sobą, mamuniu<<. To ja tuliłam, gdy miał zły sen i nie mógł później zasnąć. Ja sprawdzałam, czy ma gorączkę, to do mnie przybiegał, gdy miał problem. Ze mną rozmawiał godzinami, kiedy potrzebował rady. A teraz co? Zastąpi mnie jakaś smarkula, która zacznie go urabiać?”. Czytaj więcej