„Anonimowo obsmarowywałem szefa w sieci. Udawałem lojalnego pracownika, a po godzinach niszczyłem mu reputację”rok temu

„– Jak mogłeś?! To ja ci taką dobrą pracę załatwiłem, a ty mi się tak odwdzięczasz? – Ja na tę pracę zasłużyłem, bo w całym mieście nie ma nikogo, kto się tak dobrze zna na informatyce. I to jest właśnie straszne, że nie mogłem po prostu tej pracy dostać, tylko musiał mi ją załatwić taki krętacz. – Jeszcze gówniarz się odszczekuje! Won mi stąd!”. Czytaj więcej

„O każdym facecie myślałam, że nie jest mnie wart i zasługuję na więcej. Młodość i uroda przeminęły, a ja zostałam sama”rok temu

„Nie powiem, schlebiała mi ta jego miłość, ale nie miałam zamiaru się z nim wiązać. Podobali mi się młodsi. Przewinęło się ich sporo przez moją sypialnię. A Jacek wciąż trwał i miał nadzieję, że zgodzę się z nim dzielić życie. Po prostu mnie kochał. Nie wiem, co sobie myślałam. Chyba to, że się muszę wyszaleć, że mam czas”. Czytaj więcej

„Zazdrościłyśmy Marcie ślubu z szefem. Był w nią tak zapatrzony! Szybko okazało się, że tyran potrzebował służby w domu”rok temu

„– Kochanie, kierowca cię już odwiezie do domu. Wystarczy tej zabawy. – Ale tak jest tu miło, jeszcze chwilę – prosiła. – Przykro mi. Masz obowiązki: dzieci i gary w domu. Na mnie nie czekaj, będę bardzo późno – był kategoryczny. Słuchałyśmy tego z przerażeniem. Gdzie się podział nieporadny chłopak, który biegał za nią, jak za gwiazdą filmową?”. Czytaj więcej

„Przez 50 lat nie udało mi się złapać męża. Dopiero gdy przestałam szukać, moja miłość sama mnie znalazła”rok temu

„Kiedy miałam już nadzieję, że w ciemnym tunelu mojego pokręconego losu wreszcie rozbłyśnie jasne światełko nadziei, okazało się, że tylko się łudziłam… Tym razem jednak zderzenie z ponurą rzeczywistością było bardzo bolesne. Bo dotyczyło Maćka”. Czytaj więcej

„Proboszcz nachalnie mnie swatał. Mówił, że przy tylu dzieciach przyda mi się baba w domu. Przecież ja niedawno owdowiałem!”rok temu

„– Słyszałem, panie Marianie, że pan matkę dla swoich dzieci szykuje? – Powiedziałem księdzu, że ich matka umarła i nikt jej nie zastąpi. – Ale jednakowoż słyszałem, że pewna rudowłosa dama dość często im matkuje. Szkoda, że to nie nasza parafianka, a podobno nawet do kościoła nie chodzi... Ale trudno, każdy kobietę powinien mieć – zastrzegł się”. Czytaj więcej

„Dyrektorka obcinała mi pensję za każdą bzdurę. Zdębiałam, gdy dowiedziałam się, co robi z kasą, którą mi zabiera”rok temu

„Okazało się, że z mojej pensji regularnie odciąganych jest 76 zł raty za pożyczkę. Wiedziałam, że dostaję o tyle mniej, ale sądziłam, że to znowu jakaś kara nałożona na mnie za >>niedokładnie wytarte parapety<<. Co więcej, okazało się, że nie jest to pierwsza pożyczka, którą wzięłam! W poprzednich dwóch latach także miałam długi wobec szkoły…”. Czytaj więcej

„Policja oskarżyła mnie o porwanie własnego dziecka! Barany założyły, że nie mogę być jej matką, skoro mam inne nazwisko”rok temu

„Musiałam zadzwonić do ojca Marysi, aby przesłał mi mailem metrykę urodzenia. Nie jesteśmy w dobrych stosunkach, więc starał mi się wszystko utrudnić. – Proszę cię, przestań! Siedzimy na posterunku już kolejną godzinę, dzieci są głodne! – stwierdziłam w końcu. – Co mnie to obchodzi? To przez ciebie Marysia cierpi! – odparował”. Czytaj więcej

„Po śmierci naszego dziecka, mąż bez słowa mnie porzucił. Zostawił mnie samą z cierpieniem, gdy najbardziej go potrzebowałam”rok temu

„Po roku wyjechał za granicę, niby na jakiś kontrakt i nie zobaczyłam go nigdy więcej. Nawet nie zadzwonił ani przysłał listu z wyjaśnieniem. Jakbym była dla niego nikim, jakby nasza rodzina nigdy nie istniała. Jakiś czas potem ambasada przysłała mi dokument, z którego wynikało, że nasze małżeństwo przestało istnieć”. Czytaj więcej

„Moja córka okradała chorych i zarabiała fortunę. Myślałam, że pomaga im z dobroci serca, a ona robiła coś tak haniebnego”rok temu

„Skończyła naukę i podjęła pracę, jednocześnie nadal udzielając się jako wolontariuszka. Spędzała w szpitalu i w hospicjum mnóstwo czasu, chodziła także do prywatnych domów, nie biorąc za to ani grosza. Przyznam, że w końcu zaczęło mnie to trochę niepokoić. Przecież pracowała ponad siły! Anioł, a nie dziecko, myślałam naiwnie”. Czytaj więcej

„Nie doczekałam się rycerza, więc poślubiłam przeciętniaka. Był moją zabawka, bo wiedziałam, że gdzieś czeka na mnie książę”rok temu

„Mijały dni, a ja wypatrywałam Gilberta. Niestety, w moim życiu nadal nic się nie działo. Wprawdzie co jakiś czas poznawałam nowego chłopaka, ale żaden nie był nim. Wciąż miałam więc opinię niedostępnej”. Czytaj więcej