„Sąsiadka uratowała mi życie. Teraz mi wstyd, że wytykałam ją palcami. To dobra dziewczyna, a ja ją tak skrzywdziłam”2 lata temu

„– Jezus Maria! Wiesiek, widziałeś ją?! – wpadłam do domu przerażona. – To jakaś gangsterka! Łysa, z tatuażami na rękach, twarz jakaś taka lodowata, kamienna! Ja się jej boję! – Wiesz, Ola, ja wolałbym jej nie spotkać w ciemnej uliczce – mruknął. – Niby ładna babka, ale z tą ogoloną głową i tygrysem na plecach robi dość przerażające wrażenie”. Czytaj więcej

„Sądziłam, że sukces to ciężka praca, pieniądze, łzy i nieprzespane noce. W porę zrozumiałam, że przez to tracę życie”2 lata temu

„Zrozumiałam, że ta codzienna gonitwa zamieniła mnie w robota, że całkowicie podporządkowując swoje życie pracy, zapomniałam o sobie, o tym, co naprawdę ważne, czyli o tym, że życiem trzeba się cieszyć. I że jeśli szybko się nie obudzę, to mój czas na tym świecie minie”. Czytaj więcej

„Sekta wykorzystała moją samotność po śmierci męża. Tak mnie zmanipulowano, że… przepisałam dom obcym ludziom”2 lata temu

„Monika natychmiast przyjechała do Polski. W naszym domu zastała zamknięte drzwi i wymienione zamki! Była w szoku, bo się tego zupełnie nie spodziewała. Gdy wezwała policję, z domu wyszedł jeden z członków sekty z aktem notarialnym stwierdzającym, że dokonałam darowizny na rzecz sekty! – Coś ty zrobiła najlepszego, mamo? – płakała córka”. Czytaj więcej

„Byłam pewna, że mąż wpadł w cug alkoholowy i zrobiłam mu karczemną awanturę. Jednak prawda okazała się dużo gorsza”2 lata temu

„Biegając między pracą, domem i szkołami Bartka i Ani, nawet nie zauważyłam, kiedy Mirek zaczął się staczać na dno. Przestał kontrolować, co pije i ile. W dniu, kiedy zapłakany Bartuś wpadł do domu i wykrzyczał, że przed sklepem leży tata i się nie rusza, coś we mnie pękło”. Czytaj więcej

„Mąż traktuje mnie jak żywy inkubator. Nieważne, że poród prawie wpędził mnie do grobu, mam mu dać kolejne dzieci”2 lata temu

„Mało co się nie przekręciłam, rodząc Zosię. Niewiele brakowało, by Zośki nie było z nami. A on już chce następne dziecko? Pomyślał w ogóle o mnie, o tym, co ja przeszłam? Czy mu to umknęło? Zapomniał, bo rok to kupa czasu?”. Czytaj więcej

„Ryzykowna pasja wnuka spędzała mi sen z powiek, ale nie mogłam nic zrobić. Stracił rodziców i to jedyne, co mu pozostało”2 lata temu

„Wnuk miał 5 lat, kiedy przejęliśmy nad nim opiekę po odebraniu praw rodzicielskich jego mamie, naszej córce. Ojciec Wiktora dosłownie nas o to błagał, ale to od zawsze był palant. Zostawił Ewę i Wiktorka, kiedy mały miał 2 latka, założył nową rodzinę”. Czytaj więcej

„Wyświadczyłem przysługę matce z dzieckiem, a ona... pozwała mnie o fortunę. Mściwy babsztyl zrujnował mnie dla zabawy”2 lata temu

„Tamta kobieta, wściekła za to, że zgodnie z prawem wezwałem policję, a ona zapłaciła mandat, najwyraźniej chciała mnie ukarać. I wrobić. Nie mogłem na to pozwolić. Dziecku nic nie było. Ani wtedy, ani teraz. Wiozła go z przeziębieniem, jakby umierał, a teraz kazała lekarzom założyć mu kołnierz ortopedyczny >>na zaś<<”. Czytaj więcej

„Teściowa to wstrętna ropucha, która na każdym kroku porównuje mnie do byłej narzeczonego. Co ona ma, czego ja nie mam?”2 lata temu

„Od tygodni znosiłam opowieści o Darii, zaczynałam się bać, że ta dziewucha wyskoczy z naszej lodówki, tymczasem moja prawie teściowa zaprasza ją na imieninki, pozwala jej zachowywać się jak u siebie, a teraz na dokładkę żąda dla niej zaproszenia na ślub? Co jeszcze?”. Czytaj więcej

„Całe życie mieszkałem w partyjnej kamienicy. Nie widziałem w tym niczego złego, ojciec zrobił to, aby nam było dobrze”2 lata temu

„Właściciel zaczął podnosić czynsz. Lokatorzy wyprowadzali się jeden po drugim. Przecież to niesprawiedliwe! Mieszkali tu całe życie. Może i za pół ceny, ale tak po prostu było. Sprawdziłem w gazecie: za wynajem tak dużego mieszkania w tej dzielnicy ludzie płacą nawet 5 tysięcy złotych! My płaciliśmy dotąd niecały tysiąc. Ale czy to nasza wina?”. Czytaj więcej

„Mój mąż to ideał. Kiedy zaczął wyjeżdżać służbowo, bałam się, że ktoś mi go ukradnie. Koleżanki tylko dokładały mi do pieca”2 lata temu

„Walczyłam z tym, tłumaczyłam sobie, że Andrzej nie jest taki, że przecież codziennie do mnie dzwoni, i od razu, jak załatwi sprawy, wraca do domu. Ale wyobraźnia podsuwała mi różne wizje. Koleżanki też dokładały swoje… Snuły przede mną wizje młodych asystentek, które pchają mu się do łóżka, kiedy ja siedzę sama w naszym domu”. Czytaj więcej