„Straciłam męża, który był dla mnie wszystkim. Rzuciłam pracę, zostawiłam dzieci u dziadków i uciekłam od problemów”rok temu

„Kilka godzin siedziałam jeszcze przy łóżku męża. Pielęgniarki powiedziały, że mogę zostać, jak długo chcę. Ale w końcu musiałam wstać, iść do dzieci i powiedzieć im, że teraz mają już tylko mnie i dziadków. I zacząć życie bez Adama”. Czytaj więcej

„Urodziłam córkę i moje życie się posypało. Przyjaciele unikali nas jak ognia, bo z płaczącym dzieckiem byliśmy niewygodni”rok temu

„W sypialni stało puste łóżeczko, na przewijaku leżała złożona w kostkę pościel w motylki. Miałam ochotę rozszarpać ją na strzępy, a szczebelki łóżeczka połamać w drzazgi. Nie tak to miało wyglądać! Michalina powinna być nadal w moim brzuchu. Bezpieczna”. Czytaj więcej

„Nie dość, że synalek znajomej narobił nam syfu, to jeszcze jego matka zarzuciła nam, że go… rozpijamy! Ludzie to mają tupet”rok temu

„Nie, żebym przepadała za tym Arturkiem, bo nie wiem, po co taki gnojek się wszędzie szwenda za starszymi, no ale w końcu dzieciak… I młodemu też dobry przykład trzeba dać, żeby na przyszłość wiedział, jak się zachować. Stwierdziłam, że zadzwonię do matki chłopca, lecz ta nie odbierała telefonu”. Czytaj więcej

„Byłem w szoku, gdy babcia stwierdziła, że spali pamiątki po dziadku. Szybko tego pożałowała"rok temu

„Co ja z tym zrobię? Pamiątka niby, ale na co to komu? Trzymać nie ma gdzie. Maniek by nie pozwolił wyrzucić, jemu wszystko było potrzebne. Ale go nie ma, świeć Panie nad jego duszą. Napalimy dziś porządnie. Sentymentami się nie najesz ani nie ogrzejesz, po co mi to wszystko więc?” Czytaj więcej

„Żona pozbyła się mnie jak znoszonych kapci i wymieniła na nowszy model. Zostałem starszym panem z kotem i nową kochanką”rok temu

„Kontaktowaliśmy się codziennie. Najpierw gadaliśmy tylko o kotach, potem już o wszystkim. Im dłużej rozmawialiśmy, tym częściej łapałem się na tym, że chcę się spotkać z Beatą. Sam nie mogłem w to uwierzyć, ale tak właśnie było. Broniłem się przed tym pragnieniem, tłumaczyłem sobie, że to kobieta, a więc największy wróg, ale wracało, i to ze zdwojoną siłą”. Czytaj więcej

„Gdy przyjaciółka zmarła, poczułam, że to moja szansa. Bez zastanowienia weszłam w jej buty i wskoczyłam do łóżka jej męża”rok temu

„Umysł się opierał, ale ciało nie. Gdy przyciągnął mnie i mocno przytulił, odwzajemniłam uścisk. Nie obejmował mnie jak przyjaciółki, na przywitanie czy pożegnanie. Czułam tę różnicę i drżałam, wtulona w niego, nadal nie mając pewności, czy dobrze robimy. Czułam ciepło jego ciała, czułam jego zapach. Uniosłam głowę i poczułam też jego usta na swoich…”. Czytaj więcej

„Teściowa karmi moją córkę bzdurami i przesądami. Wpadłam w szał, gdy dowiedziałam się, że zawaliła szkołę przez zabobony!”rok temu

„Już w pierwszych dniach wizyty teściowej okazało się, że wszystko robię nie tak, jak należy: z gośćmi witam się przez próg, nie liczę do dziesięciu, gdy czegoś zapomnę, ba, babcia przyuważyła mnie przez okno, że przechodzę pod drabiną. I jeszcze zasunęła tekst, że jako matka i żona powinnam być bardziej odpowiedzialna”. Czytaj więcej

„Na zdjęciach z wesela odkryliśmy obcą osobę. Rodzice byli wściekli: ktoś przylazł najeść się i pobawić za ich pieniądze!”rok temu

„Jedzenia i tak zostało, a jak się z nim rozliczaliśmy, to zapłaciliśmy co do złotówki. Ustaliliśmy przyjęcie na 80 osób i za tyle zostało zapłacone, więc talerza nikt nie dostawił. Rodzice dali sobie wreszcie wytłumaczyć, że szkoda nerwów, bo tak właściwie to się nic nie stało, ale sami byliśmy zaniepokojeni”. Czytaj więcej

„Kuzyni regularnie wpadają do nas na darmowe wakacje. Nie dorzucają się nawet do jedzenia, a siedzą całymi tygodniami”rok temu

„Dlaczego kuzyni nie poczuwają się do płacenia za pobyt u nas? Ten pensjonat to nasze źródło dochodu, a my fundujemy jakimś zamożnym krewniakom pobyt, i do tego najczęściej jeszcze nie wiemy, jak długo chcą tu zostać. Kilka razy musieliśmy odmówić miejsca płacącym klientom, bo Rysiowi i Dance było >>tak miło, że nie chce się wyjeżdżać<<”. Czytaj więcej

„Mąż harował i oszczędzał każdą złotówkę na naszą rodzinę, a ja w tajemnicy przed nim wydawałam wszystko na ciuchy”rok temu

„I po co to poczucie winy? W końcu oni też chcą, żeby ich kobiety wyglądały pięknie. Poza tym z powodu jednej pary butów albo jakiejś nadprogramowej kiecki nikt z głodu nie umrze. No nie? Tak sobie dumałam, a reklamówka z butami ciążyła mi coraz bardziej i bardziej. Bo faktem było to, że kupiłam coś nieplanowanego, na dodatek wyłącznie dla siebie”. Czytaj więcej