„Starałem się uratować życie klienta, lecz on odszedł na moich rękach. Bałem się spojrzeń i pretensji, że zawiodłem”rok temu

„Zbyłem ją ogólnikami, choć przyznaję, że i mnie myśli o wdowie długo nie dawały spokoju. Zastanawiałem się, jak zniosła śmierć męża i co sądzi o moim zachowaniu. Czy ma do mnie żal? Czy myśli, że mogłem go uratować?”. Czytaj więcej

„Były mąż zrzucał na mnie wszystkie obowiązki. Obarczył mnie nawet rozwodem z kochanką. Ten Piotruś Pan nigdy nie dorośnie”rok temu

„Wszystko w rodzinie było podporządkowane maturze Kai. Ja, mój narzeczony, jej babcia – każdy z nas robił, co mógł, żeby zapewnić jej jak największy komfort i spokój. Bomby zaczęły wybuchać, kiedy córka wróciła z ostatniego egzaminu”. Czytaj więcej

„Martwiłem się, że moja żona za dużo pracuje, a ona harowała w... łóżku kochanka. Zdradzała mnie, a ja grałem w jej gierkę”rok temu

„Trochę czasu minęło, zanim do mnie doszło to, co powiedziała. Fioletowy kolor podkrążonych zielonych oczu… Smutek, apatia, przemęczenie… Późne powroty do domu… Nerwowe weekendy. Wszystko nagle stało się jasne”. Czytaj więcej

„Mąż bez wahania odszedł do innej. Pogodziłam się z tym, że porzucił mnie, ale jak mógł porzucić nasze dziecko?”rok temu

„Wszelkie moje argumenty, że powinien postarać się, aby Kuba jak najłagodniej przeszedł fazę naszego rozstania, trafiały jak kulą w płot. Sławek przecież nie nawykł do zajmowania się synem, więc i teraz nie wyczuwał problemu. Po prostu spakował swoje rzeczy i wyprowadził się z domu, z rzadka dzwoniąc potem do syna”. Czytaj więcej

„Mąż po rozwodzie puścił mnie w samych majtkach. Ten nieczuły drań zabrał mi nazwisko, kasę i ukochane mieszkanie”rok temu

„Włożyłam mnóstwo wysiłku, pracy i inwencji, aby nieciekawy budynek zmienić w designerską siedzibę. Teraz, kiedy prawie ukończyłam swoje dzieło, musiałam wszystko zostawić mojej następczyni. Nie potrafiłam się z tym pogodzić. Wyprowadzkę przeżyłam bardziej niż samą zdradę”. Czytaj więcej

„Odrzuciłam dobrego mężczyznę, bo nie był przystojny i bogaty. Mam za swoje, moje życie zmieniło się w koszmar”rok temu

„Robert okazał się bowiem bawidamkiem, który lubi zaglądać do kieliszka. Nieraz też zdarzyło mu się mnie uderzyć. Mamy czworo dzieci, a ich utrzymanie w większości spadło na mnie. Zrezygnowałam z dobrego, uczciwego i zakochanego we mnie mężczyzny dla szczeniackiego uczucia, które szybko wygasło i zmieniło się w koszmar. Czytaj więcej

„Mój wujek to zarozumiały dziad. Nie rozumie, że nie powinien w tym wieku jeździć samochodem, bo zrobi komuś krzywdę”rok temu

„Oświadczył, że bez samochodu jest jak bez ręki. Jasne, ale za kierownicą zamienia się w postrach dróg! W każdej chwili może popełnić jakiś błąd i spowodować kolejny wypadek. On tego nie rozumie, kompletnie nie widzi sytuacji trzeźwo. No i jak staremu osłu przemówić do rozumu? Jeszcze kogoś zabije!”. Czytaj więcej

„W szkole wszyscy wyśmiewali moje imię. Wstydziłam się go, ale rodziców to nie interesowało, cierpiałam przez ich fanaberię”rok temu

„Błagałam ich, aby je zmienić, ale dziwili się. Mówili, że to przecież takie piękne imię, ja jak zwykle przesadzam, a potem się obrażali. Zupełnie nie liczyli się z tym, co muszę znosić w szkole i jak ciężkie jest dla mnie życie z imieniem, które sobie wymyślili”. Czytaj więcej

„Myślałam, że miłość córek da się kupić. Nie poczuwałam się do winy za nasze relacje, bo przecież miały wszystko, co najlepsze”rok temu

„Scena, którą widziałam po południu, nie dawała mi spokoju. Chciałam być supermamą i bardzo żałowałam, że nie stać mnie na to. Wiadomo – wszystko kosztuje: wyjście do kina, na basen czy wyprawa po ciuszki. Ja miałam ograniczony budżet… To pewnie dlatego dziewczynki nie były zainteresowane spędzaniem ze mną czasu”. Czytaj więcej

„Było nas stać tylko na mieszkanie w najtańszej dzielnicy. Teraz żyjemy w strachu i chowamy się na dźwięk dzwonka do drzwi”rok temu

„Już pierwszej nocy było wesoło. Krzyki na klatce, bieganina, jakby ktoś przed kimś uciekał. Może i uciekał, bo jak się potem okazało, ganianie się z policją było jedną z lokalnych atrakcji… Powoli uczyłam się tu żyć, ale nie wierzyłam w bajki, że >>swoich<< się nie okrada, i na wszelki wypadek rower trzymałam w piwnicy zamkniętej na zamek”. Czytaj więcej