„Nasza sąsiadka to wredna małpa. Nie umie zająć się psem, a potem oczekuje, że weterynarz przyjmie ją poza kolejką”rok temu

„Niechlubny wyjątek to pani Halinka. Nikt jej nie lubił. Była opryskliwa, arogancka, krzykliwa i zawsze wpychała się ze swoim jamnikiem Kingiem bez kolejki, twierdząc, że to sprawa życia i śmierci. Tymczasem jej podopieczny miał tylko niestrawność, bo właścicielka wpychała w niego olbrzymie ilości jedzenia”. Czytaj więcej

„Koleżanka z pracy ma obsesję na punkcie swojej wnuczki. Lubimy dzieci, ale ileż można słuchać zachwytów nad obcym bachorem?”rok temu

„Ja rozumiem, że młodej matce może odbić na punkcie potomstwa, wiadomo, oksytocyna, hormony, fizjologia po prostu. Ale babci? Opowieści, co Esterka powiedziała, jak pięknie tańczyła do muzyki z telewizora, nauczyła się wierszyka… Wystarczyło powiedzieć cokolwiek, a Anka już zmieniała temat i płynęła opowieść, jaka Esterka jest mądra”. Czytaj więcej

„Córka nadal nie potrafi wybaczyć mi rozwodu. Nie odbiera telefonów, nazywa mnie zdrajczynią i nie chce się ze mną spotykać”rok temu

„Tego nam było potrzeba do szczęścia: refleksji szesnastolatki na temat rozwodu rodziców, który zresztą zdążył przez pięć lat nabrać tyle mocy urzędowej, że każdy by się przyzwyczaił. Każdy, ale nie Milena. Dla naszej młodszej córki świat jest biało-czarny i ten, kto nie stoi w blasku, musi być po ciemnej stronie mocy”. Czytaj więcej

„Otoczyliśmy adoptowaną córkę oceanem miłości. Rozsypałam się, gdy zapragnęła zamieszkać z rodzicami, którzy ją porzucili”rok temu

„Wypytaliśmy więc o wszystkie informacje na temat biologicznych rodziców. Okazało się, że ich kolejne dzieci również trafiały do różnych placówek, a oni sami nie zamierzali się nimi zajmować. Mężczyzna wielokrotnie trafiał do więzienia. Oboje nigdy nie podjęli żadnej pracy, utrzymując się z zasiłków”. Czytaj więcej

„Żona dramatyzowała, że jest zmęczona, a przecież to ja chodziłem do pracy. Ona tylko siedziała w domu z dzieckiem”rok temu

„Wstyd bać się własnego dziecka, ale takie jest życie. Żyły sobie wypruwałem, żeby mały opływał w luksusy, tyle że w efekcie – spędzałem z nim za mało czasu. Katarzyna często mi to wypominała. Zarzucała mi też, że nie doceniałem jej pracy. No ale chyba prowadzenie firmy jest jednak trochę cięższe niż zagotowanie kaszki czy zmiana pieluchy”. Czytaj więcej

„Moja córka gardzi naszym życiem. Uważa, że dziadujemy i niczego się nie dorobiliśmy, ale w robocie nie pomaga”rok temu

„Na dyskoteki i zabawy to ona pierwsza. Ledwie piątkowe popołudnie się zacznie, Paula już przed lustrem stoi. A ciuchy to osobny temat! Jak ja w jej wieku coś chciałam sobie kupić, to na grzyby szłam, jagody, sprzedałam i parę groszy zawsze wpadło. Z kolei teraz młode tylko po pieniądze ręce wyciągają, na gotowe czekają. Ile to już awantur było!”. Czytaj więcej

„Proboszcz w naszej wsi zdziera pieniądze nawet z najbiedniejszych. Za skąpstwo obraża się i mści”rok temu

„Cztery razy w roku koperta po wsi idzie z kartką. Każdy ma tam wpisać, ile daje na kościół, i pieniądze włożyć. Potem ksiądz przed mszą odczytuje z nazwiskami, kto ile dał. Niby można nie dać, tylko że potem wstyd przed całą wsią, a i proboszcz będzie problemy robił: dziecku odmówi bierzmowania albo ślubu nie odprawi za karę”. Czytaj więcej

„Gdy nasi rodzice zmarli, wychowywała nas starsza siostra. Poświęciła swoją młodość, żebyśmy nie trafili do domu dziecka”rok temu

„Osiemnastoletnia dziewczyna musiała zrezygnować z życia towarzyskiego, bo w domu czekały na nią dzieci, młodsze rodzeństwo. Zniknęły przyjaciółki zniechęcone jej brakiem czasu, nie pojawiali się chłopcy. Lidka zrobiła maturę i poszła do pracy w pobliskiej mleczarni. Zarabianie na dom uważała za swój obowiązek”. Czytaj więcej

„Rodzina nie jest mi wdzięczna za paczki z USA. Niczego nie mają w tej biednej Polsce, ze wszystkiego powinni się cieszyć”rok temu

„Każdy wie, jak w Polsce stwarza się pozory bogactwa na pokaz. Gdy siostra napisała, że bardzo dziękuje mi za dotychczasową pomoc, ale nie ma sensu, bym wykosztowywała się na paczki, bo u nich niczego nie brakuje, przełknęłam ten brak wdzięczności, choć było mi bardzo przykro. W końcu mogłaby się zdobyć na szczerość w najbliższej rodzinie!”. Czytaj więcej

„Moja córka ma 30 lat i ani myśli się wyprowadzać czy szukać pracy. Tatuś wychował ją na księżniczkę, która nic nie musi”rok temu

„Alinka ma równo 30 lat, tyle że wciąż mieszka z nami i zachowuje się, jakby była w podstawówce. A Karolowi w to graj. – Siadaj, rybko! Tatuś już ci daje pyszne naleśniczki z czekoladką – słyszę głos męża z kuchni i już robi mi się słabo – Uwielbiam, jak tatuś robi takie pychotki! Mniam, mniam! – piszczy córka”. Czytaj więcej