„Przez całe życie byłam >>tylko<< żoną. Gdy mąż zmarł, straciłam tożsamość. Dzieci były już dorosłe, więc nie miałam nic”rok temu

„Nie należę do osób zbyt przedsiębiorczych, nie znam angielskiego (choć zapisałam się jesienią na kurs), nie potrafię wielu rzeczy załatwić, bo wszystko robił za mnie mój mąż. Ja zajmowałam się zawsze dzieckiem i domem. Gdy syn dorósł i wyfrunął z gniazda, został mi tylko dom”. Czytaj więcej

„Nowy facet mojej przyjaciółki pobił się z moim mężem! 20-letnia przyjaźń się zakończyła, gdy Tomek zażądał odszkodowania”rok temu

„– Wiesz co, Hanka – wycedziła moja przyjaciółka ze złością. – Tego bym się po tobie nie spodziewała. Twój chłop klepie jęzorem, nie jest święty i tak się składa, że Marek został sprowokowany. Nie wierzę, że jeszcze bronisz Tomka! Znam go od tylu lat, to niezły gagatek". Czytaj więcej

„Całe życie poświęciłam sobie i swojej pasji. Nie chciałam tracić czasu na dziecko i całą tę zabawę w dom. Dziś tego żałuję"rok temu

„Całe swoje życie poświeciłam pasji. Bo – jak mówiła mama – pasja miała mnie nigdy nie opuścić. A teraz czułam się samotna. Bardzo samotna. Zrozumiałam, że gonię za czymś zupełnie nieważnym…". Czytaj więcej

„Tata zawsze był porządnym facetem zakochanym w mamie. A teraz? Szlaja się po klubach z dziunią młodszą ode mnie”rok temu

„Stałam jak ostatnia sierota, z kolejnym kieliszkiem w ręku i czułam narastające nieznośne, dręczące zażenowanie. Po pierwsze – położeniem, w którym znalazł się mój ojciec, którego kocham i szanuję, i wolałabym nigdy nie widzieć w tej sytuacji. Po drugie – tym, że jestem tego świadkiem, a nawet współuczestnikiem. Cholera jasna!". Czytaj więcej

„Jesteśmy małżeństwem od 2 lat, a mężowi już znudziło się noszenie mnie na rękach. Nie na to się pisałam”rok temu

„Nie ukrywam, byłam rozczarowana. Nie chodziło o ten głupi Dzień Kobiet i brak goździka. Po prostu było mi przykro, że mąż o mnie zapomniał. Czyżbym aż tak mu spowszedniała? Raptem po dwóch latach? To co będzie po dziesięciu? Jacek się przymilał, chwalił zapiekankę, prawił mi komplementy, całował po rękach, ale… już było za późno”. Czytaj więcej

„Ryzykowaliśmy życiem, żeby uratować ignorantów, którzy poszli w góry w trampkach. Nie usłyszeliśmy nawet dziękuję”rok temu

„Facet, poza futerkowym płaszczem, miał na sobie... trampki. Jechała z nim może ośmioletnia córeczka w różowych kalosach, a obok niej chłopiec w kozakach zapinanych na zamki po bokach. Kiedy cała czwórka wylądowała na twardym gruncie, tatuś zatarł ręce i zawołał dziarsko: – A teraz na szczyt!”. Czytaj więcej

„Po rozwodzie były mąż zajął się nową rodziną. Naszą córkę olał jak starą, nudną zabawkę, a ja patrzyłam na jej cierpienie”rok temu

„Andrzej właśnie pojechał z nową rodziną na ferie. Nawet nie spytał Mani, czy chciałaby jechać z nimi. – Edyta nie będzie zajmowała się dwojgiem dzieci – powiedział, gdy go o to zapytałam. Już chciałam krzyknąć, że on przecież też tam będzie, a Mania jest jego córką, ale po co? On po prostu nie chciał jej zabrać”. Czytaj więcej

„Na starość pewna kobieta skradła mi serce. Byłem szczęśliwy, a syn suszył mi głowę, że w moim wieku nie przystoi kochać”rok temu

„Bardzo często mówi się: w tym wieku nie wypada, nie uchodzi, nie robi się tego lub owego, jakby to PESEL był najważniejszy, a w gruncie rzeczy nie chodzi przecież o liczbę przeżytych lat, tylko o to, jak się człowiek czuje, czy mu się jeszcze chce cokolwiek robić i czy umie się jeszcze z czegoś naprawdę cieszyć”. Czytaj więcej

„Córka zawsze uważa, że wszystko wie lepiej. Myśli tylko o sobie, a potem oczekuje mojej pomocy i wyciągnięcia z kłopotów”rok temu

„Nie słuchali, kiedy mówiliśmy, że mieszkanie na przedmieściach z małymi dziećmi to bezsens. Nie słuchali, kiedy wprowadzali się z dziećmi i wózkami na 4. piętro bez windy. Nie słuchali, kiedy brali psa tuż przed narodzinami córeczki. Skończyło się tak, że pies mieszka u nas, ja z chorym kręgosłupem taszczę wózek po schodach, a córka nadal uważa, że wie najlepiej”. Czytaj więcej

„Rodzina ma mnie za idiotę, bo spełniłem ostatnie życzenie dziadka przed śmiercią. Nie żałuję, staruszek był szczęśliwy”rok temu

„Byłem w kropce. Nie wiedziałem, co robić. Z jednej strony pamiętałem o zaleceniach ciotki. Ale z drugiej… Żal mi było dziadka. Zawsze był taki aktywny, energiczny. To bezczynne leżenie musiało go potwornie męczyć. Poza tym naprawdę nie wyglądał na człowieka, który miałby za chwilę przenieść się na tamten świat”. Czytaj więcej