„Żona uznała, że żyjemy jak nędzarze. Dostałem ultimatum: dorobię na boku, albo się pożegnamy”rok temu

„Gdybym rozsądnie myślał, tobym się nie przejął. Wziąłbym ją na przeczekanie albo sam wystawił jej walizki za próg. Niestety, ja byłem ciągle szaleńczo zakochany. Prawdę mówiąc, nie wyobrażałem sobie przyszłości bez Kaśki. I było mi wstyd, że nie potrafiłem zapewnić jej takiego poziomu życia, na jaki liczyła”. Czytaj więcej

„Moje życie było bajką. Kochająca żona, dom i spokój. Mój świat legł w gruzach, gdy poszedłem na emeryturę”rok temu

„Gdy odszedłem na emeryturę, a Irena odeszła, mój świat się zawalił. Nic nie miało sensu. Życie nabrało tempa dopiero dziesięć lat później, gdy złamałem nogę. Teraz mogę jej obiecać, że będę żył pełnią życia”. Czytaj więcej

„Konkubent jej nie pomagał, nie sprzątał, o zmianie pieluchy nie było mowy. Córka chyba też zapomniała o matce”rok temu

„Agata łączyła pokorę i determinację, może dlatego tak mi zaimponowała. Nie mogła na nikogo liczyć, chociaż nie mieszkała sama. Jerzy, jej partner życiowy, nadawał się moim zdaniem wyłącznie do porzucenia. Nie ukrywałam tego przed pacjentką ani przed zainteresowanym”. Czytaj więcej

„Facet rzucił moją siostrę, bo miał dość jej lenistwa. Wyświadczył jej tym prawdziwą przysługę”rok temu

„Widziałam, że denerwuje go jej bezczynność i niezaradność. Sam zresztą skarżył się często, że wszystko jest na jego głowie. Nawet nie chodziło specjalnie o pieniądze, mogli sobie pozwolić na to, żeby Beata zajmowała się domem i dzieckiem i żeby tylko on pracował. Ale z tego, co wiem, to ona nawet tym domem i dzieckiem się nie zajmowała”. Czytaj więcej

„Na starość zachciało mi się lepszego życia. Nowe mieszkanie, kochanka, a na karku choroba”rok temu

„Łucja była dla mnie objawieniem. Ale pojawiła się w moim życiu, kiedy miałem już swój własny bagaż doświadczeń. Przedtem była tylko Krystyna, moja żona. Kiedy zdecydowałem się zacząć życie od nowa, jak grom spadła na mnie tragiczna diagnoza”. Czytaj więcej

„Po wypadku moja żona wylądowała w szpitalu. Nie mogłem się opędzić od myśli, że to ja powinienem być na jej miejscu”rok temu

„Ula jest moją pierwszą miłością. Wrażliwa, delikatna, krucha, cichutka… Gdyby umiała tupnąć nogą, pewnie nie byłby ze mnie taki chojrak. Wtedy powinna mi na przykład zwymyślać od najgorszych i odmówić prowadzenia auta w nocy. Ale zgadzała się na wszystko, co mi zaświtało w tym durnym łbie. I teraz umiera, a ja nic nie mogę zrobić”. Czytaj więcej

„Uciekłam ze wsi do miasta i udawałam wielką warszawiankę. Rodziny się wstydziłam i zerwałam z nią kontakt”rok temu

„Od dziecka marzyłam, żeby wyrwać się do miasta. Świat, w którym żyłam, wydawał mi się okropny. Imię też miałam okropne: Bronisława. >>Bronia! Idź do krów!<< – wołała mama. >>Bronka! Pomóż przy sianie!<< – domagali się bracia”. Czytaj więcej

„Chciałem grać chojraka i dostałem za swoje. Przez brawurę straciłem żonę, kochankę i pół firmy”rok temu

„– Lekarz panu potem wszystko wyjaśni. Najważniejsze jednak, że już pan odzyskał przytomność. Żona na pewno bardzo się ucieszy. Zaraz do niej zadzwonię i powiem, że już może z panem porozmawiać. Nie mogła się doczekać chwili, gdy otworzy pan oczy – uśmiechnęła się”. Czytaj więcej

„Nie mamy chrzestnego dla syna, bo szwagier żyje z konkubiną na kocią łapę. Co by powiedzieli sąsiedzi?”rok temu

„Na chrzestną poprosiliśmy moją siostrę, na chrzestnego – brata męża. Mieliśmy nadzieję ochrzcić dziecko po sześciu tygodniach. W kancelarii parafialnej ksiądz zadał nam wiele pytań, a potem zajrzał do notatek, które duchowni sporządzają, chodząc po kolędzie”. Czytaj więcej

„Mąż zamiast wesela mojej siostry wybrał łódkę z kumplami. Nie rozpaczałam długo, pocieszył mnie przystojny Hiszpan”rok temu

„W ogóle nie myślałam o Albercie, koncentrując się wyłącznie na dobrej zabawie z Carlosem. Coraz wyraźniej czułam też zacieśniającą się między nami więź i swego rodzaju napięcie. Nasze spocone ciała stykały się w tańcu, a my zachowywaliśmy się coraz odważniej. W końcu wszelkie hamulce puściły”. Czytaj więcej