Z klasztorów na salony
Historia minestrone zaczyna się w dawnych wiekach, gdy mnisi poszukiwali interesujących przepisów z prostych składników, które wolno im było jeść. Przyklasztorne ogródki obfitowały w warzywa, więc pojawienie się pożywnej zupy jarzynowej było tylko kwestią czasu. Doprowadzili do perfekcji doskonały skład zupy, a liczni pielgrzymi wynieśli ich kulinarne sekrety poza klasztorne mury. Te najbardziej klasyczne zupy jarzynowe są gęste i treściwe, ale zdarzają się też przepisy na lekkie zupki jarzynowe, zwane dla odróżnienia minestrine. Lubią ją wegetarianie, ale jeśli do zupy dodamy solidną porcję mięsa, taka jarzynowa z powodzeniem zastąpi cały obiad.
Polecamy: Czym jeść farro?
Jarzynowe tajemnice
Aby zupa była naprawdę aromatyczna i pełna smaku, warto podstawowy zestaw warzyw najpierw podsmażyć na małym ogniu. Składniki wówczas łączą się ze sobą, a ich smaki stają się bardziej intensywne. We Włoszech taką warzywną bazę smakową nazywa się soffrito i powszechnie stosuje do wielu dań. Dopiero po podsmażeniu dodajemy do garnka, w którym już króluje wywar. Może być mięsny bądź warzywny, dopuszczalna jest też zwykła woda, która dopiero nabierze smaku pod wpływem soffrito. Istotą minestrone jest jej sezonowy charakter, dlatego w garnku jest miejsce na to wszystko, co akurat w danym momencie pojawia się w ogródkach. Siła rzeczy zatem o każdej porze roku zupa ta będzie smakowała inaczej, latem zyska na lekkości, zimą stanie się bardziej rozgrzewająca i aromatyczna.
Dla smaku i treści
Minestrone bardzo lubi rozmaite dodatki spoza świata warzyw. Często dodaje się do niej orkisz, jęczmień, makaron lub ryż. Nie powinno w niej zabraknąć różnych ziół, które wprowadzają do tej gotowanej potrawy sporo świeżego aromatu. Popularny jest też wariant tej zupy z dodatkiem pesto, może też pojawić się risotta. Wielu Włochów gotową zupę lubią posypać solidnie startym parmezanem, co nieco ją zagęszcza, ale przede wszystkim dodaje nieco pikantności. Minestrone wymaga czasu i cierpliwości, gotuje się ją dość długo, by wszystkie składniki były idealnie miękkie. Nierzadko rozmaite fasolki, soczewicę, ciecierzycę czy orkisz trzeba wcześniej namoczyć, by zmiękły.
Zobacz także: Czym są frittelle?
