fot. Fotolia
Niektórzy uważają, że zielone rośliny doniczkowe są ładniejsze i bardziej eleganckie od kwitnących. To kwestia gustu, ale nie ulega wątpliwości, że są w tej grupie prawdziwe gwiazdy. Zieleń ich liści ożywia wnętrze, pomaga się zrelaksować, przywodzi na myśl naturę.
Niektóre wymagają opieki, ale nie brakuje gatunków dla zapracowanych i zapominalskich, którym wystarczy zaledwie odrobina wody raz w tygodniu i niczego więcej nie potrzebują. Do takich należy np. grubosz, sansewieria. Do małego mieszkania możesz wybrać zielone kwiaty doniczkowe pnące, które będą rosły na ścianie (np. scindapsus) lub maluchy, takie jak peperomia. W większym pokoju imponującą dekoracją będą zielone olbrzymy w donicach, np. któraś z palm, filodendron czy fikus. Są też zielone rośliny doniczkowe, które ozdobią cieniste zakątki, bo obywają się bez słońca.
Bogactwo odcieni i kształtów
Choć mówimy o nich: zielone kwiaty doniczkowe, to nie znaczy, że wszystkie mają tylko ten jeden kolor. Jedne są jasnozielone jak młoda trawa, inne mają bardzo nasyconą barwę, a jeszcze inne są w cętki lub w kolorowe plamy (kremowe, żółtawe, nawet bordowe), jakby je pomalował szalony malarz. Do najefektowniejszych zielonych roślin doniczkowych liściastych, właśnie tak upiększonych należą: szeflera, kroton, begonia królewska, maranta, kalatea,kordylina. Liście bywają także powycinane niczym ludowe wycinanki, np. u monstery. Miewają również różne kształty, a zatem o monotonii nie może tu być mowy.
Zielone kwiaty doniczkowe zwisające
Gatunki, które mogą stać na półce na ścianie lub wisieć chociażby w zamocowanej do sufitu sznurkowej makramie i ładnie zwisać w dół należą paprocie, uważane za zielone filtry oczyszczające powietrze. Świetnie w roli zielonej piękności na ścianie sprawdzi się zielistka, idealna dla osób nie mających doświadczenia w opiece nad kwiatami doniczkowymi. Równie mało wymagające są rosnące bardzo szybko: filodendron pnący i scindapsus z jasnymi cętkami (w ciemnym miejscu dekoracyjne rysunki na liściach zanikają). Ani się obejrzysz, a utworzą zieloną ścianę. Czasem mówi się o nich , że są to zielone rośliny doniczkowe pnące. Godne polecenia są również: bluszcz i cissus rombolistny (śmiało można je ustawić w cieniu).
Jeśli możesz utrzymać w mieszkaniu, zwłaszcza w sezonie grzewczym, prawidłową wilgotność powietrza, możesz pokusić się o pnącze zwane syngonium stopowcowym lub inaczej zroślichą. Niektóre odmiany mają pstre liście. Doniczkowym zielonym pnączom trzeba uszczykiwać końcówki. Wtedy ładnie się rozkrzewiają. Te, które mają liście we wzorki, potrzebują więcej światła.
Palmy i inne olbrzymy
Kto szuka dużej zielonej rośliny doniczkowej, np. do reprezentacyjnego salonu, ten powinien pomyśleć o palmach. Ich pielęgnacja nie jest trudna. Większość palm lubi miejsca widne, ale np. Areca, Washingtonia, Latania nieźle znoszą też zacienienie. Bardzo okazałymi kwiatami doniczkowymi zielonymi są również wszystkie fikusy nazywane również figowcami (fikus sprężysty, lirolistny, benjamina). Są to rośliny długowieczne. monstera, która w sprzyjających warunkach może dorosnąć nawet do 3 m. W naturze jest pnączem, ale gdy w mieszkaniu zapewni się jej mocną podporę, będzie rosła ku górze. Jej olbrzymie, powycinane liście wyglądają zjawiskowo. Kto nie może sobie pozwolić na zieloną roślinę doniczkową niczym drzewko, ten może zdecydować się na niższe, ale także imponujące (dorastające do 60–80 cm): szeflerę, sansewierię, zamiokulkasa czy najpiękniejszą chyba z całej tej grupy kalateę. Ma ona kolorowe liście we wzorki i tworzy okazałe kępy. Niestety jest trochę kapryśna.
Zielone rośliny doniczkowe w wersji mini
Jeśli chcesz uprawiać tylko jedną lub kilka niewielkich roślin doniczkowych zielonych, np. na parapecie i to takich, które nie będą zasłaniać szyby i zabierać cennego światła, masz do wyboru np.: fitonię, peperomię, małe kaktusy, eszewerie, niektóre niskie odmiany skrzydłokwiatu, szczawik trojkątny. Zwykle nie przekraczają one 15 – 20 cm wysokości, a czasem są jeszcze niższe. Można także zdecydować się np. na mirt lub zioła i przycinać ich czubki nożyczkami, by były niskie i rozkrzewione.
Zamiokulkas – najmodniejszy z domowych roślin
Wspomniałam o nim, przy okazji pisania o doniczkowych olbrzymach, bo rzeczywiście, po kilku latach wygląda bardzo okazale. Kwiaciarze radzą, aby wybierały go także osoby nie mające doświadczenia w hodowli kwiatów, bo praktycznie nie wymaga opieki. Z podłoża wyrastają wciąż nowe mięsiste łodygi, dochodzące do 60 – 80 cm. Pokryte są one pięknymi skórzastymi, błyszczącymi liśćmi w odcieniu ciemnej zieleni. Wyglądają niczym pióropusz. Zamiokulkas najlepiej czuje się w półcieniu. Jest odporny na przesuszenie gleby. Nie lubi przeciągów. Bardzo łatwo go rozmnożyć, najlepiej przez podział rozrośniętej kępy.
WYPOWIEDZ SIĘ!