Zdrada to najczęstsza przyczyna rozwodów i. Według zdecydowanej większości życie u boku partnera, który się jej dopuścił, nie jest możliwe. Skok w bok to coś, czego po prostu nie sposób wybaczyć. Jak dzielić dach nad głową z kimś, kto do tego stopnia nas upokorzył i skrzywdził? Są jednak małżeństwa, które postanawiają zawalczyć o związek. Zdaniem psychoterapeutów zdrada nie musi kończyć się rozstaniem, lecz może być początkiem prawdziwej relacji. W jej wyniku obie strony zdają sobie sprawę, ile rzeczy w ich związku wymaga naprawy. Niektórzy specjaliści wiedzą to z autopsji. Jakie działania należy podjąć, aby odbudować więź z partnerem po tak bolesnym doświadczeniu?
10 kroków do uzdrowienia związku po zdradzie
1. Rozładowanie negatywnych uczuć
Pierwszym krokiem na drodze do uzdrowienia relacji jest umożliwienie osobie zdradzonej rozładowania negatywnych emocji. Złe uczucia muszą znaleźć swoje ujście. Ból strony skrzywdzonej jest nie do opisania, dlatego partner, który dopuścił się zdrady, zamiast się tłumaczyć, powinien pozwolić jej go wyrazić. Kumulowanie destrukcyjnych emocji stoi na przeszkodzie do podjęcia konkretnych działań. Najpierw należy się z nich oczyścić, aby móc zacząć racjonalnie myśleć.
2. Czas na ochłonięcie
Strona, która zdradziła, powinna pozwolić skrzywdzonej ochłonąć. Zanim partnerzy przeprowadzą ze sobą poważną rozmowę, muszą być pewni, że są na to gotowi. Czas ma w takiej sytuacji zbawienne działanie. Jego ilość w dużej mierze zależy od stopnia wrażliwości. Negatywne emocje muszą opaść, co nie dzieje się w ciągu paru chwil. Niewierny partner musi być tego świadomy. Naleganie na rozmowę jest pozbawione sensu. Pod żadnym pozorem nie można jej wymuszać, ponieważ istnieje duże ryzyko, że jedynie zaostrzy ból.
3. Szczera rozmowa
Podczas uczciwej rozmowy partnerzy powinni poruszyć kilka fundamentalnych kwestii. Przede wszystkim, muszą spytać siebie nawzajem, czy chcą wspólnie pracować nad odbudowaniem związku. Ważne, aby oboje wyrazili przekonanie, że chcą walczyć o uzdrowienie relacji. Następnie powinni przeanalizować, jak wyglądały ich stosunki zanim doszło do zdrady. Czy wystarczająco często ze sobą rozmawiali? Czy byli świadomi oczekiwań drugiej strony? Czy czuli się w związku spełnieni? Oboje muszą zdać sobie sprawę, że przywrócenie zaufania może być niezwykle trudne i czasochłonne. Czeka ich wiele chwil zwątpienia, dlatego powinni wzajemnie się wspierać.
4. Konkretne działania
Niewierny partner powinien udowodnić stronie pokrzywdzonej, że zamierza zrobić wszystko, aby ponownie mu zaufała. Słowa należy zastąpić konkretnymi gestami i działaniami. Musi zdać sobie sprawę, że w takiej sytuacji wypowiedzenie "przepraszam" czy "kochanie, wybacz mi" to zdecydowanie za mało. Wyłącznie czyny mają dla niej wartość i mogą odnieść pożądany skutek. Osoba zdradzona powinna widzieć, że niewierny partner jest świadomy krzywdy, którą jej wyrządził, i chce ją naprawić.
5. Prawdziwe przebaczenie
Jednym z przełomowych etapów odbudowywania relacji po zdradzie jest przebaczenie. Płynące z głębi serca, przemyślane, prawdziwe. Powala umocnić związek, zbliżyć do siebie partnerów. Wiele skrzywdzonych osób robi to pochopnie, po wpływem emocji, ze strachu przed samotnością. Po jakimś czasie okazuje się, że darowanie win było jedynie pozorne. Do przebaczenia trzeba dojrzeć, w żadnym wypadku nie można się do niego zmuszać. Jeżeli następuje ono zbyt szybko, nie chroni przed powrotem tego samego problemu.
6. Zrozumienie, że wina leży po obu stronach
Każdy skutek ma swoją przyczynę. Winę za zdradę ponoszą w związku dwie osoby. Jeśli partnerzy pragną odbudować relację, muszą zdać sobie z tego sprawę. Zrzucanie odpowiedzialności na jedną ze stron prowadzi donikąd. Najważniejsze, aby dotrzeć do źródła problemu, wspólnie zastanowić się, z jakich przyczyn doszło do jego wystąpienia. Partnerzy powinni przeanalizować, jak układały się ich stosunki przed zdradą. Czy poświęcali sobie wystarczająco dużo uwagi, uwzględniali potrzeby partnera, czy w ferworze codziennych obowiązków nie zaniedbali relacji.
7. Ustalenie nowych zasad
Partnerzy po wspólnym dojściu do źródeł zdrady powinni ustalić nowe zasady, na których będzie opierał się ich związek. Ważne, aby były precyzyjnie określone i respektowane przez obie strony. Odbudowanie zaufania może trwać bardzo długo, dlatego niewierny partner powinien pozwolić stronie skrzywdzonej mieć nad nim pewną kontrolę. Dzięki temu będzie czuła się bezpieczniej. Należy jednak zdać sobie sprawę, że nawet w związku po zdradzie kontrola powinna mieć swoje granice i służyć wyłącznie odzyskaniu zaufania. Nagminne sprawdzanie partnera jest bardzo niebezpieczne i może przerodzić się w obsesję.
8. Budowanie intymności
Zdrada wywiera negatywny wpływ nie tylko na relacje, lecz także życie seksualne. Osoba skrzywdzona nie chce współżyć z niewiernym partnerem lub unika zbliżeń. Stosunek płciowy budzi w niej odrazę, wywołuje ból. Gdzieś z tyłu głowy ma obraz partnera w sytuacji intymnej z tym/tą trzecim/trzecią. Odbudowanie fizycznej bliskości wymaga czasu. Strona, która dopuściła się zdrady, powinna uzbroić się w cierpliwość i być wyrozumiała wobec strony pokrzywdzonej. Ogromne znaczenie mają szczere rozmowy i czułe gesty wyrażające miłość i zrozumienie, np. subtelne pocałunki, przytulenie. Dzięki nim osoba zraniona poczuje się potrzebna, kochana i stopniowo będzie zmniejszała dystans do partnera.
9. Uodpornienie na stereotypy
Wiele osób jest zdania, że jeśli ktoś raz zdradził, to na pewno prędzej czy później zrobi to ponownie. Nie należy wierzyć w ten stereotyp. Jeśli strona pokrzywdzona mu ulegnie, odbudowanie relacji będzie jeszcze trudniejsze lub wręcz niemożliwe. Nie należy brać do serca opinii innych, tylko konsekwentnie dążyć do uzdrowienia związku. Ludzie mają tendencję do generalizowania, dlatego nie można traktować całkiem serio tego, co mówią. Jeśli strona zraniona poczuje zwątpienie, powinna szukać wsparcia u partnera. To najlepszy sposób na odpędzenie złych myśli.
10. Pozbycie się fałszywych przekonań
Jednym z nierzadkich błędów popełnianych przez osoby pokrzywdzone jest uleganie nieprawdziwemu przeświadczeniu, że do zdrady doszło z ich winy. Poniekąd czują się odpowiedzialne za romans, który nawiązał ich partner. Z czego to wynika? Doznanie tak dużej krzywdy często powoduje, że zaczynają myśleć o sobie w negatywny sposób. W ich głowie mnożą się szkodliwe założenia: "Skoro partner mnie zdradził, oznacza to, że nie zasługuje na miłość", "Nie jestem dostatecznie dobra", "Coś jest ze mną nie tak". Tego typu fałszywe przekonania utrudniają odbudowanie zaufania do partnera, niekiedy nawet uniemożliwiają.
Jak naprawić relacje z małżeństwie?
