Rodzina ukazująca dziecku wizję społeczeństwa jako wyścigu szczurów czy rodzice mający zbyt duże wymagania najczęściej warunkują pojawienie się tego problemu. Często również problem ten następuje z powodu niestabilnej sytuacji rodzinnej i ogólnego niedowartościowania danej osoby. Prokrastynacja jest pewnego rodzaju wyjściem awaryjnym, które może usprawiedliwić wiele niepowodzeń, które przytrafiają się danej osobie.
Niestety jest ich dość dużo, ponieważ osadzeni jesteśmy w realiach czasowych i brak wywiązywania się w określonych terminach ze swojej pracy jest bardzo niekorzystne. Ale tak właśnie działa prokrastnator. Pod wpływem silnych lęków, jakie mu towarzyszą działa w sposób, który nie pozwala na wywiązanie się ze swoich obowiązków.
Przede wszystkim jest to lęk przed porażką. Nikt z nas nie lubi, kiedy w jego życiu pojawiają się problemy, zwłaszcza jeśli sami jesteśmy ich przyczyną. I dlatego też to jest jedno z działań prokrastynatora – utrzymywanie, że nie było możliwości wywiązania się z danego obowiązku. Osoba taka, wiedząc, że zabrała się za późno za pracę, ma świadomość, że jest to wystarczające usprawiedliwienie dla jej niepowodzenia.
Bo jeśli uczeń mówi: „gdybym zaczął uczyć się wcześniej, to na pewno nie dostałbym jedynki”, to wówczas nikt nie jest w stanie tego sprawdzić, czy rzeczywiście taka sytuacja miałaby miejsce i pozostaje nam tylko wierzyć, ze w istocie tak jest. To pozwala takiemu uczniowi dalej postrzegać siebie, jako osobę o niezagrożonym poczuciu własnej wartości.
Zobacz też : Kiedy potrzebujesz więcej przestrzeni?
Taka postawa, pielęgnowana przez okres nauki szkolnej, zostaje utrwalona na życie zawodowej. Im bardziej warunki są sprzyjające odkładaniu na później, tym bardziej prokrastynator z nich korzysta.
Tak jest podczas nauki akademickiej. W czasie studiów postępy sprawdza się w sesjach egzaminacyjnych, które są co semestr. Osobie, która nie posiada zdolności organizowania swojego czasu, daje to możliwość na odłożenie nauki na ostatnią chwilę.
Oczywiście okazuje się, że czasu nie wystarcza na dobre przyswojenie materiału, ponieważ jest go zdecydowanie za dużo. Tak funkcjonuje wielu studentów, gdyż nie czują na sobie presji oceny w ciągu semestru. Dlatego też często prokrastynację nazywa się potocznie „syndromem studenta”, ponieważ odzwierciedla on specyfikę funkcjonowania z zaburzeniem organizacji siebie w czasie.
Takie działanie ma przede wszystkim na celu uniknięcie niepożądanych zjawisk poprzez ucieczkę. Prokrastynator nie widzi długofalowych konsekwencji, a jedynie koncentruje się na unikaniu nieprzyjemności w chwili obecnej.
Chociaż utrwalone wzorce zachowań i zmiana postawy są bardzo trudne do przeformułowania, to jednak warto pracować nad tym, aby jak najmniej było powodów do napiętrzających się trudności związanych z własnym zachowaniem. Aby próbować poprawić jakość swojego życia, należy przede wszystkim uświadomić sobie problem.
Niestety często jeśli jest on już na tyle poważny, że przeszkadza w odpowiednim funkcjonowaniu, jest już bardzo trudno, by się zmienić. Jednak przy odrobienie dobrej woli, wparciu ze strony najbliższych czy specjalisty jest to możliwe.
Zobacz też : Jak wyznaczać granice?
