Zazdrość według kobiet
Kobiety częściej celowo usiłują wzbudzić zazdrość przez wywieranie na partnera wpływu, polegającego na manipulowaniu jego uczuciami, dzięki większym umiejętnościom społecznym. Ma to służyć:
- sprawdzaniu siły związku,
- uzyskaniu określonego zysku, np. większej ilości czasu i uwagi ze strony partnera,
- podniesieniu poczucia własnej wartości,
- ukaraniu partnera.
Silniej koncentrują się na rozważaniu motywów swoich partnerów, przypisując zdradę ich potrzebom seksualnym oraz atrakcyjności rywalki. Przeżywaniu zazdrości towarzyszy depresja i smutek. Dodatkowo kobiety są bardziej zorientowane na rozwiązywanie problemów nękających związek, na jego podtrzymywanie i ulepszanie w obliczu zdrady oraz na otwarte wyrażanie swoich uczuć.
Zazdrość według mężczyzn
Natomiast mężczyźni poszukują przyczyn w uczuciowym zaangażowaniu partnerki w związek z rywalem oraz potrzebie uwagi i okazywania jej względów. Przy uczuciu zazdrości pojawia się gniew i agresja. Są bardziej zorientowani na nierealistyczne próby radzenia sobie z dokuczliwymi emocjami, m.in. przez zaprzeczanie lub szukanie zastępczych sposobów na podniesienie urażonego poczucia własnej wartości, np. przez używki.
Warto wiedzieć: Skąd się bierze zazdrość?
Dlaczego jesteśmy zazdrośni?
Zarówno kobiety, jak i mężczyźni charakteryzują się podobnym poziomem przeżywanej zazdrości. Różnice dotyczą zaś powodów. Otóż mężczyźni są bardziej zazdrośni o kontakty seksualne, natomiast kobiety o czas i uwagę poświęcane rywalkom. Fakt, że zazdrość męska koncentruje się na sferze seksualnej, zaś kobieca na niebezpieczeństwie utraty partnera bądź pogorszenia związku, ma charakter ponadkulturowy. Dzieje się tak dlatego, że w naszej kulturze kobieca zdrada nadal spotyka się z silniejszym potępieniem moralnym aniżeli zdrada męska.
Socjobiologiczne wyjaśnienia
Jeszcze w 1992 r. 20% Polaków uważało zdradę mężczyzn za „bardziej naturalną” – stwierdzenie to ma poważne podstawy w ewolucyjnej przeszłości, ponieważ poziom wysiłku i czasu wkładanego w wychowanie potomstwa jest znacznie większy w przypadku kobiet niż mężczyzn. Mężczyzna nie zawsze ma pewność, że dobra, które inwestuje, dotyczą jego własnego potomka. Jak pisze Symmons: „Ostateczną funkcją męskiej zazdrości seksualnej jest podwyższenie prawdopodobieństwa, że jego żona pocznie jego własne, nie zaś cudze dziecko”. Powody socjobiologicze kobiecej zazdrości dotyczą obawy o stratę ewentualnych środków utrzymania, zaangażowania oraz inwestowania przezeń czasu i energii na rzecz jej/ich dzieci.
Okazuje się, że zazdrość może mieć nie tylko negatywny wymiar, lecz służyć także konstruktywnym celom. Otóż zdarza się, że postrzegana jest jako oznaka miłości czy zaangażowania w związek. Niekiedy partnerzy skarżą się, że brak im okazywania zazdrości przez ukochaną osobę. Dodatkowo zazdrość stanowi reakcję na subiektywnie postrzegane zagrożenie, polegającą na utrzymaniu przy sobie partnera, który może być nadal atrakcyjny dla rywalek, rujnując w ten sposób wysiłek włożony w jego przyciągnięcie i pozyskanie. A zatem zazdrość stanowi strategię w radzeniu sobie z niewiernością partnera oraz opuszczeniem związku.
Przeczytaj: Dlaczego zdradzamy?
Autor: Karolina Lelakowska
Fragment pochodzi z książki "Tajemniczy świat kobiecego orgazmu" pod redakcją Zygmunta Zdrojewicza (Wydawnictwo Continuo, 2009). Publikacja za zgodą wydawcy.
