Piękny, czyli… zdolny do posiadania potomstwa?
Mimo że każdemu z nas podobają się inne osoby, badania dowiodły, że ludzie zdają sobie sprawę z tego, jakie cechy powszechnie uważane są za atrakcyjne. Większość badanych bez problemów wskazała, które osoby spodobają się pozostałym. Dlaczego?
Jest to związane z zakodowanym wewnątrz nas kryterium zdrowia – podobają nam się osoby szczupłe, o prawidłowych proporcjach ciała, gładkiej cerze i lśniących włosach, o przeciętnej urodzie, ponieważ podświadomie wyczuwamy, że osoby te są zdrowe i zdolne do reprodukcji.
Istnieją trzy teorie doboru cech atrakcyjności.
Wygrałeś? Jesteś atrakcyjny!
Pierwszą z nich jest teoria psychologii ewolucyjnej.
Według tej teorii nasze zachowania i wybory partnerów kierowane są doborem naturalnym. Szukamy partnerów, którzy pozwolą nam na reprodukcję.
W toku ewolucji doszło do dominacji doboru płciowego – ludzie toczyli pojedynki o osobnika płci przeciwnej, wygrywali najsilniejsi i to oni uznawani byli za najbardziej atrakcyjnych, a co za tym idzie – zdolnych do przekazania dobrych genów.
Kobiety wybierały mężczyzn sprawnych fizycznie i zaradnych, bo to oni mieli zapewnić im i ich potomstwu dobre warunki życia.
Według tej teorii współczesne kobiety nadal wybierają mężczyzn zaradnych, silnych, sprawnych fizycznie zamiast pięknych i delikatnych, bo właśnie ci pierwsi zapewnią im godne życie. Z kolei mężczyźni, którzy w toku rozwoju gatunku ludzkiego swoją rolę rodzicielską często sprowadzali do zapłodnienia jak największej liczby kobiet, w dzisiejszych czasach zwracają uwagę na kobiety, których wygląd może świadczyć o płodności (kobiety o zaokrąglonej figurze, wydatnych biodrach i piersiach, gęstych włosach).
Kultura kreuje tożsamość płciową
Drugą teorią jest teoria socjalizacji kobiet i mężczyzn.
Według tej teorii wraz z rozwojem dziecko nabywa tożsamość płciową, która niekiedy może być inna niż płeć biologiczna. Dwuletnie dziecko nie odróżni chłopca od dziewczynki, jeśli nie będą oni mieli ubrań charakterystycznych dla konkretnej płci.
Społeczeństwo kreuje tożsamość płciową dziecka poprzez kupowanie innych ubrań, zabawek i książek dla chłopca, a innych dla dziewczynki, poprzez stosowanie stereotypów płciowych w bajkach i filmach dla dzieci oraz poprzez wymuszanie na dziecku oczekiwanej przez społeczeństwo reakcji na konkretne zdarzenia, np. chłopiec po upadku nie powinien płakać.
W tej teorii cechy, które uważamy za atrakcyjne, zależą od tego, co przekazało nam otoczenie w czasie naszego dorastania. To kultura konsumencka narzuca ludziom, co powinni uważać za atrakcyjne.
Zobacz też: Dlaczego warto prawić komplementy partnerowi?
Kobieta do dzieci, mężczyzna do pracy?
Ostatnią teorią jest teoria strukturalno-społeczna, która głosi konieczność jasnego podziału ról między kobietami a mężczyznami w strukturze społecznej.
Według tego stanowiska kobieta została stworzona przez naturę do rodzenia dzieci, dlatego atrakcyjne wydają się kobiety o wydatnych piersiach (tak, by mogły wykarmić potomstwo), okrągłych biodrach, matczynym usposobieniu. Z kolei rolą mężczyzny jest zarabianie pieniędzy i zapewnianie rodzinie wszystkiego, czego potrzebuje, dlatego za atrakcyjnych uważa się silnych, zdrowych panów o zdecydowanym i władczym charakterze.
Czym dłużej cię znam, tym bardziej mi się podobasz…
Warto również wspomnieć, że im częściej spotykamy jakąś osobę i im lepsze relacje nas z nią łączą, tym wydaje się nam ona atrakcyjniejsza. Badania wykazały, że mężczyźni oceniają swoje przyjaciółki jako piękniejsze niż oceniliby je panowie, którzy nie znają tych kobiet.
Zobacz też: Psychologia związku - vademecum
