Jak okazywać szacunek?

Osoby chore na stwardnienie rozsiane nie powinny rezygnować z życia seksualnego/ fot. Shutterstock
Posiadanie oczekiwań względem innych, jak też spełnianie ich oczekiwań, jest okazywaniem szacunku. Okazując szacunek, tworzymy relacje, które są pełne zaufania, troski, poczucia bezpieczeństwa, jak też bliskości. Jak okazywać szacunek, a nie wysuwać żądań?
/ 12.11.2010 15:51
Osoby chore na stwardnienie rozsiane nie powinny rezygnować z życia seksualnego/ fot. Shutterstock

Po co nam szacunek?

Szacunek jest podstawą każdego poważnego i bliskiego związku, jak też elementem każdej poważnej rozmowy. Szanując daną osobę, prawdziwie akceptujemy i cenimy jej znaczenie w naszym życiu.

Szacunku w stosunku do innych możemy nauczyć się jednak dopiero wtedy, kiedy sami czujemy się szanowani.

Mechanizm ten działa na zasadzie wzajemności: szacunek do innych rodzi się z poczucia, że jest się samemu szanowanym. W związku opartym na szacunku każda osoba pozostaje otwarta na oddziaływanie drugiej osoby.

Jak go okazywać?

Możemy okazywać szacunek na wiele dyskretnych sposobów — nawet w sposób niewerbalny — w trakcie ważnej rozmowy.

Pomyśl o tym, jak witasz się ze swoją córką, kiedy ta wraca ze szkoły. Z doświadczenia wiesz, że pod koniec dnia jest zmęczona i bardzo chciałaby coś zjeść. Jeśli w pierwszej kolejności pytasz ją: „Jak minął ci dzień?”, skupiasz się na własnej potrzebie uzyskania informacji, nie szanując jednocześnie jej emocjonalnej i fizycznej potrzeby ciszy i zjedzenia czegoś. Mógłbyś okazać szacunek, mówiąc: „Cieszę się, że cię widzę. Zjedz trochę ciastek i napij się mleka”. W ten sposób dziecko poczuje się ważne i docenione oraz będzie bardziej otwarte na Twoje wysiłki.

Szacunek a oczekiwania

Okazywanie szacunku związanie jest również z posiadaniem oczekiwań względem innych i przekonaniem, że osoby te są w stanie spełnić te oczekiwania.

W związku z tym, że Robert czuje się winny z powodu następstw, jakie miał dla dzieci rozwód, jego oczekiwania względem nich są zaniżane. Kiedy wraca z pracy, a prace domowe, o które prosił, nie są wykonane, wpada w złość, ale ostatecznie robi wszystko sam.

Karol natomiast uważa, że dzieci mogą pomóc rodzicowi, biorąc na siebie odpowiedzialność za wykonywanie prac domowych. Jeśli obowiązki nie są wykonane, Karol poświęca chwilę, aby porozmawiać z dziećmi o tym, jak ważne jest wykonywanie prac domowych. W celu wykształcenia w dzieciach poczucia odpowiedzialności opracował on również system nagród i ponoszenia konsekwencji. W ramach rewanżu Karol upewnia się, że jako ojcu udaje mu się spełnić oczekiwania dzieci.

Oczywiście, bardzo istotne jest realistyczne podejście do oczekiwań. Mówienie o oczekiwaniach w taki sposób, by okazywać szacunek, jest bardzo istotne dla charakteru relacji.

Mówiąc: „To dla mnie bardzo ważne, abyś odrobił pracę domową”, okazujesz szacunek. Jeśli natomiast powiesz: „ Lepiej odrób pracę domową”, wysuwasz żądanie.

Pamiętaj o tym, że nawet jeśli jesteś zdenerwowany na swoje dzieci, ich uczucia są tak samo ważne dla nich, jak Twoje uczucia dla Ciebie.

Zastanów się, czy podejmujesz następujące działania w celu okazania szacunku:

  • Biorę pod uwagę poglądy innych osób.
  • Staram się zrozumieć punkt widzenia innych.
  • Rozmawiając z ludźmi, staram się wyrażać własną opinię i mówić o pewnych sprawach z własnego punktu widzenia, a nie zakładać, że inni nie mają racji.
  • Rozmawiając z ludźmi, biorę pod uwagę swoje uczucia.
  • Nie krytykuję innych osób, kiedy z nimi rozmawiam.
  • W trakcie rozmowy staram się skupiać na pozytywnych sprawach.

Zobacz też: Czy niezgoda może wzmocnić przyjaźń?

Co jeszcze można zrobić?

Po każdej ważnej rozmowie zastanów się nad nią ponownie. Przypomnij sobie, w jaki sposób wyraziłeś szacunek do drugiej osoby i co wyrażało jej szacunek do Ciebie.

Zwróć uwagę na to, jak dobrze poczułeś się w związku z tym, że udało się Wam przekazać to uczucie wzajemnego poszanowania.

Jeśli nie możesz sobie niczego przypomnieć, zastanów się nad tym, co mogliście oboje powiedzieć, aby okazać sobie wzajemnie szacunek. Jeśli chcesz, możesz zapisywać swoje przemyślenia, dzięki czemu będziesz mógł je przeglądać pod koniec dnia lub tygodnia. 

Zobacz też: Jak rozmawiać z dzieckiem o jego problemach?

Fragment pochodzi z książki „Życie samotnego rodzica. 50 praktycznych rad” Barrego G. Ginsberga (Wydawnictwo Helion, 2007). Publikacja za wiedzą wydawcy.

Redakcja poleca

REKLAMA