Wyrażanie emocji, okazywanie uczuć jest w zdecydowanie większym stopniu domeną kobiet. Dlatego też mężczyznom bardzo trudno zrozumieć częste wybuchy płaczu ich kobiet. Mężczyzna nie potrafi pojąć, dlaczego ich partnerka reaguje w ten sam sposób na różne sytuacje. Łzy pojawiają się przy okazji smutku, radości, wzruszenia, złości, bezradności, frustracji strachu itp.
Dlaczego tak się dzieje, że kobiety z taką łatwością wyzwalają w sobie płacz?
Przyczyn może być bardzo wiele. Przede wszystkim wychowanie stereotypowe z podziałem płci. Kobiety od samego początku wychowywane są w przekonaniu, że są płcią słabszą, że powinny dawać się sobą zaopiekować.
Kobietom się wpaja, że nie muszą same dbać o siebie, ponieważ to mężczyzna zapewni im bezpieczeństwo. Kobiety przez to są bardziej zależne, jak również uległe. Chociaż w dużym stopniu się to już zmienia, to nadal w świadomości społecznej role płciowe są dość wyraźnie zaznaczone.
Płacz i emocje
I tak kobieta, która wie, że jest płcią słabszą, ma również społeczne przyzwolenie na to, aby reagować emocjonalnie na różne sytuacje. Brak zupełnej kontroli nad emocjami jest traktowane jako wyraz niedojrzałości, aczkolwiek jest to w znacznym stopniu akceptowane, jeśli chodzi o kobiety.
Tłumaczy się to zwykle rolą, jaką kobieta pełni, czyli często rolą matki. Od matki się wręcz wymaga, aby była ona emocjonalna, uczuciowa, by tym samym dawała dzieciom poczucie więzi. To do matki należy przygotowanie dziecka do życia emocjonalnego.
Płacz jest też często wyrazem emocji, czyli formą komunikowania się z otoczeniem. Jest to sygnał dla innych, że dzieje się coś złego, istnieje jakieś niebezpieczeństwo. Wówczas można szybko zareagować i spróbować pomóc.
Zobacz też : Różnice płciowe w okazywaniu emocji
Jednak kobiety bardzo szybko pojęły swoją przewagę emocjonalną nad mężczyznami i nierzadko z niej korzystają w celach uzyskania jakiejś korzyści. Taka manipulacja jest bardzo skuteczna, jeśli kobieta stosuje ją w sposób subtelny i dyskretny.
Płacz jest oznaką jakiejś zmiany i ustala priorytety. Jeśli ktoś płacze, to zostawiamy wszystko inne jako mniej ważne i zwracamy uwagę na osobę płaczącą. I tym samym przejawia się ukryty cel płaczu – skoncentrowania na sobie uwagi.
Jednak gdy płacz występuje bardzo często, jest reakcją na wiele sytuacji, to wówczas stanie się zbyt powszechny, aby miał jakąkolwiek wartość. Gdy przyzwyczajamy się do określonego stanu rzeczy, nawet jeśli jest on początkowo zadziwiający, smutny, czy posiadany inny ładunek emocjonalny, wraz z upływem czasu, okazuje się to normą.
Dlatego też płacz nie jest dobrą reakcją na błahe rzeczy, gdyż jego wartość komunikacyjna przestaje funkcjonować. Jeśli chcemy, aby nasz mężczyzna nas zauważył, to z pewnością łzy nie są dobrym rozwiązaniem.
Zobacz też : Miłość wyśniona
