Przeciętnie maluchy do pierwszego miesiąca swego życia przesypiają od 16 do nawet 20 godzin dziennie. Taka ilość snu jest niezbędna, gdyż pozwala ona na uwalnianie odpowiedniej ilości hormonu wzrostu, odpowiedzialnego za rozwój dziecka.
Noworodki przez pierwszy okres swojego życia bardzo szybko się męczą. Sam proces ssania mleka jest już dla nich ogromnym wysiłkiem. Dlatego też zapadają one w krótkotrwałe drzemki, 7 do 8 razy na dobę, by następnie obudzić się z płaczem żądając ponownie jedzenia.
Trzeba jednak pamiętać, że „karmienie na żądanie” nie jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż w przyszłości może ono skutkować rozregulowanym programem dnia dziecka.
Stąd też zaleca się, by matki karmiły swoje dzieci, co trzy godziny, regularnie.
Rozwój noworodka a długość snu
Tygodniowe dzieci, których waga jest równa około 3,2 kg, nie powinny już mieć problemu z zasypianiem na cztery godziny po karmieniu koło godziny 22-23 ( w przypadku mniejszych dzieci zwykle nadal trzeba karmić je, co trzy godziny).
Dzieci w wieku od 2 do 4 tygodni, które prawidłowo się rozwijają, co oznacza, iż przybierają tygodniowo na wadze od 180 do 220 gramów, powinny przespać przynajmniej jeden raz w ciągu dnia od 4 do nawet 5 godzin.
By osiągnąć pożądane rezultaty należy przypilnować, aby dziecko nie usypiało podczas karmienia, oraz by było w miarę aktywne w chwilę po nim. Gdyby jednak doszło do tego, powinno się noworodka obudzić, gdyż każde umożliwienie zasypiania podczas jedzenia może źle wpływać na jego nawyki związane ze snem.
Zobacz też: Sny dzieci
Układanie do snu
Noworodka powinno kłaść się do łóżka po karmieniu oraz przyjęciu przez niego właściwie tego pokarmu (musi mu się odbić, żeby przypadkiem nie doszło do zachłyśnięcia zwracanym pokarmem podczas snu).
Układając dziecko do snu należy pamiętać przede wszystkim o tym, iż nie jest ono w stanie samo jeszcze zmienić swojej pozycji. Dlatego też zaleca się ułożenie malucha w taki sposób, aby było to dla niego komfortowe i bezpieczne.
Zobacz też: Głód i złe odżywianie a bezsenność dziecka
Bardzo popularne jest układanie dziecka na brzuchu, gdyż wpływa ono korzystnie na:
- usuwanie zbędnych gazów z organizmu, a tym samym zapobiega kolkom jelitowym;
- rozwój mięśni grzbietowych oraz mięśni szyi (gdyż dziecko samoistnie unosi główkę);
- odpowiedni układ stawów biodrowych.
Mimo jednak wielu zalet ułożenia na brzuchu, lekarze nie zalecają go, gdyż grozi ono dziecku śmiercią poprzez zachłyśnięcie czy uduszenie.
Pediatrzy zwykle jednak polecają rodzicom układanie dziecka na plecach, z główką zwróconą do boku, co uniemożliwia zachłyśnięcie podczas snu, oraz zapobiega spłaszczeniu potylicy.
Podczas snu dziecka nie wymaga się wcale zachowywania bezwzględnej ciszy, gdyż powinno ono zacząć przyzwyczajać się do hałasów.
