Scenariusz pojedynczych warsztatów jest realizowany w ramach 90 – minutowych cotygodniowych spotkań tej samej grupy dzieci, zgodnie z opracowanym programem treningu twórczego myślenia.
Cel główny:
Wspomaganie dzieci w młodszym wieku szkolnym w ich rozwoju osobistym – poznawczym, emocjonalnym i społecznym. Wspieranie w lepszym funkcjonowaniu w szkole, przyszłej pracy i w życiu osobistym, w szybko zmieniającej się rzeczywistości.
Cele operacyjne:
- wspomaganie rozwoju intelektualnego dziecka poprzez ćwiczenia funkcji poznawczych takich jak: spostrzeganie wzrokowe i słuchowe, koncentracja uwagi, zapamiętywanie, logiczne i kreatywne myślenie,
- wzmacnianie w dziecku akceptacji siebie, postaw tolerancji,
- rozwijanie umiejętności współpracy,
- pomoc w odkrywaniu własnych uzdolnień dziecka.
Dziecko:
- odkrywa i trenuje własne możliwości twórcze,
- wzmacnia poczucie własnej wartości,
- rozwija zainteresowania i motywację do działania,
- pobudza wyobraźnię, fantazję, poczucie humoru,
- ugruntowuje umiejętność wyrażania siebie, komunikacji własnych myśli i uczuć,
- uczy się tolerancji i współpracy z innymi.
Zobacz też : Czym są rozwijanki?
Pomoce dydaktyczne:
duże i małe arkusze papieru, mazaki, kredki itp., duże papierowe torby, różnego rodzaju materiały plastyczno – techniczne.
Ćwiczenie 1 „Iskierka przyjaźni”
Powitanie w grupie. Dzieci siedzą w kręgu, chwytają się za ręce i przekazują sobie po kolei „iskierkę przyjaźni” uściskiem dłoni.
Ćwiczenie 2 „Pogaduszki”
Uczestnicy w kręgu po kolei wypowiadają się na zadany przez prowadzącego temat.
Ćwiczenie 3 „Kinezjologia Edukacyjna”
Dzieci wykonują prezentowane ćwiczenia (ruchy naprzemienne, krążenie szyją, punkty równowagi, punkty pozytywne, luźne skłony, energetyzator, kołyska). Powtarzają przyporządkowane im wierszyki.
Ćwiczenie 4 „Własny portret”
Uczestnicy na kartce papieru rysują swój własny portret w postaci drzewa. Omawiają swoje prace.
Ćwiczenie 5 „Burza mózgów”
Co można zrobić z papierowej torby? Wszystkie pomysły zostają zapisane, bądź narysowane na dużym arkuszu papieru. Uczestnicy wybierają sobie jeden pomysł, który planują zrealizować w przyszłości.
Ćwiczenie 6 „Spełnienie obietnicy”
Dzieci realizują wybrany pomysł z ćw. 5. Wykorzystują do tego duże papierowe torby oraz wszystkie materiały plastyczno – techniczne z najbliższego otoczenia, a to w myśl zasady: „Zrobić coś z niczego”!
Ćwiczenie 7 „Maszyna”
Jedno z dzieci wychodzi na środek i zaczyna się poruszać jak maszyna. Kolejne dołączają do niego i „ulepszają” maszynę. Można to osiągnąć poprzez przyłączenie się do ruchu jakiejś osoby, która jest już częścią maszyny. Można też stworzyć maszynę, w której uczestnicy – części wydają różne dźwięki. Prowadzący określa, jaką maszyną ma się stać grupa, bądź też wymyślają ją same dzieci.
Ćwiczenie 8 „Naiwne pytania”
- Jak odkurzyć dywan bez odkurzacza? Dzieci tworzą krótkie odpowiedzi.
Ćwiczenie 9 „Dziecięcy Klub Wynalazców”
Naczelnym celem Klubu Wynalazców jest wymyślanie wynalazków, które mogą udoskonalić codzienne życie. Pierwszym zadaniem dzieci jest stworzenie maszyny, która słałaby za nich łóżko. Dzieci wykonują szkice swoich projektów, po czym omawiają je. W ramach możliwości czasowych można pokusić się o wykonanie dziecięcych projektów.
Ćwiczenie 10 „Agrafka”
„Agrafka” to pierwsze podane słowo. Dzieci rymują po kolei, aż do wyczerpania rymów. Warunkiem jest stworzenie minimum trzy wyrazowego łańcucha (agrafka – purchawka – migawka – czkawka…). Jeśli ktoś nie potrafi wymyślić kolejnego rymu, podaje nowy wyraz rozpoczynający.
Ćwiczenie 11 „Imiennik”
Uczestnicy wymyślają przynajmniej trzy rymy do własnego imienia, gdy nie mają pomysłu, pomagają im inni (Joanna – panna – wanna – manna – poranna…).
Ćwiczenie 12 „Jak było?”
Dzieci opowiadają, co dziś robiły na zajęciach, co stworzyły oraz jak wykorzystają to w szkole, czy w domu. Następnie na palcach pokazują liczbę od 1 do 6 (1-nie podobało mi się, 6-było super). Jednocześnie na sygnał podnoszą ręce do góry. Chętni uczestnicy wyjaśniają swoje noty.
Ćwiczenie 13 „Iskierka przyjaźni”
Pożegnanie w grupie. Dzieci w kręgu chwytają się za ręce i przekazują sobie po kolei „iskierkę przyjaźni” uściskiem dłoni.
Zobacz też : Jak zmotywować dziecko do prac domowych i szkolnych?
