Czy jedzenie jest dla Twojego dziecka zajęciem towarzyskim?
Jeśli tylko nikt nie stoi nad nim z krzykiem: „Jedz! Jedz! Jedz!”, siedzenie przy stole z rodziną może być dobrym doświadczeniem dla niejadka. A jeszcze lepiej, jeśli ma okazje, by jadać z rówieśnikami. Gdy umawiasz się na wspólną zabawę, poświęć część czasu na wspólne drugie śniadanie czy obiad.
O dziwo, nawet niejadki bardziej interesują się jedzeniem, gdy widzą, że inne dzieci jedzą chętnie (poza tym obie te okazje są dobre do nauki dobrych manier).
Zobacz też: Co oznacza brak apetytu u dziecka?
Czy dziecko naprawdę nic nie je?
Rodzice zazwyczaj nie liczą płynów lub przekąsek między posiłkami. Prowadź notatki przez dzień lub dwa i zapisuj wszystko, co trafia do buzi dziecka, a możesz się zdziwić. Możliwe, że Twoje dziecko to „przekąsacz”.
Jeśli tak, je — ale po prostu nie to, co podajesz mu w czasie posiłków. Możesz podjąć pewne kroki, by to naprawić. Często rodzic mówi: „On je tylko przekąski”, a ja mam ochotę powiedzieć: „No dobrze, a kto mu je daje — dobra wróżka?”.
Musimy wziąć odpowiedzialność za to, co jedzą nasze dzieci, i zwracać na to uwagę. Nawet dwulatki, które miały dobry start z pokarmami stałymi, mogą czasem miewać „fanaberie jedzeniowe”. Niektóre chcą jeść jeden produkt w kółko, wydawałoby się — bez końca. Inne są nie tylko wybredne, ale mają dziwaczne gusta.
Obydwa przypadki powodują niepokój rodziców. Małe dzieci są szczególnie podatne na fanaberie, zarówno w zachowaniu, jak i w wyborze pożywienia. Wybierają pewne rodzaje produktów lub nawet jeden produkt i trzymają się tego przez dłuższy czas, odmawiając wzięcia czegokolwiek innego do ust. Dlatego właśnie tak ważne jest, by podawać dzieciom zdrową żywność — przynajmniej wybiorą sobie coś, co będzie dla nich dobre.
Pamiętaj również, że gdy już dziecko nasyci się wybranym pożywieniem, często odmawia zjedzenia tego pokarmu przez bardzo długi czas.
Zobacz też: Sposób na niejadka
Fragment pochodzi z książki „Zaklinaczka dzieci. Jak rozwiązywać problemy wychowawcze?” Tracy Hogg i Melindy Blau (Wydawnictwo Helion, 2007). Publikacja za wiedzą wydawcy.
