Borowik ceglastopory, inaczej krasnoborowik, to pyszny jadalny grzyb, który w Polsce występuje dość powszechnie. Ma jaskrawy kolor, co dla wielu niedoświadczonych grzybiarzy może być niepokojące. Niestety, grzyb ten może być łatwo pomylony z bardzo trującym borowikiem szatańskim.
Spis treści
- Jak wygląda borowik ceglastopory?
- Występowanie i zastosowanie w kuchni
- Borowik ceglastopory: suszenie
- Borowik ceglastopory a szatański
Jak wygląda borowik ceglastopory?
Borowik ceglastopory to średniej wielkości grzyb z rodziny borowikowatych. Jego kapelusz ma średnicę 5-25 cm, u młodych osobników aksamitny, zamszowy, później bywa gładki.
Może być półkulisty lub poduchowaty, koloru ciemnobrązowego, kasztanowo brązowego, ale bywają też oliwkowobrązowe lub bardzo jaskrawe. Hymenofor (spodnia cześć kapelusza) jest rurkowaty, pory żółtopomarańczowe a u dojrzałych owocników czerwone.
Trzon jest gruby, twardy, z ciemnoczerwonymi punkcikami lub kosmkami na powierzchni. Borowik ma twardy, jędrny, cytrynowożółty miąższ - po przecięciu szybko zmienia kolor na sinozielony lub ciemnobłękitny. Powierzchnia całego owocnika ciemnieje w miejscu uciśnięcia. Zapach borowika jest przyjemny, ale słabo wyczuwalny. Smak jest wyważony, dość łagodny.
fot. Borowik ceglastopory: jak wygląda/Adobe Stock, Iwona
Borowik ceglastopory: występowanie i zastosowanie w kuchni
Borowik ceglastopory wyrasta od maja do listopada, szczególnie w górach i na terenach podgórskich. Rzadziej można go zobaczyć w centralnej Polsce, choć czasem się tam pojawiają. Spotkamy go przeważnie w lasach iglastych, szczególnie pod świerkami. Grzyb ten lubi kwaśne gleby.
Jest to jeden ze smaczniejszych grzybów. Nadaje się do suszenia i wszelkich przeróbek kulinarnych. Przygotowanie grzybów z tego gatunku jest bardzo proste i nie wymaga specjalnego moczenia czy marynowania. Nadają się do sosów, zup, a także jako dodatek do risotto czy dań jednogarnkowych.
Borowik ceglastopory: suszenie
Podobnie jak w przypadku borowika szlachetnego, należy początkowo dokładnie oczyścić trzon grzyba oraz kapelusz. Po usunięciu nadmiaru piasku oraz ściółki leśnej, przekrój rozczłonkowany kapelusz na kilka części – podobnie postępuj z trzonem.
I metoda suszenia borowików ceglastoporych
Użyj długiej, grubej nici lub rzemyka. Za pomocą igły nawlecz kawałki borowika na nić i przesuń kolejno tak, aby utworzyć naszyjnik z grzybów. Możesz go przytwierdzić do drewnianych belek i suszyć na balkonie (jeżeli pogoda dopisuje) lub nad kuchenką gazową.
II metoda suszenia borowików ceglastoporych
Oczyszczone i pokrojone w plasterki grzyby umieść na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i wstaw do piekarnika nagrzanego do 50 stopni Celsjusza. Piecz w ten sposób przez około 4-5 godzin. Po tym czasie przełóż do suchego słoika i zakręć szczelnie pokrywkę, gdy tylko lekko przestygną.
III metoda suszenia borowików ceglastoporych
Susz za pomocą suszarki do warzyw, owoców i grzybów. Oczyszczone i pokrojone okazy ułóż na kilku tackach. W zależności od programu i typu urządzenia, susz zgodnie z instrukcją producenta, dołączoną do opakowania. Przełóż gotowe borowiki do słoika lub lnianej ściereczki i zwiąż nitką.
fot. Borowik ceglastopory: suszenie/Adobe Stock, Igor Kramar
Borowik ceglastopory a szatański
Borowik szatański (nazywany często błędnie grzybem szatanem - to nazwa goryczaka żółciowego) to bardzo niebezpieczny i mocno trujący grzyb, którego niedoświadczone osoby mogą przypadkowo zebrać, myśląc, że to borowik ceglastopory.
Różnice między nimi mogą być trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, a objawy zatrucia grzybami z tego gatunku mogą być bardzo poważne. Podobnie, jak w przypadku borowika ceglastoporego, szatański ma intensywnie czerwony trzon, choć w jego przypadku ta barwa jest jeszcze bardziej wyrazista.
Dodatkowo borowik szatański ma jaśniejszy kapelusz, jednak dostrzeże to tylko wprawne oko. Po przekrojeniu jego miąższ także zmienia się na niebieski lub siny. Jeśli nie masz pewności co do tego, czy zebrane przez ciebie grzyby są jadalne, możesz zanieść je do sanepidu, gdzie zostaną sprawdzone przez specjalistę.
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 09.10.2019.
Czytaj także:
10 popularnych mitów o grzybach
Moczenie grzybów bez tajemnic
Kto nie powinien jeść grzybów?