Warszawska kuchnia tradycyjna

Warszawa słynie z własnego ciastka - wuzetki. Historia w-z nie jest długa, bo zaledwie 50 letnia. Symbolem stolicy stała się w okresie PRL-u. Ciastko zawdzięcza swoją nazwę trasie WZ, którą budowano i otworzono w latach 50-tych. Z tej okazji cukiernik z Grochowa wpadł na pomysł uczczenia wydarzenia specjalnym wypiekiem.

Prawdziwa wuzetka to słodkie ciasto składające się z czekoladowego biszkoptu przekładanego śmietankowym kremem. Dodatkowo biszkopty smaruje się dżemem, dzięki czemu ciastko ma lekko owocowy smak. Całość wykończona jest płynną polewą czekoladową.

Od kiedy Warszawa stała się stolicą Polski, poziom życia i tutejszej kuchni bardzo się zmienił. Kiedy panowała moda na francuszczyznę, na warszawskich salonach zaczęły pojawiać się wykwintne francuskie dania, w tym jesiotr pieczony. Warszawiacy docenili wyjątkowy smak ryby, który zawdzięcza dodatkowi octu, masła i kopru do pieczenia.

Bajaderka to nie jest zwykłe ciastko. Powstaje z tzw. "odpadów cukierniczych". Nie brzmi to zachęcająco, ale za to smakuje pysznie. W skład tego deseru wchodzą upieczone resztki ciasta lub pokruszone ciasteczka. Do tego dodaje się kakao, rum, wiórki kokosowe, dżem, orzechy, czekoladę lub inny dowolnie wybrany dodatek. Ze wszystkich składników formuje się małe ciastka w formie kuli.

Już od XVI wieku na Mazowszu znana była zupa grzybowa. Przepis z 1914 roku mówi, że tę zupę przyrządzało się zazwyczaj na podrobach z włoszczyzną. Obecnie nie jest to praktykowane, wystarczy kość wołowa lub wieprzowa. W tradycyjnym przepisie grzyby (najlepiej prawdziwki) należało gotować osobno. Ugotowane i posiekane grzyby dodawało się do wywaru i zaprawiało śmietaną oraz sokiem z cytryny.

Typową potrawą dla Warszawy, a także dla całego Mazowsza jest gęś pieczona z jabłkami. Wychodzono z założenia, że najprostsze przepisy są najlepsze. Dlatego, aby upiec smaczną gęś z jabłkami, należy tylko natrzeć mięso solą i nadziać obranymi i pokrojonymi jabłkami. Tak przygotowaną gęś należy ułożyć w brytfannie i piec, polewając od czasu do czasu tłuszczem z pieczenia.