Rodzice mają przede wszystkim prawo do zdecydowania, czy zostawią dziecko w szpitalu, czy je pochowają, bez względu czy urodziło się martwe albo doszło do poronienia. Szpital nie ma żadnego prawa decydowania za rodziców. Co więcej, rodzice mają prawo zarejestrować dziecko w Urzędzie Stanu Cywilnego.
Jeżeli rodzice zdecydują się na pochowanie dziecka, szpital ma obowiązek zadbać o dopełnienie wszystkich formalności. Jest to przede wszystkim wystawienie tzw. pisemnego zgłoszenia urodzenia martwego dziecka oraz wydania Karty Zgonu (niezbędnej do celów pochowania). Dokumenty te przysługują każdemu dziecku (medycznie płodowi, zarodkowi) bez względu na czas zakończenia ciąży. Po dopełnieniu tych formalności mamy prawo zarejestrować dziecko w USC i uzyskać akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe. Aktu zgonu nie sporządza się, ponieważ akt urodzenia z odpowiednią adnotacją jest jednocześnie aktem zgonu.
Kodeks pracy daje też matce, która urodziła martwe dziecko prawo do urlopu macierzyńskiego. Artykuł 180(1) stanowi, że w razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia, pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 8 tygodni po porodzie, nie krócej jednak niż przez okres 7 dni od dnia zgonu dziecka.
Zobacz także: Urlop macierzyński w razie zgonu dziecka
Rodzice mają ponadto prawo do pochowania dziecka. Do tego potrzebny będzie akt urodzenia (będący jednocześnie aktem zgonu). Mają też prawo do uzyskania zasiłku pogrzebowego z ZUSu, jeżeli tylko są ubezpieczeni.