Od najmłodszych lat małym dziewczynkom zwraca się uwagę na to, jakie cechy charakteru są pożądane w funkcjonowaniu społecznym. Te wskaźniki to: zdolność empatii, umiejętność współpracy z innymi, konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, nawiązywania i utrzymywania pozytywnych relacji interpersonalnych. Wszystkie te umiejętności są mocno skoncentrowane na preferencje opiekuńczo-usługowe. Ogólnie uznaje się, że kobiety lepiej radzą sobie w charakterze opiekuna nad innymi ludźmi oraz nad wszystkimi czynnościami osób pozostających w najbliższym środowisku osobistym oraz zawodowym.
Polecamy: Jak poczuć się atrakcyjnie?
Biorąc pod uwagę wszystkie te cechy, dość jednoznacznie oczekuje się od kobiet, iż jako dorosłe osoby, będą pełniły funkcję matki oraz żony. Są one odpowiedzialne za zapewnienie dzieciom więzi emocjonalnej, nauczenie ich kompetencji społecznych oraz dbanie o pozytywne relacje w rodzinie. Od żony często wymaga się wykonywania czynności uznawanych za kobiece – prowadzenie domu tj. gotowanie, pranie, sprzątanie, prasowanie itp.
W środowisku zawodowym również oczekuje się od kobiet wykorzystania wielu cech, które wynikają z ich natury. Pracodawcy chętnie zatrudniają kobiety, jeśli zależy im na pracy zespołowej, elastyczności, kreatywności.
Polecamy: Jak wprowadzić trwałe zmiany w życiu?
We współczesnym społeczeństwie istnieje dość wyraźnie próba walki z tymi stereotypami. Kobiety coraz chętniej podejmują aktywność typowo męską, nie tylko w formie swoich zainteresowań, lecz również w pracy zawodowej. Mężczyźni natomiast coraz częściej włączają się w prace domowe, jednak należy zaznaczyć, że są to raczej osoby młode, które wchodzą w związki na zasadzie partnerskich relacji.
Więcej na: kobieta.wieszjak.polki.pl
