Na początku swego życia dzieci zwykle są w stanie przespać od dwóch do czterech godzin bez przerwy, po czym następuje okres czuwania — maluchy śpią według tego schematu przez całą dobę, bez względu na to, czy jest to pora nocna, czy dzienna. Ponieważ pierwsze dziewięć miesięcy spędziły w macicy, gdzie było ciemno, potrzebują trochę czasu, aby nauczyć się, iż jasność wiąże się z czuwaniem, działaniem i świadomością tego, co się dookoła dzieje.
Sen a indywidualne potrzeby dziecka
Wzorce snu u dorosłych się różnią i jest to absolutna norma. To samo dotyczy dzieci. Mimo iż pewne wzorce tworzą średnią, to odstępstwa od wzorca także są normalne. Każde dziecko jest odrębną jednostką. Większość z nich już w bardzo młodym wieku demonstruje podstawowe cechy swojej osobowości. Zapewne słyszałaś, jak Twoi znajomi mówili o dzieciach: "to pogodne niemowlę", "to maruda", "to spokojne dziecko", "jest czujne i zainteresowane!"
Wielu świeżo upieczonych rodziców martwi się, że ich pociechy jedzą za mało, śpią za krótko lub nie rozwijają się w odpowiednim tempie. To całkowicie zrozumiałe i naturalne, iż zastanawiają się, czy wszystko przebiega tak, jak należy. Jednak w rzeczywistości większość dzieci śpi tyle, ile trzeba, bez względu na to, czy będzie to dziesięć, czy dwadzieścia godzin na dobę. Często rodzicom wydaje się, że dzieci śpią zbyt krótko, ponieważ ich własny sen bywa zakłócany, a funkcjonowanie za dnia z niemowlęciem pod opieką jest wyczerpujące
Czytaj także: Czy pozwolić dziecku na spanie z rodzicami?
Noc i dzień
Organizm dziecka działa w ten sposób, że jego potrzeby związane ze snem są zaspokajane. Istnieją sposoby, by zmodyfikować odrobinę rozkład snu dziecka po to, aby czas spędzany razem na czuwaniu był dla obu stron przyjemniejszy.
Nie martw się! Dziecko, które śni w fazie snu płytkiego, odpoczywa tak, jak należy. Nawet jeśli grucha, gaworzy, kwili czy porusza się we śnie i ma na wpół otwarte oczka, nadal sobie smacznie śpi.
Twoje dziecko musi się nauczyć, iż noc służy do spania, a dzień do zabawy, dlatego dobrze jest kłaść je spać w zaciemnionych pomieszczeniach w nocy. Jeśli łóżeczko dziecka znajduje się przez pierwsze kilka miesięcy jego życia w Twoim pokoju, nie zapalaj światła podczas jego snu, nawet jeśli w tym czasie w pokoju przebywasz Ty lub ktoś inny.
Polecamy: Jak szybko i skutecznie uśpić niemowlę?
Pora spania
W pierwszych kilku tygodniach życia dziecko nie ma ustalonej pory snu. Nie ma też czegoś takiego, jak „odpowiednia” godzina, kiedy to należy dziecko położyć spać na noc. Zwykle ma to miejsce w przedziale od 17.30 do 20.00. To samo dotyczy godzin pobudki — maluch może rozpocząć nowy dzień już o 5.00 rano lub pospać aż do 8.00. Zależy to w pewnej mierze od jego całodobowego rytmu wewnętrznego, od tego, jak „zaprogramowałaś” swoje dziecko zgodnie ze zwyczajami panującymi w rodzinie, a także od jego potrzeb w zakresie snu.
Ponieważ dzieci uczą się odróżniać dzień od nocy dopiero w wieku około sześciu tygodni, ten okres może być dla rodziców dość trudny. Każde dziecko jest inne, nie ma więc powodów do niepokoju, jeśli taka zmiana będzie miała miejsce wcześniej lub później u Twojego maluszka. Jest to zupełnie normalne.
Fragment pochodzi z książki „Mamie na ratunek. Usypianie dziecka” Cynthia MacGregor (Wydawnictwo Helion, 2010). Publikacja za wiedzą wydawcy.
