Dlaczego dziecko sięga po narkotyki?
Z ciekawości, z potrzeby ucieczki od problemów, z braku umiejętności odmawiania, z chęci zaimponowania innym… to najczęstsze przyczyny sięgnięcia po pierwszy narkotyk.
Narkotyków próbują dzieci z różnych środowisk, nie tylko te z rodzin dysfunkcyjnych, dlatego problem jest bardziej złożony. Bardzo często problem narkotykowy dotyczy nastolatków z tak zwanych „dobrych domów”. Bardzo wielu z nich ma problem z odmawianiem i asertywnością. Jeśli większość rówieśników ma już podobne doświadczenia na swoim koncie, dziecku może być trudno odmówić zapalenia coraz bardziej popularnej „trawki” – powszechnie, choć nie do końca słusznie, uznawanej za „miękki” narkotyk.
Dla wielu osób narkotyki są formą ucieczki - pomagają zapomnieć o problemach, poczuć się lepiej, a przez czas odurzenia pozwalają zwiększyć poczucie własnej wartości. W takiej sytuacji nie kara, ale zrozumienie może dać dziecku najlepsze wsparcie.
Jeśli dziecko jest nieśmiałe, ma różne kompleksy – warto przepracować takie trudności poprzez rozmowę, zmianę sposobu komunikacji (np. częstsze chwalenie dziecka), terapię pod okiem psychologa.
Czytaj też: Jak radzić sobie z kompleksami?
Kiedy pojawia się problem…
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć problem z narkotykami, spróbuj wyjść mu na przeciw. Zapytaj o to, jakie według niego narkotyki mają plusy - co takiego dają, że warto po nie sięgnąć. To ważne, aby zrozumieć to, jak dziecko postrzega tę kwestię. Zapytaj też o wady takiego wyboru. Czy zna wszystkie konsekwencje?
Rozmowa - być może zabrzmi to banalnie – jest podstawą w każdej dobrej relacji. Właśnie od tego w jaki sposób rozmawiasz z dzieckiem zależy tak wiele.
Dlatego rozmawiaj ze swoim dzieckiem jak najwięcej. Spędzaj z nim swój wolny czas. Jeśli czujesz, że macie go za mało, razem zaplanujcie czynności, które możecie wykonywać wspólnie. Spożywajcie razem posiłki, a przynajmniej raz w tygodniu zaplanujcie czas wolny ekstra - wybierzcie się do kina, teatru, na spacer.
Poznawaj swoje dziecko
W wieku dojrzewania naturalna jest tendencja nastolatka do odseparowywania się od rodziców. Nawet jeśli Ci z tym nie na rękę, pozwól mu na odrobinę niezależności i nie przekraczaj na siłę jego granic. Za jakiś czas nastolatek wróci do potrzeby bliższej relacji. Dobrze jednak, aby mimo to zachować dobry kontakt i nie stracić wzajemnego zaufania.
Świat widziany oczami nastolatka zmienia się – podobnie jak on sam. Poznawaj na bieżąco jego przemyślenia, poglądy, wybory. Zapytaj o radości swojego dziecka, o jego zmartwienia. Spróbuj poznać jego znajomych, zapytaj dlaczego lubi spędzać z nimi czas…
Polecamy: Problemy alkoholowe nastolatków
Akceptacja i wzajemny szacunek – banał?
Twoje dziecko powinno mieć pewność, że je szanujesz i akceptujesz, że masz dla niego czas i że jego sprawy są dla Ciebie ważne. Jeśli dziecko ma zrozumienie w domu - wśród rodziców, rodzeństwa i innych bliskich mu osób, żaden problem nie będzie w stanie zmusić go do sięgnięcia po tego rodzaju używki. Jeśli dziecko rozmawia ze swoimi rodzicami, ma z nimi stały i częsty kontakt, wówczas dużo łatwiej jest je przestrzec przed zachowaniami ryzykownymi.
