Wychowuj i przepraszaj
Przypomnij sobie ile razy próbowałaś wymusić na swoim dziecku, by powiedziało „przepraszam”, gdy coś przeskrobało. Niestety, my dorośli ,nawet jeśli zrobimy coś źle, często zapominamy, że dziecku także należą się przeprosiny. Bardzo często, by zachować twarz i nie przyznać się do błędu, stosujemy nieprawidłową reakcję obronną – zrzucamy odpowiedzialność na dziecko i karzemy je.
Spóźniając się codziennie do przedszkola, pamiętaj, że nie jest to wina twojego dziecka. Nie krzycz na nie z powodu zbyt wolnego jedzenia śniadania. By uniknąć takiej sytuacji, warto po prostu wcześniej wstać, by mieć trochę więcej czasu na przygotowanie się do wyjścia. Unikaj sytuacji gdy na przykład prosisz dziecko o ubranie się, a następnie ze zdenerwowaniem ponawiasz prośbę krzykiem, nie patrząc na to, że dziecko już dawno włożyło na siebie naszykowane przez ciebie ubranie. Najczęściej rodzice nie poczuwają się do popełnionego błędu, lecz komentują sytuację z sarkazmem, bądź cicho pod nosem mówiąc „nareszcie”.
Pamiętaj, że jeśli kiedykolwiek zdarzy ci się bezpodstawnie krzyknąć na swoje dziecko, powinnaś jak najszybciej przeprosić malucha za niesłuszne oskarżenie.
Polecamy: Jak nauczyć dziecko odpowiedzialności - wykonywanie domowych obowiązków
Dlaczego rodzice nie potrafią przepraszać swoich dzieci?
Wielu rodziców obawia się, że przepraszając swoje dziecko stracą w jego oczach autorytet i wiarygodność. Pamiętaj, że to bardzo mylne przekonanie. Dzieci doskonale rozumieją, kiedy rodzic próbuje nimi manipulować lub okłamać. Dlatego jeśli nie masz racji, nie trzymaj się kurczowo swojego zdania. Przyznaj się do swojego błędu, przeproś. Warto także wytłumaczyć dziecku, że przyznanie się do błędu nie jest równoznaczne z porażką, ani nie oznacza utraty wiarygodności. Bo przecież czy istnieje człowiek nieomylny? Popełnianie błędów to rzecz normalna.
Polecamy: Jak nauczyć dziecko tolerancji?
W jaki sposób przepraszać dziecko?
Przepraszając dziecko, pamiętaj o kilku ważnych zasadach:
- Zawsze mów dziecku wyraźnie za co je przepraszasz. Wiele dzieci niestety jest wychowywanych w przekonaniu, że rodzice mają prawo krzyczeć, kiedy chcą. Dlatego ważne jest, by maluch dokładnie zrozumiał, co się stało;
- Przeprosiny muszą być szczere. Ważna jest ich forma. Krótkie „przepraszam” wymamrotane pod nosem nic nie znaczy. Usiądź spokojnie na kanapie z dzieckiem, przeproś i przyznaj się do swojego błędu;
Polecamy: Kiedy dzieci się kłócą
- Pamiętaj, że jeśli sama unikasz „nieprzyjemnego przepraszania” lub robisz to bardzo rzadko, twoje dziecko będzie robiło tak samo. Wymagając od dziecka przepraszania w sytuacjach, kiedy sama tego nie robisz, mija się z jakimkolwiek celem. Poczuje się ono tylko zmuszonym do bycia posłusznym;
- Istnieją momenty, gdy masz prawo krzyknąć i nie musisz za to przepraszać dziecka. Najczęściej są to sytuacje, gdy maluch zachowuje się w sposób niedopuszczalny, daleki od wcześniej ustalonych przez ciebie norm i zasad. Jeśli jednak krzyczysz na dziecko tylko dlatego, że boli cię głowa, wróciłaś zmęczona z pracy – jak najszybciej przeproś malucha.
Zobacz także: Co robić, gdy dziecko nie chce nawiązywać kontaktów?
