fot. Fotolia
Przed diagnozą ADHD…
Zanim udasz się z dzieckiem do lekarza, spróbuj odpowiedzieć sobie na poniższe pytania:
- Czy twoje dziecko ma problemy z zakończeniem rozpoczętych zadań, np. odrabianiem prac domowych?
- Czy zapomina o ważnych szczegółach?
- Czy często gubi różne rzeczy?
- Czy twoje dziecko ma problemy z siedzeniem przez dłuższą chwilę w jednym miejscu?
- Czy masz wrażenie, jakby wszędzie było go pełno?
- Czy twoje dziecko potrafi skoncentrować się na wykonaniu jednego zadania?
- Czy twoje dziecko najpierw robi, a dopiero potem myśli o konsekwencjach?
Jeśli na większość pytań, odpowiedziałaś „tak”, najprawdopodobniej twoje dziecko ma ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji. Charakteryzują go: zaburzenie koncentracji, nadruchliwość i impulsywność.
Ten zespół najczęściej diagnozuje się w pierwszych latach szkoły, czyli wieku 7-9 lat. Wcześniej jest to bardzo trudne, ponieważ wiele zaburzeń rozwojowych ma podobny przebieg. W wieku przedszkolnym może jedynie rozpoznać cechy ADHD, ale zwykle zaleca się dalszą obserwację.
Czy ADHD wiąże się z agresją?
Specjaliści zajmujący się tym zaburzeniem, stanowczo zaprzeczają, by ADHD wiązało się z agresją (nie jest to kryterium diagnostyczne). Może być ona jedynie jego powikłaniem. Dzieci z ADHD bardzo często są przez rówieśników odrzucane, wyśmiewane, izolowane. Takie zachowanie może budzić agresywne zachowania.
To bardzo ważne, by dzieci z ADHD uczyły się kontaktów społecznych czy też pracowały nad swoją samooceną. Z kolei osoby z ich otoczenia powinny uczyć się tolerancji, szacunku dla odmienności. Bardzo często dzieci zdrowe słyszą od swoich opiekunów: nie baw się z nim, on jest chory, trudny. To powinno się zmienić, ale proces zmiany mentalności jest bardzo trudny i długi.
Mając do czynienia z dzieckiem z ADHD, warto pamiętać, że typowe metody wychowawcze, na przykład tłumaczenie, są nieskuteczne. Warto w takim przypadku skorzystać z warsztatów, podczas których można się nauczyć skutecznego wydawania poleceń, chwalenia czy pracy z dzieckiem itp. Podczas takich spotkań można również poznać zasady pracy z dzieckiem podczas odrabiania prac domowych.
Warto wiedzieć: Jakie są rodzaje ADHD?
Jak pracować w domu z dzieckiem z ADHD?
Niewiele osób wie, że wystrój i najbliższe otoczenie dziecka podczas odrabiania prac domowych może je rozpraszać. Czasem wystarczy zasłonić zasłonę w oknie i odwrócić uwagę dziecka od bawiących się na podwórku dzieci, usunąć z biurka wszystkie niepotrzebne rzeczy, zostawiając tylko zeszyt lub książkę i coś do pisania.
Ważny jest również system nagradzania dziecka za poprawnie wykonane zadanie, np. napisanie zdania bez wychodzenia poza linijki, poprawne obliczenie zadania. Kiedyś podczas odrabiania pracy domowej z synem moich przyjaciół, przyjęliśmy, że „walutą” za dobrze wykonaną pracę będą czekoladowe chrupki – w ciągu godziny praca domowa była odrobiona, a miseczka pełna i gotowa na zalanie ciepłym mlekiem.
Kiedy stosuje się leczenie farmakologiczne?
Leczenie farmakologiczne w ADHD stosuje się raczej tylko w najcięższych przypadkach. Trzeba pamiętać, że ADHD nie da się wyleczyć – jego celem jest unikanie powikłań, poprawienie jakości życia.
W leczeniu ADHD w Polsce stosuje się dwa rodzaje leków: stymulanty i niestymulanty. Do stymulantów zaliczamy: metylfenidat (nazwy handlowe: Concerta oraz Medikinet), natomiast do niestymulantów zaliczamy atomoksetynę (w Polsce dostępna pod nazwą handlową Srattera). Wykorzystuje się też leki stosowane w farmakoterapii innych chorób, w tym leki trój cykliczne i przeciwdepresyjne.
Niestety leczenie takie jest kosztowne – to koszt rzędu 250-500 zł miesięcznie.
Polecamy: Jak zapobiec problemom wychowawczym u dziecka z ADHD?
