Porter czy stout - który był pierwszy?
Spośród wielu wersji historii piw porter i stout, najczęściej powtarzającą się i najbardziej prawdopodobną jest ta, że pierwszy był porter. Popularność zdobył w XVIII wieku w angielskich pubach. Warzony był z dodatkiem słodu ciemnego. Dopiero później browary zaczęły eksperymentować z dodatkami i z mocą piwa. Tak powstało piwo stout, pierwotnie określane jako porter stout. Charakteryzowało je to, że był mocniejszy od portera oraz to, że do produkcji stoutów używany był jęczmień palony w wysokiej temperaturze. Dodatek palonego jęczmienia nadawał stoutom charakterystyczną goryczkę, kawowy posmak oraz wyraźny palony zapach. Porter był zawsze ciemny, natomiast stouty mogły być zarówno ciemne, jak i jasne, które nie miały nic wspólnego z porterem.
Zobacz także: Piwa górnej fermentacji - piwa typu ale
Współczesne różnice
Obecnie dostrzega się subtelne różnice w kolorze obu piw. O ile porter ma barwę ciemnobrązową, o tyle stout może być bardzo ciemny, nawet czarny. Kryteria dotyczące mocy piwa nie są już decydujące jeśli chodzi o różnice między napojami, a to dlatego, że wiele współczesnych browarów produkuje stouty lżejsze od porterów. Granica między dwoma piwami jest zatarta, nie można jednoznacznie określić, że piwa posiadające określone cechy należą do danego typu. Śmiałkowie, którzy podjęli się trudnego zadania opisania różnic między porterem a stoutem, przeprowadzili skrupulatne badania nad tymi typami. Jednak i one nie dały nam jednoznacznych odpowiedzi. Ustalono jedynie dominujące cechy obu piw: stout, według przeprowadzonych badań, ma bardziej palony, gorzki i lukrecjowy smak, natomiast porter jest słodszy z posmakiem owocowym i czekoladowym.
Wielu znawców twierdzi, że różnice między porterem a stoutem już nie istnieją lub nie są istotne i nie powinny podlegać żadnym klasyfikacjom.
Zobacz także: Piwa dolnej fermentacji - piwa typu lager
