Ciasto jak pergamin
Gwoli ścisłości trzeba wspomnieć, że Apfelstrudel jest wynalazkiem austriackim, a najlepsze kawałki podobno po dziś dzień zjeść można w Wiedniu, jednak w Niemczech ciasto tak wszystkim zasmakowało, że niepostrzeżenie stało się obowiązkowym punktem menu. Dziś wielu Niemców nie wyobraża sobie udanego obiadu, jeśli nie zakończy go kawałek tego jabłkowego smakołyku. Najważniejsze przy jego produkcji jest osiągnięcie ciasta tak cienkiego jak bibułka. Rzecz nie w tajemnym składzie ciasta, lecz w doskonałym jego rozciągnięciu. Prawdziwi mistrzowie po wstępnym rozwałkowaniu rozpoczynają rytuał znany nam z włoskich pizzerii - po prostu rozciągają placek w powietrzu. Mniej wprawni mogą rozciągać ciasto, ostrożnie podkładając ręce pod ciasto i rozciągając drobnymi ruchami dłoni. Przydatna okazuje się wówczas pomoc innych osób, gdy każda delikatnie rozciąga ciasto w swoją stronę. Podobno wtedy jest ono idealnie cienkie, gdy można przeczytać położoną pod nim gazetę.
Polecamy: Jak się jada w Niemczech
Jabłkowa rozkosz smaku
Nadzienie strudla to przede wszystkim jabłka, ale towarzyszą im składniki, dzięki którym całość zyskuje interesujący, bardziej nasycony smak. Znajdą się w nim zatem rodzynki, orzechy, cynamon, sok z cytryny i rum, można dodać też inne ingrediencje, zgodne z własnym gustem, na przykład pistacje czy migdały. Wszystko należy wymieszać, nie przejmując się strukturą jabłek, plasterki powinny się pokruszyć, tworząc solidne, gęste i zwarte nadzienie. Owijanie masy tak cienkim ciastem jest nie lada zadaniem, same ręce mogą sobie nie poradzić. Dlatego zazwyczaj zawija się je, używając ściereczki lub serwety, na której spoczywa cieniutkie ciasto po rozwałkowaniu. Powolutku, centymetr po centymetrze i wkrótce strudel może trafić do piekarnika. Niemieckie gospodynie, choć słyną ze swej gospodarności, coraz częściej decydują się jednak kupować Apfelstrudel, nie narażając się na to, że rodzina nie zje ulubionego ciasta, gdyż coś nie wyszło w trakcie żmudnego procesu jego przygotowywania. Strudel podawany jest zazwyczaj na ciepło, często w towarzystwie bitej śmietany lub gałki lodów waniliowych.
Zobacz także: Jakie są niemieckie wina?
