Młodość w dobrym stylu
Vinho verde, czyli zielone, swą nazwę zawdzięcza nie wyjątkowej barwie, ale właściwościom. Chodzi bowiem o to, że pije się je za młodu, gdy są jeszcze niedojrzałe, nie czekając - jak w przypadku wielu innych win - by nabrało mocy w długim leżakowaniu. Tu im wcześniej, tym lepiej. Zdecydowaną większość zielonych win spożywa się w ciągu roku od wyprodukowania. Wyjątek stanowią wina powstające z odmiany Alvarinho, która rośnie w północnej części regionu wytwarzającego vinho verde. Mają dość dużą zawartość alkoholu (nawet do 13 procent) i charakteryzują się kwaskowym posmakiem. Jako jedyne mogą dojrzewać w butelkach przez dwa lata.
Polecamy: Jak się je w Portugalii?
Białe, czerwone, musujące
Niemal każda butelka wina verde powstaje z białych odmian winorośli. Aż trudno uwierzyć, że jeszcze pół wieku temu podstawę produkcji stanowiły odmiany czerwone, które tworzą wino cierpkie i dość agresywne. Dziś znajdują one niewielu zwolenników, głównie na północy kraju. Podobno dobrze pasują do potraw z wołowiny i do pikantnej kuchni Dalekiego Wschodu. Białe wino typu verde ma świeży i lekki charakter z lekko kwaskowym posmakiem. Idealnie komponuje się z daniami z ryb i owoców morza, pasuje też do lekkich sałatek i dań o charakterze typowo letnim. Sprawdza się w roli aperitifu. Na rynek portugalski trafiają głównie wina wytrawne, przeznaczone na eksport bywają dosładzane, dzięki czemu mogą towarzyszyć także deserom.
Vinho verde jest ulubionym winem kobiet, gdyż ma niewielką zawartość alkoholu (waha się między 8 a 11 procent). Poza tym wszystkie odmiany tego wina są naturalnie, lekko musujące i należą do kategorii vinhos frizantes. Intensywność bąbelków nie jest jednakowa i zależy od szczepu winorośli, produkcji i wieku wina. Jest delikatne, rześkie i radosne, więc warto je zaprosić na letnią kolację.
Zobacz także: Portugalskie przekąski
