Słowniczek herbacianych spotkań
Najbardziej popularny jest zwyczaj picia herbaty o piątej po południu – five o’clock. Brytyjczycy bardzo polubi ten zwyczaj, dzięki spotkaniu przy herbatce można było zaprosić gości do domu, spotkać się, lecz nie trzeba było przygotowywać specjalnej kolacji czy obiadu, przecież zapraszano tylko na herbatę.
Kolejne herbaciane słówka to high tea – czyli wysoka herbata, pod tymi tajemniczymi wyrazami kryje się herbata podawana po wykwintnym posiłku. Nazwa ta pochodzi od tego, że jedzenie było podawane przy wysokim „high“ stole. Przeciwieństwem wysokiej herbaty była niska czy też popołudniowa.
Low tea, lub afternoon tea – tak nazywano herbatę, którą spożywano siedząc w wygodnych fotelach, na sofach, czyli w przeciwieństwie do poprzedniej jej picie celebrowano przy niskich stoliczkach ustawionych obok wygodnych foteli.
Zobacz także: Herbata imbirowa
Wreszcie Anglicy wynaleźli również specjalny rodzaj herbacianego spotkania, które od gospodarzy nie wymagało żadnych przygotowań kulinarnych – tak zwane low tea. W tym przypadku podaje się herbatę i malutkie przekąski, często kupowane w specjalnych herbacianych zestawach.
Co ciekawe Brytyjczycy wykazali się dużym zamiłowaniem do klasyfikowania herbacianych spotkań, ze względu na to, co jest podawane w czasie picia tego liściastego napoju.
Light tea – to spotkanie przy herbacie, do której podawane są małe ciasteczka.
Cream tea – tym razem herbata jest podawana z mlekiem lub śmietaną a ciasteczka przyozdobione są dżemem. Brytyjczycy bardzo lubią pić herbatę z mlekiem.
Full tea – pod tym określeniem zawarto najbardziej skomplikowany rytuał picia i podawania herbaty. Spotkanie rozpoczyna pierwsza filiżanka herbaty potem w określonej kolejności podawane są następujące specjały: kanapeczki, potem malutkie (często okrągłe) herbatniczki. Herbatniki podobnie jak przy cream tea podawane są ze śmietaną i dżemem. Na sam koniec, na deser serwuje się ciasta.
