Emerytury powszechne
Kobieta ma prawo do przejścia na emeryturę powszechną w wieku 60 lat. Ponadto kobieta musi udowodnić, że posiada 20 letni okres składkowy i nieskładkowy. Okresy składkowe to przede wszystkim okresy opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, czyli okresy zatrudnienia czy prowadzenia działalności gospodarczej. Okresy nieskładkowy to okresy braku aktywności zawodowej, za które nie zostały odprowadzone składki na ubezpieczenia społeczne. Do takich okresów zaliczymy miedzy innymi okres urlopu wychowawczego lub okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy.
Ponadto emerytura powszechna przysługuje kobietom, które osiągnęły wymagany wiek emerytalny 60 lat, ale nie zdołały udowodnić wystarczająco długiego okresu składkowego i nieskładkowego. Kobiety mogą przejść na emeryturę, jeśli posiadają krótszy o 5 lat staż ubezpieczeniowy, wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet lub 20 lat dla mężczyzn.
Zobacz też: Czy kobieta może wykonywać każda pracę?
Wymagania te dotyczą kobiet urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 roku.
Przyznanie emerytury w powszechnym wieku emerytalnym nie zależne, od jakichkolwiek dodatkowych warunków. Prawo do emerytury powszechnej przysługuje kobiecie, która przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę pracowała na podstawie umowy o pracę lub też prowadziła działalność gospodarczą. Na emeryturę powszechną może liczyć także kobieta, która przed złożeniem wniosku nie pracowała zarobkowo i nie podlegała ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
Emerytura z urzędu
Kobiety urodzone po dniu 31 grudnia 1948 roku mają prawo do emerytury powszechnej, w wieku 60 lat, bez względu na liczbę udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych. Jest jednak warunek, w dniu ukończenia 60 lat muszą pobierać rentę z tytułu niezdolności do pracy i podlegać ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym przez jakikolwiek okres czasu.
W takim przypadku Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznaje kobietom emeryturę z urzędu emeryturę zamiast pobieranej renty.
Wcześniejsze emerytury pracownicze
Prawo do wcześniejszej emerytury pracowniczej mają kobiety urodzone w latach 1949 – 1953. Muszą jednak spełnić określone wymagania. Po pierwsze muszą ukończyć wiek emerytalny wynoszący 55 lat, Po drugie do dnia 31 grudnia 2008 roku muszą udowodnić 30 – letni okres składkowy i nieskładkowy. Natomiast, jeśli kobiety są całkowicie niezdolne do pracy, mają obowiązek udowodnić 20 letni okres składkowy i nieskładkowy. Po trzecie, kobiety aby uzyskać prawo do wcześniejszej emerytury pracowniczej muszą pozostawać w stosunku pracy ostatnio przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę.
Zobacz też: Czy urlop wypoczynkowy może się przedawnić?
Warunku tego nie muszą spełniać, jeśli przez cały wymagany do uzyskania emerytury okres ubezpieczenia podlegały ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pozostawania w stosunku pracy. Po czwarte w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, kobiety muszą pozostawać w stosunku pracy przynajmniej przez 6 miesięcy.
Warunkiem niezbędnym otrzymania wcześniejszej emerytury przez kobiety, jest fakt nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego. Jeśli kobiety już przystąpiły do OFE mogą złożyć wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem ZUS, na dochód budżetu państwa.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ((Dz. U. z 2009 roku Nr 153, poz. 1227, z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365.).
