Shiba inu jest niezwykle popularny w krajach azjatyckich, szczególnie w Japonii. Swoją zawrotną "karierę" zawdzięcza prawdopodobnie temu, że doskonale łączy w sobie dwie sprzeczności. Przy jednoczesnej łagodności i niezwykłym przywiązaniu do właściciela, jest też nieufny wobec obcych, dzięki czemu sprawdza się jako rasa stróżująca.
Spis treści:
Historia rasy
Shiba inu pochodzi z górzystych terenów Japonii. Pełna nazwa rasy to w dosłownym tłumaczeniu "mały pies". Jednocześnie jednak słowo "shiba" oznacza "poszycie, listowie, krzewy" i w takim wypadku nazwę shiba inu należałoby tłumaczyć jako "pies do polowań w zagajnikach".
Środowiskiem shiby były górzyste obszary nad brzegiem Morza Japońskiego, gdzie psy te wykorzystywano do polowań na drobną zwierzynę i ptaki. Zależnie od okolic, w których je hodowano, psy nieco różniły się między sobą.
Gdy w latach 1868-1912 przywieziono z Anglii psy podobne do angielskich seterów i pointerów, myślistwo zyskało w Japonii rangę sportu. Powszechnym stało się też krzyżowanie z angielskimi przybyszami.
W latach 1912-1926 shiba czystej rasy stała się niezmierną rzadkością, ograniczoną do swych pierwotnych obszarów. W zachowanie czystej rasy shiby inu zaangażowali się wtedy myśliwi i inne wykształcone osoby.
Ratowanie ograniczonej liczby czystych w typie psów rozpoczęło się na poważnie od 1928 roku, a w 1934 r. ujednolicono ostatecznie wzorzec rasy. W 1937 r. uznano ją za pomnik przyrody, następnie rasę tę, nadal hodowaną, ulepszano, aby stała się taką jaką jest znana obecnie.
Shiba inu jest najmniejszym z przedstawicieli japońskich szpiców. Materiały wykopaliskowe potwierdzają, że shiba wywodzi się od najstarszych z nich - znaleziono pochodzące z epoki Jomon (trwającej od ok. 4000 p.n.e. do 3 stulecia przed Chrystusem) szkielety odpowiadające dokładnie wzorcom dzisiejszych przedstawicieli tej rasy.
Wygląd shiba inu
fot. Adobe Stock
- Umaszczenie: czerwone, rudoczerwone, możliwe białe znaczenia na podbrzuszu, łapach i okolicach kufy, spotykana jest także maść czarna podpalana.
- Szata: okrywowy włos twardy, szorstki i prosty. Podszerstek miękki i gęsty. Kłąb i zad pokryty jest nieco dłuższym włosem - włos na ogonie jest dłuższy niż na reszcie ciała.
Charakter shiba inu
Shiba jest typowym psem do towarzystwa, z natury spokojny, łatwy w ułożeniu i oddany. Nieufny do obcych, lecz nieagresywny. Trudno się z nim zaprzyjaźnić, ale kiedy się już to uda, można być pewnym wierności i lojalności psiaka. Uważaj jednak - zdobycie jego względów naprawdę nie jest łatwe.
Jest partnerem do spacerów i biegów, jednakże powinien być trzymany na smyczy, ze względu na pozostałość instynktu psa myśliwskiego.
Nie szczeka bez wyraźnego powodu, dlatego może być wspaniałym psem stróżującym. Kiedy jest czymś zajęty, staje się powolny i dokładny.
Właściciel shiby musi mieć dominujący charakter. W przeciwnym wypadku, psiak uzna z pewnością że to on jest najlepszym przywódcą w rodzinie - pokora i uległość nie leżą w jego naturze.
Zobacz też:
Encyklopedia ras psów
Ranking najinteligentniejszych ras psów
