Pysk i łapy
Psy nie mają przeciwstawnego kciuka, co może nie dla wszystkich jest oczywiste. Oznacza to, że nie są w stanie podnosić tak łatwo przedmiotów łapami i używają
swoich pysków w sytuacji, gdy my użylibyśmy swoich rąk. Psy nie biją ludzi, kiedy się rozzłoszczą, tylko ich gryzą. Uczą się bardzo precyzyjnie posługiwać swoim pyskiem. Sytuacje, gdy doświadczony pies przypadkowo dotyka zębami ludzkiej skóry, są bardzo rzadkie. Innymi słowy, jeśli pies kłapie zębami, lecz nie dotyka przy tym człowieka, to prawdopodobnie taki właśnie miał zamiar.
Psy wykorzystują też swoje pyski do poznawania nowych przedmiotów w podobny sposób, jak my wykorzystujemy dłonie. Inną różnicą pomiędzy naszymi gatunkami jest to, że jako naczelne lubimy dotykać, obejmować i przytulać się, by dać wyraz naszym uczuciom. Psy jednak rzadko zachowują się wobec siebie w ten sposób, pomijając sytuacje walki lub kopulacji. Może to tłumaczyć przypadki ugryzienia przez psy przy próbie pogłaskania ich lub objęcia, szczególnie przez dzieci.
Aby pies potrafił zaakceptować takie nasze zachowanie, musi zostać do tego stopniowo przyzwyczajony, najlepiej w szczenięctwie.
Superwęch
Pierwszą rzeczą, jaką robi pies w nowym otoczeniu, jest przyłożenie nosa do podłoża i węszenie. Człowiek w analogicznej sytuacji najpierw by się rozejrzał. Spotykając innego psa lub człowieka, pies najpierw zechce go obwąchać, często wybierając najbardziej wstydliwe miejsca, które jednak pachną najbardziej intensywnie. Człowiek na miejscu psa po prostu przygląda się. Jeden i drugi zbiera informacje na temat otoczenia, jednak sposób, w jaki się to robi, najlepiej ilustruje ważne różnice pomiędzy psem a człowiekiem. My żyjemy w świecie obrazów, psy w świecie zapachów.
Bardziej rozwinięty węch Psi węch według naszych standardów jest wręcz nieprawdopodobny. Nie tylko ich nos zawiera wielokrotnie więcej komórek odpowiedzialnych za rozróżnianie różnych zapachów (obszar odpowiedzialny za wykrywanie zapachów jest czternastokrotnie większy od ludzkiego), ale też te komórki są bardziej wyspecjalizowane, a część mózgu odpowiedzialna za przetwarzanie tych informacji bardziej rozwinięta.
Pozwala to psu na identyfikację znacznie większej liczby zapachów przy mniejszej potrzebie koncentracji. Dzięki temu pies jest w stanie jednym niuchnięciem zdobyć więcej informacji, niż jesteśmy to sobie w stanie wyobrazić. Informacje dotyczące płci, statusu społecznego i zdrowia mogą być przekazywane przez psy i suki poprzez pozostawianie moczu i odchodów na kępach traw lub w przypadku psów — słupach od latarni.
Nawet jeśli nie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, czym jest psie odbieranie zapachów, wiedza o ich umiejętnościach węchowych może nam pomóc zrozumieć ich zachowanie i wyjaśnić takie zwyczaje jak obwąchiwanie wszystkiego, z czym mają kontakt, drapanie ziemi tylnymi łapami po załatwieniu się (pomiędzy poduszkami łap znajdują się gruczoły zapachowe) czy tarzanie się w śmierdzących substancjach.
Polecamy: Poznaj parametry życiowe psa
Wzrok
Psy widzą gorzej niż ludzie. Potrafią postrzegać kolory, jednak nie tak dobrze, jak ludzie, mogą mieć też trudności z rozróżnianiem niektórych barw, jak na przykład czerwonej i zielonej. Pies szukający w trawie czerwonej piłki prawdopodobnie będzie się posługiwał raczej węchem niż wzrokiem. Psy widzą jednak lepiej przy mniejszej ilości światła. Błona odbijająca światło, znajdująca się na tylnej części gałki ocznej, pozwala im zatrzymać i wykorzystać więcej światła. To z powodu tej błony oczy psów świecą w świetle reflektorów lub latarki.
Ludzie są w stanie lepiej rozróżniać nieruchome przedmioty. Psy lepiej widzą poruszające się obiekty, co pozwala im być skutecznymi myśliwymi. Potrafią dostrzec nawet niewielkie ruchy ciała i są w stanie domyślić się na ułamek sekundy przed tym,nim coś do nich powiemy, że zamierzamy zabrać je na spacer. Psy mają większe pole widzenia niż ludzie. Pozwala im to dostrzegać rzeczy, które
znajdują się za nimi lub z boku.
Zobacz także: Jak ćwiczyć z psem tropienie?
Znakomity słuch
Psy mają lepszy słuch od nas. Dźwięk, który człowiek jest w stanie usłyszeć z odległości 100 metrów, pies potrafi usłyszeć nawet z odległości 450 metrów. Psy słyszą też dźwięki o wyższej częstotliwości. Zakres ludzkiego słuchu zamyka się wartością 20 kHz, podczas gdy psy potrafią słyszeć dźwięki do co najmniej 35 kHz, dzięki czemu są w stanie słyszeć ultradźwięki. Psy są też w stanie rozróżnić dźwięki, które nam wydają się takie same.
Prawdopodobnie to właśnie słuch odpowiada za to, że niektórzy ludzie są przekonani, iż psy mają „szósty zmysł”. Z uwagi na wyczulony słuch pies wie o powrocie swojego właściciela na długo przed tym, niż zorientuje się o tym osoba siedząca w tym samym pokoju, co pies. Pies jest w stanie usłyszeć dźwięki, których my nie słyszymy, jak na przykład „cichy” gwizdek, i są w stanie zawiadomić nas o obecności intruza lub innych dźwiękach w otoczeniu na długo przed tym, nim coś usłyszymy.
