Reakcja właściciela na agresję psa wobec innych psów – na smyczy
Jeśli pies jest na smyczy w chwili podjęcia próby zaczepki, przede wszystkim nie powinniśmy naciągać smyczy najmocniej jak się da. Naturalnie nie możemy pozwolić, by dotknął drugiego psa. Nie powinien także dosięgać nikogo i niczego, co znajduje się na drodze do upatrzonej „ofiary”.
Odciągnięcie psa powinno się odbyć szybkim krótkim szarpnięciem, adekwatnym do wielkości psa i siły jego ataku. Odwracamy wtedy uwagę psa od jego „przeciwnika” i staramy się zająć go czymś innym. Musimy dać naszemu psu wyraźny sygnał, że nie interesujemy się tym obcym psem i nie życzymy sobie, by on był w centrum uwagi czworonoga. Pupil ma mieć w tym czasie inne zajęcia – wymyślone właśnie przez nas.
Po to, by osiągnąć efekty tym sposobem konieczne jest spełnienie następujących warunków:
- nauczenie psa podstawowych komend tak, abyśmy mogli go zająć ćwiczeniami lub zabawą (jeśli kocha zabawę z nami na tyle, by porzucić dla niej inne psy);
- musimy odznaczać się żelazną konsekwencją i siłą psychiczną, dzięki której będziemy potrafili przeciwstawić się każdej najmniejszej próbie zaczepki jaką podejmie nasz pies.
Jeśli tylko uda nam się odwrócić uwagę naszego psa od celu tak, że nie będzie polował wzrokiem na „niedoszłą ofiarę”, powinniśmy go nagrodzić.
Nie oczekujmy efektu po pierwszym ćwiczeniu. Kilka konsekwentnych powtórzeń powinno utrwalić właściwe zachowanie naszego psa.
Reakcja właściciela na agresję psa wobec innych psów – bez smyczy
Jeśli podobna sytuacja zdarzy się, kiedy pies nie jest na smyczy, sprawa się nieco komplikuje. W zasadzie nie powinno się zdarzać, że pies przejawiający takie zachowania biega bez smyczy tam, gdzie przebywają i spacerują inne psy. Załóżmy jednak, że tak się z jakiegoś powodu zdarzyło.
Przeczytaj: Agresja psa wobec ludzi - jak sobie z nią radzić?
- Mniej odważne psy
Mniej odważne psy wyznające zasadę „najlepszą obroną jest atak”, śmiało „sieją postrach” tylko na smyczy i z daleka. Bez naszego wsparcia w postaci smyczy robią się czasem niemal „przezroczyste”. Jeśli jednak odważą się powarczeć z daleka na zaczepianego psa mogą go sprowokować i od niego „oberwać”, szczególnie gdy trafią na mniej łagodnego osobnika.
- Pewne siebie psiska
Bardziej pewne siebie psy niestety często zaskakują swoich niczego się niespodziewających właścicieli. Może się okazać, że nasz pies uważa, iż sam sobie poradzi i zacznie prowokować napotkanego psa. Nasza ocena sytuacji wymaga pewnego doświadczenia.
Zobacz też: Agresja dominacyjna między psami - jak sobie radzić?
Rozpoczęcie biegu za psem może być odebrane jako sygnał, że popieramy atak i również rzucamy się do ataku za naszym psem – jak za przewodnikiem stada, który zdecydował za nas. Szybkie stanowcze oddalenie się jest sygnałem „radź sobie sam, ja ci nie pomogę” i daje psu wybór: albo staje do walki sam, albo goni własne oddalające się stado (właściciela), które nie jest zainteresowane bójką.
Musimy też koniecznie pamiętać, że całkowite zostawienie psa bez kontroli nie znaczy, że na pewno psy się nie pogryzą! Co więc jest najlepszym wyjściem z sytuacji? Staranne wychowanie i podstawowe szkolenie. To na pewno zadziała.
