Pies czy suka
Psy zwykle są bardziej niezależne i pewniejsze siebie. Natomiast suki są bardziej rodzinne i bardziej uległe. Pies przeważnie wymaga silniejszego i bardziej zdecydowanego właściciela. Suki, nawet bardzo pewne siebie, z racji płci, mają nieco inną konstrukcję psychiczną niż psy, co w gruncie rzeczy czyni je łatwiejszymi w prowadzeniu. Jednak – jak w przypadku wszystkich reguł i uogólnień – są tu liczne odstępstwa i wyjątki. Psy, tak jak ludzie, mają różne charaktery.
Jaki charakter
W obrębie danej rasy, oprócz cech wspólnych charakterystycznych dla rasy, występują osobniki o całkiem różnych cechach indywidualnych. Szczenięta z jednego miotu mogą zupełnie się różnić od siebie charakterem i tak zwykle jest. Jeśli więc decydujemy się na szczeniaka powinniśmy wybrać psa o pasującej do nas psychice. Przy wyborze najlepiej jest poradzić się hodowcy lub osoby zajmującej się szkoleniem psów.
Dobry hodowca zawsze stara się jak najlepiej dopasować nowych właścicieli do charakterów swoich szczeniąt, z myślą o ich wspólnym szczęśliwym życiu. Jeśli jednak bierzemy szczeniaka np. ze schroniska, warto poświęcić dużo uwagi właściwemu wyborowi. Tym bardziej, że tu często nie sposób przewidzieć, które cechy charakterystyczne i właściwe dla jakich ras piesek może mieć wrodzone.
Wybierając psa powinniśmy zwrócić uwagę na szereg cech tworzących jego charakter. Wnikliwa obserwacja szczeniąt pozwala odróżnić szczenię tchórzliwe od śmiałego, zamknięte w sobie od bardzo komunikatywnego, władcze od uległego, itd. Najlepszym wyborem psa rodzinnego jest zwykle pies najbardziej zrównoważony. Psy przejawiające silny charakter już w szczenięctwie, będą potrzebowały bardzo konsekwentnego i zdecydowanego przewodnika.
Ważne jest czy sami mamy dość silny charakter, by właściwie wychować takiego psa. Rodzinne psy nie powinny być zbyt pewne siebie, dominujące i władcze, natomiast ważne by były dość pewne siebie i kontaktowe. Psy tchórzliwe wymagają o wiele więcej pracy w trakcie socjalizacji i wychowania. Niekiedy nadmierna tchórzliwość przeradza się z wiekiem w agresję, dlatego jeśli nie mamy doświadczenia w wychowywaniu takich psów, lepiej ich nie brać. Takie psy także lepiej zostawić osobom o większej wiedzy w tym temacie.
Polecamy: Czy powinniśmy szkolić naszego psa
Na co jeszcze powinniśmy zwrócić uwagę
Jeśli bierzemy szczeniaka z odpowiedniej hodowli, z pewnością będzie on dobrze wyglądał. Jego oczy będą żywe i błyszczące, włos lśniący, piesek będzie wesoły i w dobrej kondycji. Jeśli jednak nasz szczeniak pochodzi z niewiadomego do końca źródła, zwróćmy uwagę czy nie jest wychudzony, jego oczy nie są załzawione, sierść matowa i stercząca lub łuszcząca, czy na skórze nie widać śladów pasożytów.
Zobacz też: Jak dobrze wychować szczeniaka
Krzywe nóżki, wystające żebra, czarna wydzielina w uszach, smutna, apatyczna postawa szczeniaka nie świadczą dobrze o jego kondycji. Jeśli decydujemy się pomóc takiemu malcowi, należy niezwłocznie udać się z nim do lekarza weterynarii. I tu przestroga dla osób chcących przygarnąć pieska, bo taki mniej kosztuje niż rasowy. Czasem niestety przygarnięte pieski o złym stanie zdrowia, wymagają poniesienia niemałych kosztów na leczenie, odżywki i witaminy. Nie zniechęcam do przygarniania takich psów, raczej chciałabym żeby po raz drugi nie traciły domów. Dlatego trzeba mieć świadomość, że „za darmo” nie zawsze w rezultacie wiąże się z brakiem kosztów.
