Persy były niegdyś ulubionymi kotami arystokracji. Drogie, świadczyły o statusie materialnym swoich właścicieli. Rozpowszechniły się dopiero w XX wieku, wówczas też niezwykle rozwinęły się ich hodowle. Początkowo były wyłącznie niebieskookie, ale poprzez krzyżowanie z kotami o innym zabarwieniu pojawiły się białe pomarańczowookie, a także różnobarwnookie.
Kot tej rasy ma dość krótki nos, masywne czoło, silny podbródek, pełne policzki, krępą budowę ciała. Ogon jest dość krótki, ale bardzo puszysty i proporcjonalny do sylwetki. Kot osiąga wagę ok. 6 kg. Zachwyt budzi jego futro, nadzwyczaj gęste i długie, które wokół brody układa się w imponującą kryzę. Powinno falować i trochę odstawać od ciała, gdy kot się porusza. Zimą staje się niezwykle gęste. Ta gęsta sierść wymaga troskliwej, regularnej pielęgnacji. Trzeba ją codziennie czesać, dobrze też pudrować pudrem dla kotów (zapobiega to kołtunieniu). Kota warto raz na kilka miesięcy wykąpać.
Jest wiele odmian tej rasy. Przedstawiamy najciekawsze.
Kot syjamski - koci arystokrata. Co warto wiedzieć o tej rasie?
Kot perski niebieski
Uchodził za szczególnie rzadką odmianę, nazywano go nawet czworonogim klejnotem. Obecnie kot perski niebieski jest dość popularny. Charakteryzuje się doskonałą budową ciała oraz jasnym i równomiernie niebieskim kolorem futra.
Kot perski dymny
Pojawił się w latach 60. i od razu wywołał powszechny zachwyt. Powstał jako "produkt uboczny", a potem stał się pożądaną rasą. Odznacza się czysto białym podszyciem i silnie zabarwionymi końcami włosów. Gdy zwierzę leży bez ruchu, wydaje się jednobarwne, dopiero podczas ruchu widać jasne podszycie. Z czasem, oprócz czarnych i niebieskich persów powstały też kremowe, rude, czekoladowe i liliowe.
Kot, obok którego nie można przejść obojętnie. Jakie są norweskie koty leśne?
Kot perski szynszylowy
Powstał jako produkt uboczny hodowli kotów pręgowanych. Przez długi czas był niedoceniany. Prawdziwą karierę zaczął robić w latach 70. i stał się absolutną gwiazdą kocich pokazów. Jest średniej wielkości, proporcjonalny. Ma intensywnie niebieskozielone, czarno obrzeżone oczy i tak samo obrzeżony czerwony nosek oraz srebrzystobiałe lśniące futro.
Kot perski szylkretowy
Charakterystyczna barwa futra, która jest mieszaniną barwy czarnej, rudej i kremowej jest dziedziczona tylko przez samice. Kocury szylkretowe trafiają się bardzo rzadko i prawie zawsze są bezpłodne. Poszczególne kolory powinny się od siebie widocznie odcinać. Kot tej odmiany ma tzw. "płomień" czyli pręgę na pyszczku (od nosa do czoła), rudą lub kremową. Stanowi ona wraz z ciemnomiedzianymi lub pomarańczowymi oczami cechę rozpoznawczą odmiany szylkretowej.
Poznaj jego charakter
Persy to prawdziwe "słodziaki". Są nadzwyczaj łagodne i przyjacielskie, spokojne, a wręcz, nieco flegmatyczne. Lubią pieszczoty. Chętnie się wylegują na kanapie, ale też ochoczo bawią ze swoim panem. Nie mają w sobie agresji, nie bywają złośliwe czy pamiętliwe. Towarzyskie, szukają kontaktu z opiekunem.
Cena od 600 zł
Puszek, Filemon czy Misia? Poznaj kilkaset pomysłów na imię dla kota!
