Kalendarz szczepień kotów

fot. Fotolia

Szczepienie kociąt

Kocięta wymagają serii szczepień w odstępach kilkutygodniowych, by ochronić je w okresie wzrostu. Kocięta otrzymują od swoich matek przeciwciała wraz z siarą, którą piją przez pierwsze dni życia. Po pewnym czasie te przeciwciała zanikają i potrzebne jest wzmocnienie odporności kociąt z zewnątrz. Trudno stwierdzić, kiedy dokładnie zanikają przeciwciała matki i konieczne staje się szczepienie, dlatego dla pewności, kocięta szczepi się kilkukrotnie w określonych odstępach czasu.

 Przyjmuje się, że najbardziej odpowiednim wiekiem do przeprowadzania szczepień u kociąt jest wiek 7-8 tygodni. Szczepienie wykonane wcześniej może być nieskuteczne, ponieważ naturalne przeciwciała kociąt mogą neutralizować szczepy bakterii podane wraz ze szczepionką.

Najlepiej ustalić termin pierwszego szczepienia i wszystkich kolejnych na pierwszej wizycie u weterynarza. Z reguły odstępy między kolejnymi szczepieniami wynoszą ok. 3-4 tygodni. Jeśli pierwsze szczepienie zostało wykonano w 7 tygodniu życia kota, kolejne wykonuje się w wieku 9, 12 i 16 tygodni. Jeśli kot przyjął pierwszą szczepionkę w wieku 9 tygodni, kolejne wykonuje się w wieku 12 i 16 tygodnia życia.

Zobacz także: Poradnik: Jak zadbać o kocięta?

W wieku 12 i 16 tygodni można zaszczepić kocię na białaczkę kocią. Szczepionkę przeciwko wściekliźnie podaje się, gdy kot skończy 16 tygodni i powtarza po dwóch latach. Nie jest to szczepienie obowiązkowe jak w przypadku psów, ale zalecane przez weterynarzy (zwłaszcza, gdy kot często wypuszczany jest z domu lub żyje w większej grupie kotów, np. w hodowli).

Można także zaszczepić kocię przeciwko FIP (wirusowemu zapaleniu otrzewnej), ale wiąże się to z ryzykiem powstawania mięsaka poszczepiennego – złośliwego guza w miejscu podania szczepionki.  Zazwyczaj podaje się ją kotom żyjącym w dużej grupie (np. hodowli) lub często przebywających poza domem, mających styczność z innymi kotami. Koty domowe, rzadko opuszczające mieszkanie, są właściwie poza grupa ryzyka, więc w ich przypadku szczepionka nie jest konieczna. Kwestię szczepienia przeciwko FIP warto dokładniej omówić z weterynarzem.

Ryzyko powikłań poszczepiennych nie powinno być powodem rezygnacji ze szczepień. O wiele więcej kotów umiera w wyniku chorób, przeciwko którym mogłyby być zaszczepione, niż w wyniku powikłań.

Szczepienie dorosłych kotów

Dorosłe koty w pieszej kolejności powinno szczepić się przeciwko kociemu katarowi (czyli herpeswirozie i kaliciwirozie) oraz kociemu tyfusowi (panleukopeni). Dodatkowo poddaje się szczepionki chroniące przed chlamydiozą, kocią białaczką (FeLV) oraz wścieklizną, a także grzybicą i zapaleniem otrzewnej (FIP).

Zobacz także: Kocie choroby - jak je rozpoznać?

Szczepionkę podaje się w okolicę karku lub między łopatkami, w przypadku szczepionek na wścieklizną i białaczkę – w tylną łapę (w przypadku niemożności usunięcia mięsaka poszczepiennego będzie można ją amputować, karku i łopatek – nie).

Kalendarz szczepienia kotów wygląda następująco:

Kot przed szczepienie powinien być dokładnie przebadany przez weterynarza. Szczepione zwierzę musi być zdrowe (nie dotyczy chorób przewlekłych) i odrobaczone co najmniej tydzień przed przyjęciem szczepionki.

Nie szczepi się kotek w ciąży i kociąt poniżej 6 tygodnia życia. Koniecznie należy skonsultować się z weterynarzem w przypadku kota, u którego wystąpiła kiedyś silna reakcja uczuleniowa na szczepionkę. W takim przypadku szczepienie powinno ograniczać się do niezbędnego minimum.

Po iniekcji należy obserwować stan kota i przyjrzeć się, czy w miejscu wkłucia nie pojawia się guzek lub zgrubienie. Niewielka gulka nie powinna być powodem do niepokoju. Jeżeli jednak po czterech tygodniach nie zniknie lub zacznie się powiększać, należy skontaktować się z weterynarzem.