Pies rasowy
Jeśli chcemy mieć psa rasowego, trzeba koniecznie porozmawiać z hodowcami lub właścicielami psów tej rasy i rzetelnie zapoznać się z literaturą na jej temat. Nie wystarczy przejrzeć album, w którym na zdjęciu pies wybranej przez nas rasy świetnie wygląda, a opis skrócony jest do kilku linijek.
Pamiętajmy, że każda rasa powstała z jakiegoś powodu. Pomimo, że hodowla psów wciąż ewoluuje, większość psów rasowych posiada bardzo mocno ujawniające się cechy charakterystyczne dla pierwotnego przeznaczenia danej rasy.
Psy pasterskie zwykle są kochane i bardzo „stadno-rodzinne”, jednak silny, niewykorzystany właściwie instynkt pasienia, może być udręką i prowadzić do wielu kłopotów. Podobnie jest z psami myśliwskimi, u których instynkt myśliwski odzywa się nader często.
Psy ras pracujących były stworzone do konkretnych zadań, selekcjonowano je tak, aby z pokolenia na pokolenie ich potrzeba pracy była większa. Dzięki temu stawały się niezawodnymi pomocnikami człowieka. Dziś te psy wciąż mają potrzebę wykonywania dla nas różnych zadań. Jeśli nie zamierzamy pracować z takim psem, zastanówmy się czy – jeśli nasz pies okaże się „pracusiem” – będziemy w stanie sobie z nim poradzić.
Nie powinniśmy być zaskoczeni biorąc psa jednej z ras prymitywnych, że jest on niezależny i próbuje chodzić swoimi ścieżkami. Takiego psa również należy starannie wychować, właśnie dlatego, że jest z natury niezależny. Wrodzona niezależność rasy nie zwalnia nas z odpowiedzialności za zachowanie psa.
Zobacz też: Jakie są korzyści ze spacerów z psem
I zastanówmy się dobrze, czy ozdobą naszej kanapy musi być koniecznie pies zaprzęgowy albo chart. Psy o tak wielkiej potrzebie ruchu na kanapie czują się dobrze tylko po bardzo porządnej codziennej przebieżce. Na kanapę właściwsze są psy z grupy ras do towarzystwa, których kształtowanie zmierzało bardziej w stronę owej kanapy. Znajdziemy wśród nich wiele ras o mniejszych wymaganiach ruchowych.
I tu jednak można się zdziwić, bo np. dziś bardzo ucywilizowane pudle są z pochodzenia psami myśliwskimi, i o dziwo mimo deformacji rasy w kierunku ozdoby kanapowej zachowały wciąż jeszcze pewne cechy psów myśliwskich. Większość z nich z umiłowaniem bawi się piłeczką, lub inną zabawką, którą niezmordowanie przynoszą właścicielowi. Często też wyraźnie domagają się zajęć i zabawy szczekając. Także małe pieski ozdobne postrzegane jako „maskotki” mają często duży temperament, w małych ciałkach drzemią wielkie osobowości, są bardzo żywiołowe i z łatwością owijają sobie wokół pazura niczego nie spodziewających się właścicieli.
Polecamy: Jak przygotować psa na wizytę w salonie fryzjerskim
Mieszaniec
Jeśli nie zależy nam bardzo na psie rasowym, o szczególnych cechach użytkowych i rodowodzie, a pies ma się stać po prostu członkiem naszej rodziny, warto pomyśleć o zwierzaku ze schroniska. Dobrze wybrany pies pod właściwą opieką zostanie naszym najwierniejszym przyjacielem na długie wspólne i szczęśliwe lata.
Jeśli już podjęliśmy decyzję o wzięciu psa do domu i zdecydowaliśmy czy będzie to pies rasowy czy mieszaniec, czas zastanowić się czy lepszy dla nas będzie szczeniak czy pies dorosły, pies czy suka.
