Jak dobierać psy do jednego stada?
Podobieństwa i różnice
Zarówno wielkość psów, równe siły, pobudliwość, jak i wrażliwość, prędkość ruchu oraz jasna komunikacja ułatwiają życie w jednym stadzie. Komunikacja psów skrajnie różnych ras lub wielkości bywa zabawnym zjawiskiem. Zdarza się jednak też, że nie ma między nimi dużych interakcji, co może wynikać ze sporej rozbieżności ich światów.
Psy skrajnie różne jednak też potrafią się przyjaźnić. Gorzej jeśli psy skrajnie różnych wielkości nie dogadają się. Zbyt duża różnica wielkości i sił może być niebezpieczna!
Psy rasowe
Fantastycznymi przyjaciółmi są psy jednej rasy, bo są sobie bliskie pod niemal każdym względem. Psy rasowe mają podobne zachowania i ich komunikację można by porównać do ludzi pochodzących z jednej kultury. Psy różnych ras komunikują się jak ludzie pochodzący z odmiennych kultur, oczywiście w zależności od stopnia różnic między rasami lub ich pokrewieństwa.
Psy mieszańce
Jeśli nasze psy nie są rasowe, może być różnie. Często nie mamy pojęcia jaka krew płynie w żyłach naszych mieszańców, więc trudno przewidzieć jaki będzie układ. Warto dobierać podobne psy, ale jeśli decydujemy się na rożne, układ może się okazać bardzo ciekawy.
Pies rasowy i mieszaniec
Jeśli najpierw mieliśmy mieszańca, wybór psa rasowego o pewnych cechach wspólnych dla obu psów może być łatwiejszy. Z kolei jeśli dobieramy mieszańca do psa rasowego - sytuacja jest podobna jak w przypadku dwóch mieszańców. Nie wiadomo jaki temperament (a czasem i wielkość) będzie miał nasz mieszaniec i na ile będzie pasował do naszego psa rasowego.
Dwa psy - jakiej płci?
Zwykle łatwiejsze są relacje między psem i suką w jednym domu, niż między dwiema sukami lub dwoma psami. Jednak psy różnych płci w jednym domu wiążą się z koniecznością kastracji/sterylizacji lub dodatkowymi kłopotami w czasie cieczki suki.
Przeczytaj: Czy potrafisz właściwie zaopiekować się psem?
Dwa psy samce w różnym wieku zwykle się dogadują, podobnie jest z sukami. Szczególnie gdy do dorosłego osobnika dołączamy szczeniaka lub bardzo młodego psa/sukę. Dwa dorosłe psy jednej płci potrafią żyć zgodnie w jednym domu, jednak łączenie w jedno stado dwóch dorosłych osobników wymaga wnikliwej obserwacji ich charakterów. Niezbędne jest również staranne przeprowadzenie procesu zapoznawania obu psów i wprowadzania nowego czworonożnego przybysza do naszego domu.
Jeśli oba osobniki są bardzo terytorialne, dominujące lub niewłaściwie wychowane (np. gdy było im wszystko wolno) nie upierajmy się, że muszą żyć razem. Chyba, że taka sytuacja to konieczność. Połączenie dwóch takich osobników może się okazać zbyt trudne. Dwa psy lub dwie suki w tym samym wieku mogą często rywalizować o pozycje w stadzie.
Jakie znaczenie ma wiek psów?
Im młodszy jest nasz pierwszy pies, gdy dołączamy nowego, tym zwykle łatwiej akceptuje zmianę. Starsze psy zazwyczaj łatwo akceptują znacznie młodsze, ale nie powinniśmy dać im odczuć, że więcej uwagi poświęcamy młodszemu psu.
Dołączenie nowego-starszego psa do naszego młodszego może być trudniejsze, ale może też zakończyć się sukcesem. Tu wiele także zależy od wychowania obu psów i ich charakterów. Dwa młode psy są świetnymi towarzyszami wspólnych zabaw, ale w miarę dojrzewania mogą próbować rywalizować o pozycję w stadzie. Nigdy nie powinniśmy się godzić na samodzielne „rozwiązywanie konfliktów” przez psy i próby sił na poważnie. To z czasem może przerodzić się w regularne utarczki i mieć drastyczne skutki.
Zobacz też: Jak uniknąć konfliktów między naszymi psami
Ważne jest od samego początku nasze zachowanie względem naszego „pierwszego” psa i nowego przybysza, by nie dawać psom podstaw do konfliktu. Jeśli potrafimy zachować ład i porządek w stadzie (czyli ogólnie obowiązujące jasne zasady) oraz wszystkim przysługujące i jasno określone prawa nie powinno być powodów do niezgody.
