Jaszczurki występują na całej kuli ziemskiej za wyjątkiem Antarktydy i terenów objętych klimatem arktycznym. Niestety na naszym kontynencie jaszczurki nie występują zbyt gromadnie, a Europa może poszczycić się zaledwie ich kilkoma gatunkami.
Do najpopularniejszych gatunków jaszczurek z pewnością należą Gekony, które zaskakują swoim zachowaniem i obyczajami. Jest ponad 740 odmian i podgatunków gekonów. Charakterystyczną cechą gekonów jest fakt, że są to zwierzęta bardzo zróżnicowane pod względem ubarwienia. Z reguły gatunki dzienne charakteryzują się kolorowym deseniem, natomiast gatunki aktywne od zmierzchu do świtu są najczęściej szare. Co ciekawe, barwa gekonów jest w dużej mierze uzależniona od podłoża i środowiska, które je bezpośrednio otacza.
Skóra gekonów jest aksamitna i miła w dotyku. Nie zawsze można zauważyć drobne łuski, gdyż są one dość specyficzne – nie nachodzą na siebie. Ponieważ gekony, podobnie jak reszta gadów, rosnąc zrzucają naskórek, dociekliwy hodowca może zaobserwować linienie. U jaszczurek proces ten zachodzi partiami, a co ciekawsze gekony zjadają swoją starą skórę, dlatego więc na próżno szukać zrzuconej skóry w terrarium.
Polecamy: Kocie zabawy – jak wpływają na naszego pupila?
Gekony to jaszczurki charakteryzujące się niewielkimi rozmiarami. W ramach ciekawostki można wspomnieć, że najmniejszy gekon mierzy zaledwie 25 mm i pochodzi z Wysp Dziewiczych. Jak powszechnie wiadomo gekony posiadają zdolność wspinania się po nawet bardzo gładkich powierzchniach, takich jak na przykład szkło lub sufit. Oczywiście całą tajemnicę kryje podeszwa stóp takiego osobnika. Spodnia powierzchnia stóp pokryta jest szerokimi blaszkami. Są to tak zwane lamellae. Blaszki te pokryte są drobnymi szczecinkami. W trakcie wspinaczki rozszerzone koniuszki szczecinek wchodzą w bardzo ścisły kontakt z powierzchnią.
Co prawda siła działania jednej takiej szczecinki jest znikoma, ale przeszło milion szczecinek na jednej kończynie to już imponująca siła przylegania. Do kolejnych ciekawostek z pewnością można zaliczyć oczy gekona. Większość gekonów, podobnie jak węże nie posiada powiek. Ponieważ powieka pełni nie tylko funkcję ochronną przed urazami, lecz także oczyszczającą oko z różnorakich paproszków, gady te musiały sobie jakoś poradzić z tym problemem w inny sposób.
Zobacz również: Pospolite schorzenia u kameleonów – jak zapobiegać i jak leczyć?
Oko gekona pokryte jest zrogowaciałym, zupełnie przezroczystym naskórkiem zwany okularem. Ponieważ jest on twardy, pełni funkcję ochronną. Co jednak robić, gdy okular się zabrudzi Otóż gekony czyszczą sobie oczy językiem. Czynność czyszczenia oka przez gekony wygląda naprawdę komicznie i interesująco, ale jest nadzwyczaj skuteczne. W momencie linienia stary okular jest usuwany wraz z resztą skóry.
Mówiąc o gekonach warto również wspomnieć o ich ogonie. Bardzo często podczas walk samców lub w przypadku innego zagrożenia gekony odrzucają swój ogon. Co prawda z czasem ogon odrasta, co trwa kilka miesięcy, jednak nigdy nie jest już tak okazały jak jego poprzednik. Nowy ogon jest zazwyczaj grubszy i mniej kolorowy. Pamiętajmy więc, aby nigdy nie łapać gekona za ogon!
