Post wodny to wynalazek stary jak ludzkość. Niegdyś celowo był stosowany głównie jako rytuał religijny. Obecnie może częściej wdrażany jest z powodów zdrowotnych lub medycznych wskazań, ale niektórzy traktują go jako szybką metodę na zmniejszenie masy ciała. Sprawdź, na czym polega i co daje picie samej wody.
Spis treści:
Post wodny – na czym polega?
Post wodny w jego najbardziej restrykcyjnej wersji to nic innego jak głodówka, w której wszystkie posiłki są zastępowane wodą. Zwykle wypija się jej wtedy 2-3 litry dziennie.
Istnieją różne wersje postu wodnego. Te bardziej restrykcyjne, większość lub wszystkie posiłki zastępują wodą, czasami dopuszczając dodawanie do niej, np. soku z cytryny. Ilość wody nie jest limitowana. W mniej restrykcyjnych wersjach woda zastępuje tylko 2-3 posiłki w jadłospisie. Także czas trwania postu wodnego może być różny – od kilku dni do nawet 40 dni.
Samo nawadnianie poprzez picie wody jest bardzo korzystne dla organizmu, jednak woda nie zawiera żadnych składników odżywczych ani witamin, może jedynie dostarczyć w ograniczonej ilości niektórych minerałów. Dlatego im więcej posiłków w diecie się nią zastępuje, tym bardziej restrykcyjna staje się dieta wodna.
Całkowite zastąpienie posiłków wodą, zwłaszcza na czas dłuższy niż 1-3 dni nie jest tak naprawdę dietą, a skrajną głodówką. Niemal wszystkie efekty, jakie obiecuje głodówka czy post wodny, można uzyskać w zdrowszy i przyjemniejszy sposób, np. zdrową dietą o odpowiedniej kaloryczności.
Jedyną sytuacją, w której krótkotrwała dieta wodna jest w pełni uzasadniona, jest wskazanie lekarskie przed niektórymi badaniami układu pokarmowego (np. gastroskopia, kolonoskopia). Natomiast inne sytuacje, np. rzekomy „detoks” czy odchudzanie, naprawdę nie wymagają aż takiego poświęcenia, które w dodatku może przynieść niekorzystne skutki, choćby w postaci spowolnionego metabolizm czy efektu jojo. Każda głodówka trwająca ponad 72 godziny powinna być prowadzona z pomocą lekarza.
Natomiast dieta wodna może być wartościowym elementem diety IF, czyli postu przerywanego, który może być dla niektórych osób całkiem niezłym sposobem na odchudzanie.
Zwykle post wodny stosowany jest w celach:
- odchudzania,
- „detoksu”,
- dla pewnych korzyści zdrowotnych,
- z powodów religijnych,
- jako przygotowanie do procedur medycznych.
Przeciwwskazania do postu wodnego
Postu wodnego nie powinny stosować, nawet krótkoterminowo osoby:
- chore na cukrzycę,
- dzieci,
- ciężarne,
- w podeszłym wieku,
- z zaburzeniami odżywiania.
fot. Efekty postu wodnego/ Adobe Stock, New Africa
Efekty postu wodnego
Post wodny zmniejsza kaloryczność diety (przy zastępowaniu wodą niektórych posiłków) lub ogranicza ją do zera (gdy woda zastępuje wszystkie posiłki). To wytwarza deficyt kaloryczny, który przyczynia się do zmniejszenia masy ciała. Im niższa kaloryczność diety, tym deficyt większy i tym szybsze tempo odchudzania.
Dieta wodna, podobnie jak głodówka, może przynosić pewne korzyści zdrowotne. Zalicza się do nich:
- zmniejszenie ryzyka niektórych rodzajów raka,
- obniżenie ryzyka chorób układu krążenia,
- mniejsze ryzyko cukrzycy.
Głodówka wodna uruchamia procesy zwane autofagią. Oznacza to, że organizm „zjada” zbędne, uszkodzone komórki, co sprzyja odnawianiu się tkanek i zmniejsza ryzyko niektórych chorób.
Ile można schudnąć na diecie wodnej?
W pierwszych dniach postu wodnego spadek masy ciała wynika przede wszystkim ze zmniejszenia ilości pokarmu w przewodzie pokarmowym, później spadek masy ciała wynika ze zmniejszania się ilości tkanki tłuszczowej i mięśniowej. Im więcej w diecie wody i mniej normalnego jedzenia, tym większa utrata masy mięśniowej, gdyż niedobory białka w diecie organizm zaczyna kompensować białkiem mięśniowym. Tempo odchudzania początkowo może dochodzić do 1-2 kg dziennie. Im dłużej trwa radykalny post wodny, tym tempo odchudzania wolniejsze – w końcu, po kilku tygodniach dochodzi do ok. 300 g dziennie.
Ostateczny efekt odchudzania postem wodnym zależy od czasu jego trwania i tego, ile posiłków zastępuje się każdego dnia wodą. Niestety po zakończeniu drastycznej „kuracji” waga może szybko wrócić do poprzedniego poziomu lub nawet go przekroczyć.
Uwaga! Im dłużej trwa post wodny, tym ostrożniej należy wracać do normalnego sposobu żywienia. W przeciwnym razie, po bardzo długim poście, obfity posiłek może doprowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych, które mogą nawet zagrażać życiu.
Po 2-3 dniach postu wodnego wystarczy zacząć od spożywania niewielkich posiłków i stopniowo zwiększać ich objętość.
Czytaj także:
Na czym polega dieta Daniela?
Detoks Szambala – zasady, efekty, ryzyko
Zasady i skutki stosowania diety bulionowej
