Trasę rozpoczynamy na stacji kolejowej w Otwocku. Spod modernistycznego budynku jedziemy na zachód. Na Placu Niepodległości skręcamy w lewo, w ul. Andriollego. Gdy dojedziemy do skrzyżowania z ul. Narutowicza, skręcamy w lewo, w stronę Muzeum Ziemi Otwockiej.
Siedziba muzeum mieści się w niewielkiej willi Soplicówka przy ul. Noniewicza 2. Z niego ruszamy dalej i mijamy stary cmentarz żydowski. Przed wojną Żydzi stanowili trzy czwarte stałej ludności Otwocka. W 1940 hitlerowcy otworzyli tu getto (drugie co do wielkości, po warszawskim), które zlikwidowano dwa lata później. Z cmentarz jedziemy dalej na zachód, gruntową drogą wśród sosen. Na skraju lasu trasa łączy się z tzw. Czerwoną Drogą. Do Karczewa wjeżdżamy od strony dzielnicy przemysłowej. Skręcamy w lewo, w ul. Armii Krajowej, którą dojeżdżamy do centrum miasteczka.
Spod charakterystycznego kościoła w Karczewie jedziemy ul. Żaboklickiego na południowy zachód. Na skrzyżowaniu z ul. Częstochowską uwagę zwraca ładna kapliczka przydrożna z poł. XVIII w. Asfalt kończy się przy cmentarzy. Jedziemy dalej wśród pól w stronę widocznych z daleka budynków fermy drobiu. Tu znowu pojawi się utwardzona nawierzchnia. Droga prowadzi przez zabudowania wsi Janów. Po chwili mijamy skrzyżowanie z drogą prowadzącą w głąb lasu, który cały czas zamyka horyzont po naszej lewej ręce. Kilometr dalej przejeżdżamy mostkiem nad odwadniającym bagna w Dolinie Wisły Kanałem Bielińskiego i wjeżdżamy do wioski
Brzezinka. Droga ostro zakręca w prawo, a po kilkuset metrach w lewo. My jedziemy cały czas wśród luźno rozrzuconych zabudowań.
Zanim dotrzemy na dobre do wsi Łukowiec, szosa ostro skręca w lewo. My kierujemy się w prawo. Nieutwardzona droga prowadzi przez łąki w stronę pobliskiego już lasu. Po raz kolejny przejeżdżamy nad Kanałem Bielińskiego. Za wiodą droga dochodzi do ściany lasu, a następnie zagłębia się w jego ciemnym, podmokłym wnętrzu.
Rosną tu głównie olchy. Po około kilometrze teren zaczyna się podnosić, podłoże wokół staje się piaszczyste, a olchy ustępuję miejsca sosnom. To znak, że wjechaliśmy właśnie na wyższy, wydmowy taras widokowy Wisły.
Zobacz także: MTB, czyli rower na "każdą pogodę"
Za piaszczystym wzniesieniem w las wciskają się zabudowania. To daleko wysunięty przyczółek Celestynowa. Jedziemy cały czas prosto przez las, nie bacząc na żółte znaki na trasie. Po 1,5 km wjeżdżamy na rozległą polanę, a po chwili znajdujemy się już wśród zabudowań Dąbrówki.
Wieś ciągnie się wzdłuż pofalowanej krawędzi Równiny Garwolińskiej. Skręcamy w lewo, w ul. Karczewską. Niebawem domy ustąpią miejsca polom, po kolejnym kilometrze znowu będziemy w lesie. Droga stopniowo staje się piaszczysta. Łagodny podjazd wyprowadza na wzniesienie Dąbrowickiej Góry. Od koloru piasku, wydma nazywana jest także Białą Górą. Na Dąbrowieckiej Górze znajdują się dwa najlepiej zachowane bunkry niemieckiej linii obrony z 1944 r.
Łagodny zjazd kończy się na skrzyżowaniu dróg i szlaków. Zmęczeni podróżą mogą odpocząć, skręcając w prawo w stronę stacji w Pogorzeli Warszawskiej (4,5 km). My jednak jedziemy dalej prosto, zgodnie ze znakami czarnego szlaku. Bardzo szeroka, leśna droga po kilometrze skręca w lewo i kluczy leśnymi przecinkami w cieniu brzóz i sosen. Dojeżdżamy do bazy „Torfy”.
W starym budynku leśniczówki urządzono ośrodek edukacji ekologicznej Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Największą atrakcją jest tu założony w 1998 r. matecznik, dający schronienie różnym zwierzętom potrzebującym pomocy w powrocie do natury: zranione sarny, ptaki oraz inne „trudne przypadki”.
Zobacz także: Wokół Tarnowa - W poszukiwaniu przydrożnych kapliczek
Jedziemy dalej za znakami czarnymi, które niebawem skręcają w lewo, w szeroki leśny dukt prowadzący skrajem rezerwatu „Torfy”. Szlakowi towarzyszą tablice leśnej ścieżki dydaktycznej. Po 800 m dojeżdżamy do platformy widokowej.
Wracamy duktem w stronę leśniczówki, przecinamy skrzyżowanie leśnych dróg i jedziemy na północny zachód, w stronę bliskiego już Otwocka. Do trasy „dołącza” niebieski szlak pieszy i niedaleka willowa zabudowa. Wycieczkę kończymy na stacji kolejowej.
Długość: 28,5 km; czas: 3 godz.; trudność: łatwa
Główne punkty trasu: Otwock – Muzeum Ziemi Otwockiej – stary cmentarz żydowski – Karczew – Łukowiec – Lasek – Dąbrówka – Dąbrowiecka Góra – baza „Torfy” – Otwock
Źródło: Samorząd Województwa Mazowieckiego
