Czym są guzki ciepłe i zimne tarczycy?

Stwierdzenie obecności guzka zimnego wymaga wykonania biopsji
Guzki ciepłe i zimne tarczycy rozróżniane są na podstawie scyntygrafii gruczołu tarczowego. Scyntygrafia jest badaniem, w którym po podaniu (dożylnym bądź też doustnym) radioaktywnego izotopu jednego z pierwiastków (jodu bądź technetu), dzięki specjalnej aparaturze obserwuje się, w jaki sposób izotop ten jest wychwytywany przez tarczycę.
/ 13.08.2010 18:58
Stwierdzenie obecności guzka zimnego wymaga wykonania biopsji

Wynik badania przedstawiany jest w postaci kolorowej „mapy” gruczołu tarczowego. Na mapie tej w różnych chorobach tarczycy odnaleźć można obszary (guzki), które gromadzą podany izotop w odmienny sposób niż otaczająca je tkanka gruczołu tarczowego. W zależności od stopnia wychwytywania izotopu (odwzorowanego na mapie przy pomocy kolorów) podzielić je można na guzki zimne, ciepłe i gorące.

Guzki zimne

Guzki zimne to te części gruczołu tarczowego, które w mniejszym stopniu niż otaczająca je tkanka tarczycy (bądź też wcale) wychwytują podany podczas badania scyntygraficznego izotop promieniotwórczy. Odzwierciedla to ich czynność. Guzek zimny może być m.in. torbielą, krwiakiem, ogniskiem martwicy, ale także nowotworem.

Wynik scyntygrafii tarczycy zawsze interpretowany powinien być wraz z wynikiem USG tarczycy. Pozwala to lekarzowi na postawienie trafnego rozpoznania, może być także wskazaniem do wykonania dalszych badań.

W porównaniu do guzków ciepłych i gorących, guzki zimne są w większym stopniu podejrzane o to, że są zmianami nowotworowymi. Nie oznacza to oczywiście, że każdy guzek zimny to rak.

Zobacz też: Guzek tarczycy – czy to może być rak?

W przypadku guzków zimnych konieczna jest większa czujność. Stwierdzenie takiej zmiany w badaniu scyntygraficznym jest wskazaniem do wykonania badania cytologicznego (badania komórek pobranych z guzka drogą biopsji).

Guzki ciepłe i gorące

Guzki ciepłe i gorące określa się wspólną nazwą – guzki czynne. Wychwytują one izotop promieniotwórczy tak samo (guzki ciepłe) bądź nawet bardziej intensywnie (guzki gorące) niż prawidłowa tkanka tarczycy, co świadczy pośrednio o ich czynności hormonalnej.

Obecność guzka gorącego u osoby diagnozowanej z powodu nadczynności tarczycy wyjaśnia zwykle przyczynę zaburzeń hormonalnych. Guzek gorący jest najczęściej guzkiem autonomicznym, który w sposób niekontrolowany wydziela w nadmiarze hormony tarczycy. Leczenie takiej zmiany polega na podaniu jodu promieniotwórczego, który powoduje jej zniszczenie. Jeśli stwierdzony w scyntygrafii guzek gorący jest mały i nie powoduje cech nadczynności tarczycy, wymaga on jedynie obserwacji.

Ryzyko, że guzek czynny jest nowotworem złośliwym jest niewielkie, dlatego też jeśli nie istnieją wskazania do badania cytologicznego wynikające z innych przesłanek (niepokojący wygląd zmiany w USG, rak tarczycy w rodzinie, i in.), to zwykle nie ma potrzeby jego wykonywania.

Zobacz też: Wole guzkowe toksyczne – co kryje się pod tą nazwą?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA