Rodzice najczęściej nie realizują kolejno tych prostych kroków. Dlatego też w efekcie nie otrzymują takiego zachowania, jakiego oczekiwali od dziecka. Chociaż czasami widuje się określenia „poczucie własnej wartości” i „szacunek do samego siebie” używane zamiennie, w rzeczywistości to dwie różne rzeczy.
Poczucie własnej wartości oznacza czucie się wartościowym z tego prostego powodu, że jest się żywą, oddychającą istotą ludzką. Szacunek do samego siebie to inaczej poczucie godności. Musisz pogodzić się z tym, że Twoje dzieci nie zawsze będą realizowały Twoje oczekiwania.
Oczekiwania rodziców wobec dziecka
Tak długo jednak, jak oczekiwania będą rozsądne i konsekwentne, dzieci powoli będą spełniać coraz więcej z nich.
Zastanawiając się nad zachowaniami, jakie chętnie widziałabyś u swoich dzieci, zadaj sobie następujące pytania:
- Czy moje dziecko jest pod względem rozwojowym gotowe na dane zachowanie?
- Czy zachowanie to przyniesie mojemu dziecku pozytywne doświadczenia?
- Czy mogę jasno zakomunikować mojemu dziecku zachowanie, którego oczekuję?
- Czy mam czas, by stworzyć i zrealizować plan działania?
Jeśli odpowiedziałaś twierdząco na te cztery pytania, Twoje oczekiwania są rozsądne.
Weźmy na przykład dwulatkę, która interesuje się nauką korzystania z nocnika. Czy jest pod względem rozwojowym gotowa na dane zachowanie?Tak. Jest we właściwym wieku i okazuje zainteresowanie. Czy zachowanie przyniesie jej pozytywne doświadczenia? Tak. Nie będzie już musiała chodzić w brudnej pieluszce. Czy możesz jasno zakomunikować dziecku zachowanie, którego oczekujesz? Tak. Istnieje wiele książek dla dzieci, poświęconych nauce korzystania z nocnika, albo możesz użyć jako przykładu jednej z jej koleżanek. Czy masz czas, by zrealizować swój plan? Będziesz musiała podjąć świadomą decyzję o zmianie ustalonego trybu zajęć i okazać cierpliwość oraz zachęcać dziecko, aby móc odpowiedzieć pozytywnie również na to pytanie.
Ponieważ korzyści płynące z ustalenia oczekiwań w kwestii osiągnięć będą odczuwalne w przyszłości, może być tak, że będziesz się nimi bardzo przejmować.
Czy naciskasz za mocno, a może nie dość mocno? Czy Twoje dziecko naprawdę interesuje się grą na fortepianie, czy też bierze lekcje, żeby Tobie zrobić przyjemność? W wielu przypadkach odpowiedź na te pytania będzie brzmiała: „nie wiem!”. To nic złego! Nie znamy przyszłości. Ustalaj oczekiwania w ten sposób, by Twoje dziecko cieszyło się podróżą przez życie i stale czegoś się uczyło. Sukcesy w dziedzinach, w których dziecko postanowi coś osiągnąć, przyjdą same.
Zobacz też : Co może doradzić Ci dziecko
Stwórz środowisko, w którym uwydatnią się indywidualne mocne strony Twojego dziecka. Jeśli opierając się na tych mocnych stronach, ustalisz rozsądne oczekiwania, zrobisz dużo dla zbudowania w nim pewności siebie, nie będziesz obarczać go zbyt wielka ilością obowiązków - z pewnością osiągniecie sukces.
Jedną z podstawowych rzeczy przy ustalaniu oczekiwań w ten sposób, by dziecko cieszyło się i uczyło na drodze do osiągnięć, jest pomoc dziecku w samodzielnym motywowaniu siebie.
Można to osiągnąć przez:
- Upewnienie się, że cel jest czymś, czego dziecko chce, a nie czymś, czego Ty chcesz dla dziecka.
- Pozwolenie dziecku na częściowe decydowanie o tym, w jaki sposób cel zostanie osiągnięty.
- Pomoc dziecku w oszacowaniu i dostosowaniu jego własnych oczekiwań do rzeczywistości.
- Dostrzegania wszystkich kroków — i tych drobnych, i dużych — w kierunku realizacji celu.
Zobacz też : Wychować geniusza
Artykuł jest fragmentem książki Wychowanie zaradnych dzieci. Poradnik bez kantów wydawnictwa Helion
